Archive | 2019
بررسی تأثیر عصارههای سیر و آویشن شیرازی بر روی بیماری کپک سبز (Penicillium digitatum) و بعضی از مکانیسمهای دفاعی در پرتقال
Abstract
استفاده از سموم شیمیایی در طی دهه \xadها باعث ایجاد آلودگی محیط \xadزیست و همچنین ایجاد باقیمانده بر روی محصولات غذایی شده است. در این پژوهش از عصاره\xad های آبی و متانولی آویشن \xadشیرازی (Zataria multiflora Boiss.) و سیر (Allium sativum L.)جهت کنترل بیماری کپک سبز پرتقال با عامل .Penicillium digitatum Sacc، در آزمایشگاه و در انبار 15 درجه سلسیوس استفاده شد. نتایح آزمون دیسک\xad گذاری در محیط کشت نشان داد که، عصارۀ آبی و الکلی\xa0سیر (غلظت 60 میلی \xadگرم در میلی \xadلیتر)با 26 و 32 میلی\u200cمتر قطر ممانعت از قارچ بیمارگر، دارای بیشترین اثر کنترل\u200c کنندگی و عصارۀ آبی و الکلی آویشن شیرازی (غلظت 15 میلی \xadگرم در میلی \xadلیتر) با 10 و 14 میلی\u200c متر قطر ممانعت از قارچ بیمارگر، دارای کمترین اثر کنترل \xadکنندگی بود. در آزمون اختلاط با محیط کشت، عصاره\xad های آبی و الکلی سیر در غلظت\xad 600 میلی \xadگرم در لیتر به ترتیب با 25/65 و 26/75 درصد ممانعت از قارچ بیمارگر بهترین کنترل\u200c کنندگی بیمارگر را نشان دادند. در آزمون انبار 15 درجۀ سلسیوس، سطح لکۀ ایجاد شده در تیمار عصاره\xad های آبی و الکلی سیر و آویشن شیرازی با غلظت\xad شش در هزار، cm2 30/5 (آبی) و cm226/3 (الکلی) برای سیر، cm2 44/7 (آبی) و \xa0cm215/4 (الکلی) برای آویشن شیرازی، کمترین میزان خود را در مقایسه با سایر تیمارها وهمچنین تیمار شاهد (با میزان cm247/30) داشتند. نتایج بررسی فعالیت آنزیم\u200e های پراکسیداز و پلی \xadفنل \xadاکسیداز نشان داد که بیشترین فعالیت هر دو آنزیم نه روز بعد از نمونه برداری و در تیمار شش در هزار عصارۀ سیر مشاهده شد. میزان نسخه\xad برداری سه ژن کدکنندۀ آنزیم \xadهای پراکسیداز، پلی \xadفنل \xadاکسیداز و فنیل \xadآلانین \xad\xadآمونیالیاز روندی مانند میزان فعالیت سه آنزیم در طول 12 روز نمونه برداری داشت و در روز نهم، بیشترین میزان نسخه \xadبرداری این سه آنزیم به ترتیب با مقدار عددی 23/15، 80/11 و 36/12 برابر شاهد سالم بودند. بر اساس نتایج آزمون \xadهای آزمایشگاهی و انباری، عصارۀ هر دو گیاه سیر و آویشن شیرازی به عنوان ترکیبات طبیعی با پتانسیل کنترل\u200c کنندگی معرفی می \xadشوند.