A Knuistingh Neven

Chronic frequent headache in the general population: prevalence and associated factors

We studied the prevalence and short-term natural course of chronic frequent headache (CFH) in the general population and identified risk factors. In the Netherlands everyone is registered at a single general practice. We sent questionnaires to all persons (n = 21 440) aged 25-55 years, registered at 16 general practices. We compared the characteristics of 177 participants with CFH (>14 headache days/month for >3 months) with 141 participants with infrequent headache (1-4 days/month) and 526 without headache (<1 day/month). The prevalence of CFH was 3.7% [95% confidence interval (CI) 3.4, 4.0]. In 5 months, 12% showed a clinically relevant decrease to <7 days/month. In both headache groups 70% were women vs. 41% in the group without headache. Compared with the group with infrequent headache, the CFH group had more subjects with low educational level [35% vs. 11%; odds ratio (OR) 4.3, 95% CI 2.3, 7.8], medication overuse (62% vs. 3%; OR 38.4, 95% CI 13.8, 106.9), sleeping problems (44% vs. 8%; OR 8.1, 95% CI 3.6, 18.1), a history of head/neck trauma (36% vs. 14%; OR 4.0, 95% CI 2.2, 7.1), high scores on the General Health Questionnaire (62% vs. 34%; OR 2.7, 95% CI 1.3, 3.6) and more smokers (45% vs. 19%; OR 3.1, 95% CI 1.9, 5.3). We conclude that headache frequency fluctuates. CFH is common and associated with overuse of analgesics, psychopathology, smoking, sleeping problems, a history of head/neck trauma and low educational level. Female sex is a risk factor for headache, not for chronification of headache.

Chronic frequent headache in the general population : comorbidity and quality of life

We studied the nature and extent of comorbidity of chronic frequent headache (CFH) in the general population and the influence of CFH and comorbidity on quality of life. Subjects with CFH (headache on >14 days/month) were identified in a general health survey. We sent a second questionnaire including questions on comorbidity and quality of life to subjects with CFH and subjects with infrequent headache (IH) (1-4 days/month). We recoded comorbidity by using the Cumulative Illness Rating Scale (CIRS) and measured quality of life with the RAND-36, a Dutch version of Short Form-36. CFH subjects (n = 176) had higher comorbidity scores than the IH subjects (n = 141). Mean CIRS scores were 2.94 for CFH and 1.55 for IH [mean difference 1.40, 95% confidence interval (CI) 0.91, 1.89]. The mean number of categories selected was 1.92 in CFH and 1.10 in IH (mean difference 0.82, 95% CI 0.54, 1.11). Fifty percent of CFH subjects had a comorbidity severity level of at least 2, indicating disorders requiring daily medication, compared with 28% of IH subjects (mean difference 22%, 95% CI 12, 33). CFH subjects had more musculoskeletal, gastrointestinal, psychiatric and endocrine/breast pathology than IH subjects. Quality of life in CFH subjects was lower than that of IH subjects in all domains of the RAND-36. Both headache frequency and CIRS score had a negative influence on all domains. We conclude that patients with CFH have more comorbid disorders than patients with infrequent headaches. Many CFH patients have a comorbid chronic condition requiring daily medication. Both high headache frequency and comorbidity contribute to the low quality of life in these patients.

Triptan overuse in the Dutch general population: A nationwide pharmaco-epidemiology database analysis in 6.7 million people:

Introduction: A population-based observational study was used to assess the prevalence, demographics, risk factors, and costs of triptan overuse, defined as more than 30 (International Headache Society criteria) or 54 (stringent criteria) defined daily doses per 3 months. Methods: Analysis of the Dutch Health Care Insurance Board Database for 2005, which included prescriptions for 6.7 million people (46% of the total Dutch population). Results: Triptans were used by 85,172 (1.3%) people; of these, 8,844 (10.4%; 95% CI 10.2–10.6) were overusers by International Headache Society and 2,787 (3.3%; 95% CI 3.2–3.4) were overusers by stringent criteria. The triptan-specific odds ratios for the rate of International Headache Society overuse compared with sumatriptan were: 0.26 (95% CI 0.19–0.36) for frovatriptan; 0.34 (95% CI 0.32–0.37) for rizatriptan; 0.76 95% CI 0.68–0.85) for naratriptan; 0.86 (95% CI 0.72–1.02) for eletriptan; 0.97 (95% CI 0.88–1.06) for zolmitriptan; and 1.49 (95% CI 1.31–1.72) for almotriptan. Costs for overuse were 29.7 million euros; for the International Headache Society criteria this was 46% of total costs and for stringent criteria it was 23%. Discussion: In the Dutch general population, 1.3% used a triptan in 2005, of which 10.3% were overusers and accounted for half of the total costs of triptans. Users of frovatriptan, rizatriptan and naratriptan had a lower level of overuse.

