3B Yazıcıların Kemik Doku İskeleleri Tasarımına Etkisi

Abstract

Kemik doku iskelelerinin tasarimi gelisen teknoloji ve uretim metodlari ile degismekte ve gelismektedir. Tasarim ihtiyaclarindan bir tanesi olan dejeneratif hastaliklar sonucu ortaya cikan osteoporoz nedeni ile kemik dokusu deformasyonu ve kaybi gibi kemik patolojileri, yasamin kalitesini ve yasam standartlarini olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle kemik rejenerasyonu icin uc boyutlu biyoaktif kemik doku iskelelerinin gelistirilmesi, doku muhendisligi alaninda buyuk onem kazanmistir. Kemik doku yapisinin basarili bir bicimde taklit edilebilmesinde kemik doku muhendisligi uygulamalari icin tasarlanan biyomalzemelerde polimerler ve biyoaktif seramikler kullanilmaktadirlar. Hidroksiapatit (HA) ve biyoaktif camlar ile uretilmis kemik doku iskeleleri yuksek biyouyumluluga ve kemik dokusuna baglanma ozelligine sahip oldugundan dolayi kemik rejenerasyonu icin klinik potansiyele sahiptir. Ancak kemik dokusuna benzer gozenekli olarak tasarlanan HA ve biyoaktif cam kemik doku iskelelerin mekanik ozellikleri ozellikle yuk tasiyan uygulamalar icin uygun degildir. Mekanik ozellikleri iyilestirmek amaciyla seramik, metal, polimer ve cam gibi ikincil fazlarin ilavesiyle HA bazli kompozitler uretilmektedir. Kemik iskelesi uretiminde baski prensipleri ve malzeme secimine gore stereolitografi, toz tabakali fuzyon, malzeme ekstruzyonu, binder jetleme ve uc boyutlu (3B) yazici ile sekillendirme gibi cesitli yontemler uygulanmaktadir. Geleneksel yontemler; gozenek boyutu, geometrisi ve birbirine bagliligi uzerinde sinirli kontrol imkâni sunmaktadir. Ancak 3B yazici teknolojileri gelistikce, kemik mikro mimarisini kontrol edilebilme becerisinde ilerlemeler kaydedilmistir.