Naruszenie fleksyjności we współczesnym języku rosyjskim z perspektywy typologii systemowej języków Gieorgija P. Mielnikowa

Abstract

Powszechność występowania innowacji językowych w językach naturalnych uzasadnia odniesienie tej klasy zjawisk do kategorii uniwersaliów językowych oraz uznanie ich za cechę typologiczną języków współczesnych. Dynamika rozwoju języków współczesnych, systematyczna rejestracja i opis zmian oraz — w konsekwencji — ich uwzględnienie w kolejnych wydaniach słowników normatywnych wykazuje także dynamikę w zakresie normy i kodyfikacji. Procesy innowacyjne we współczesnym języku rosyjskim nasiliły się w latach 90. XX wieku, prowadząc do modyfikacji w obrębie całego systemu językowego. Zmiany zachodzące we współczesnym języku rosyjskim są przedmiotem zainteresowania wielu językoznawców, głównie w ujęciu normatywnym i dydaktycznym, dla których podstawowym problemem są rozbieżności między normą a uzusem oraz szeroko rozumiane zagadnienia kodyfikacji1. Jednakże interpretacja no-