GP-initiated preconception counselling in a randomised controlled trial does not induce anxiety

BackgroundPreconception counselling (PCC) can reduce adverse pregnancy outcome by addressing risk factors prior to pregnancy. This study explores whether anxiety is induced in women either by the offer of PCC or by participation with GP-initiated PCC.MethodsRandomised trial of usual care versus GP-initiated PCC for women aged 18–40, in 54 GP practices in the Netherlands. Women completed the six-item Spielberger State Trait Anxiety Inventory (STAI) before PCC (STAI-1) and after (STAI-2). After pregnancy women completed a STAI focusing on the first trimester of pregnancy (STAI-3).ResultsThe mean STAI-1-score (n = 466) was 36.4 (95% CI 35.4 – 37.3). Following PCC there was an average decrease of 3.6 points in anxiety-levels (95% CI, 2.4 – 4.8). Mean scores of the STAI-3 were 38.5 (95% CI 37.7 – 39.3) in the control group (n = 1090) and 38.7 (95% CI 37.9 – 39.5) in the intervention group (n = 1186).ConclusionPCC from ones own GP reduced anxiety after participation, without leading to an increase in anxiety among the intervention group during pregnancy. We therefore conclude that GPs can offer PCC to the general population without fear of causing anxiety.Trial Registration: ISRCTN53942912

Psychological determinants of the intention to educate patients about benzodiazepines.

Objective General practitioners and pharmacists do not properly educate their patients about the disadvantages of benzodiazepines. In order to increase and improve education, this study will investigate which psychological factors (i.e., beliefs, outcome expectation, social norm and self-efficacy) predict the intention to educate. Methods A cross-sectional survey study was conducted in which 339 general practitioners and 149 pharmacists in the Netherlands completed a questionnaire. Results The Results show that the above-mentioned factors play an important role in forming intentions to educate. However, differences exist between general practitioners and pharmacists. Conclusion General practitioners and pharmacists intend to educate in cases where they think that benzodiazepines have well-defined disadvantages, when the education they undertake leads to success, when they feel pressure to educate from their surroundings and when they are capable of educating. Implications for practice These findings contribute to a better understanding of patient education and are of great value in developing new interventions to improve education.

Oppervlakkige tromboflebitis van het been

SamenvattingOppervlakkige tromboflebitis (superficiële veneuze trombose (SVT)) wordt veroorzaakt door het tromboseren van een oppervlakkige, meestal varikeuze vene.

Fenomeen van Raynaud en wintertenen

SamenvattingVerkleurde pijnlijke vingers of tenen bij lage omgevingstemperatuur, dat zijn de kenmerkende verschijnselen van het fenomeen van Raynaud (FR) en wintertenen. Prevalentiecijfers van FR variëren van 5% tot 21% afhankelijk van geografische variatie, sekse en definitie.

Phimosis bij kinderen

SamenvattingPhimosis is afgeleid van het Griekse woord phimos en betekent afsluiting of vernauwing. De voorhuid laat meestal voor het derde levensjaar spontaan los van de glans penis; soms gebeurt dit in de jaren daarna. Het gaat dus om een fysiologische aandoening. Bij frequent optreden van klachten kan echter therapie noodzakelijk zijn.1-5

Vertrouw bij pneumonie op uw klinische blik

SamenvattingGraffelman AW, Le Cessie S, Knuistingh Neven A, Willemssen FEJA, Zonderland HM, Van den Broek PJ. Vertrouw bij pneumonie op uw klinische blik. Huisarts Wet 2008;51(4):185-9.Achtergrond Bepaalde predictiemodellen stellen de huisarts in staat om een pneumonie te voorspellen aan de hand van klinische informatie. Daarmee kan het gebruik van dure diagnostiek beperkt worden. Deze modellen zijn nog niet gevalideerd in de huisartsgeneeskundige populaties.Methode We deden een prospectief onderzoek tussen 15 november 1998 en 1 juni 2001 in Leiden en omgeving onder volwassen patiënten met een lageluchtweginfectie (LLI) naar de oorzaken van LLI. We verzamelden klinische gegevens en maakten een thoraxfoto. Daarnaast verrichtten we een literatuuronderzoek om predictiemodellen voor een pneumonie te vinden.Resultaten Aan het onderzoek namen 129 patiënten deel: 26 met een pneumonie en 103 zonder pneumonie op de thoraxfoto. We pasten zes modellen toe. Alleen het model dat ook gebruikmaakt van de C-reactief proteïne (CRP) test toonde een significante oppervlakte onder de curve van 0,69 (95%-BI 0,58-0,80), met een positief voorspellende waarde van 47% (95%-BI 23-71%) en een negatief voorspellende waarde van 84% (95%-BI 77-91%). De voorafkansen voor een pneumonie en voor geen pneumonie waren respectievelijk 20 en 80%.Conclusie Predictiemodellen gebaseerd op klinische informatie geven geen betrouwbare voorspelling van pneumonie. Aanvulling met een verhoogde CRP-waarde heeft beperkte waarde.

Tendinitis van De Quervain

SamenvattingTendinitis van De Quervain is een pijnlijke peesschedeontsteking in het gebied van de pols, ter hoogte van het distale uiteinde van de radius.1,2 De Quervain-tendinitis wordt ook wel aangeduid als tendovaginitis stenosans. De trigger finger is ook een uiting van een tendovaginitis stenosans, waardoor de term enigszins verwarrend kan zijn. Tendinitis van De Quervain wordt niet apart gecodeerd, maar geregistreerd als L11 (pols symptomen/klachten) waarvan de totale incidentie 5,6/1000 personen per jaar is.3 De man-vrouwverhouding bedraagt 1:10. Het komt voornamelijk voor bij vrouwen in de leeftijd van 35-55 jaar. De klacht kan nog wel eens recidiveren; vooral bij crepitaties is de kans hierop groter.1 De meest geuite klacht bij De Quervain is de geleidelijk ontstane pijn in de duim die kan uitstralen naar distaal tot aan de top van de duim en naar proximaal, zelfs tot aan de schouder.1,2 De pijnklachten worden geprovoceerd door bewegingen van de duim.