Üniversite Öğrencilerinin Kendini Gerçekleştirme Düzeyi ile Benlik Saygıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu calisma universite ogrencilerinin kendilerini gerceklestirme duzeyi ve benlik saygilari arasindaki iliskiyi incelemektedir. Bu grubun lisans egitimine devam edip etmemesi ile kendini gerceklestirme ve benlik saygisi iliskisinin onemli oldugu dusunulmus ve konu sosyo-demografik degiskenler acisindan da sorgulanmistir. Bu cercevede calismanin amaci; universitede meslek yuksekokulunda ogrenim goren ogrencilerinin benlik saygisi ile kendini gerceklestirme degiskenleri arasindaki iliskiyi incelemektir. Bu arastirmanin orneklemi 2016-2017 ogretim doneminde Istanbul’da 2 yil egitim veren bir vakif meslek yuksekokulunda ogretimine devam eden, 18-26 yas arasindaki, 76 kiz ve 59 erkek ogrenciden olusmaktadir. Ogrenciler gonulluluk esasina gore secilmis ve anket calismasi yurutulmustur. Verilerin analizinde ANOVA testi, t testi, Pearson korelasyon analizi, coklu regresyon analizi yontemleri kullanilmistir. Arastirmanin sonucunda genel anlamda kendini gerceklestirme ve benlik saygisi arasinda anlamli bir iliski bulanamamistir. Fakat alt boyutlar acisindan bakildiginda; kiz ogrencilerin ve orta gelirli ailelere sahip ogrencilerin “kendini gerceklestirme duzeyi” yuksek bulunmustur. “Zamani iyi kullanma”, “destegi icten alma”, “baskalariyla yakinlik kurabilme”, “duygulari aciklama duzeyi”, “icten geldigi gibi davranabilme”, “kendini gerceklestiren degerleri benimseme”, “saldirganligin kabulu” alt boyut puanlari acisindan kiz ogrenciler erkek ogrencilerden anlamli derecede farkli bulunmustur.