Aynur Camkiran

Early-Onset Posterior Reversible Encephalopathy Syndrome After Solid Organ Transplantation in Pediatric Patients: A Report of 2 Cases

Posterior reversible encephalopathy syndrome (PRES) is a neurological disturbance that occurs due to different reasons and presents with different clinical symptoms. It can be a devastating situation, but, timely treatment may lead to complete recovery. We report 2 cases of PRES, which developed and fully recovered in the early period after solid organ transplantation in pediatric patients.

Koroner Arter Baypas Greftleme Cerrahisi Geçiren Erişkinlerde Uzamış Mekanik Ventilasyonun Önbelirleyicileri

ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı koroner arter baypas greftleme (KABG) cerrahisi geçiren hastaların perioperatif verilerini inceleyerek uzamış mekanik ventilasyonun önbelirleyicilerini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Başkent Üniversitesi Klinik Araştırma Kurul onayı alındıktan sonra Aralık 2004 ve Aralık 2007 tarihleri arasında KABG cerrahisi geçiren, mekanik ventilasyon ihtiyacı >24 saat olan hastalar Grup I’e (n=22), <24 saat olanlar Grup II’ye (n=463) dahil edildi. Bulgular: Eşlik eden hastalıklar açısından Grup I’de kronik böbrek yetmezliği ve geçirilmiş serebrovasküler olay (SVO) varlığının Grup II’den fazla olduğu saptandı (p<0,01). Grup II ile karşılaştırıldığında Grup I’de preoperatif kan üre azotu, kreatinin, aspartat aminotransferaz değerleri daha yüksek, albümin ve sodyum değerleri daha düşük bulundu (sırasıyla p<0,01, p<0,01, p=0,02, p=0,01 ve p<0,01). Grup I’de Grup II’ye göre anestezi, cerrahi ve kardiyopulmoner baypas (KPB) süreleri anlamlı olarak uzun bulundu (hepsi için p<0,01). Postoperatif mekanik ventilasyon ihtiyacı >24 saat olan Grup I’deki hastalarda rektal sıcaklık ve O2 satürasyonunda düşme daha sık görüldü (sırasıyla p<0,01, p=0,02). Grup I’in intraoperatif kardiyopulmoner resüsitasyon gereksinimi, intraaortik balon pompası kullanımı, vazopressör ve ultrafi ltrasyon ihtiyacının Grup II’den fazla olduğu saptandı (sırasıyla p<0,01, p<0,01, p=0,02 ve p=0,02). Reeksplorasyon gereksinimi Grup I’de fazla bulundu (p<0,01). Postoperatif ilk ekstübasyona kadar geçen dönemde opioid, sedatif ve kas gevşetici kullanımının da Grup I’de fazla olduğu görüldü (sırasıyla p=0,02, p<0,01 ve p=0,01). Grup I’de postoperatif taze donmuş plazma (TDP) ve tam kan kullanımı anlamlı olarak fazla bulundu (sırasıyla p<0,01 ve p=0,03). Hastaların postoperatif sistemik komplikasyon varlığı (Grup I: %35, Grup II: %5,2, p<0,01) ile cerrahi sırasında ve postoperatif 48 saat içindeki mortaliteleri (Grup I: %22,7, Grup II: %2,7, p<0,01) Grup I’de yüksek bulundu. Sonuç: Çalışmamızda KABG sonrası preoperatif SVO varlığı, KPB süresi, intraoperatif O2 satürasyonunda düşme, postoperatif TDP ve sedatif kullanımının çoklu regresyon analizi sonucunda uzamış mekanik ventilasyon için güçlü önbelirleyiciler olduğu saptanmıştır.

Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Çok İlaca Dirençli Acinetobacter Baumannii Enfeksiyonunun Ön Belirleyicileri: Retrospektif Bir Analiz

Tel.: +90 312 212 68 68/1172-4 Faks: +90 312 212 15 83 E-pos ta: acamkiran@gmail.com Geliş Tarihi/Received: 24.02.2011 Kabul Tarihi/Accepted: 19.08.2011 Amaç: Günümüzde hastane kaynaklı enfeksiyonlarda sık rastlanan bir etken olan çok ilaca dirençli Acinetobacter baumannii (ÇİD-A. baumannii) artmış morbidite ve mortalite ile ilişkilidir. Bu çalışmada cerrahi yoğun bakım hastalarında ÇİD-A. baumannii enfeksiyonu için ön belirleyicilerin belirlenmesi amaçlandı. Materyal ve Metod: Ocak 2008 ile Ağustos 2010 tarihleri arasında cerrahi yoğun bakım ünitesinde izlenen hastaların verileri retrospektif olarak tarandı. Çok ilaca dirençli A. baumannii enfeksiyonu olan hastalar ve kontrol grubunu oluşturan aynı dönemde yoğun bakımda izlenen ancak ÇİD-A. baumannii enfeksiyonu olmayan hastaların yaş, cinsiyet, Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II (APACHE II) skoru, Glasgow koma skoru, yandaş hastalıkları, yoğun bakım ünitesine yatış nedeni, ameliyat olanların ameliyat türleri, uygulanan invazif işlemler (entübasyon, arteriyel, santral venöz ve üriner kateterizasyonlar), renal replasman tedavi gereksinimi, üreme yeri, sistem yetmezlikleri, hospitalizasyon ve yoğun bakım ünitesinde kalış süresi, laktat seviyesi ve beyaz küre sayısı kaydedildi. Bulgular: Araştırılan dönem içerisinde 25 hastada ÇİD-A. baumannii enfeksiyonu saptandı. Çok ilaca dirençli A. baumannii enfeksiyonu olmayan eşleştirilmiş kontrol grubu (n=25) ile karşılaştırıldığında enfeksiyonu olan grupta ortalama APACHE II skoru daha yüksek (p=0,001) ve solunum sistemi hastalığı (p=0,03), açık yara bulunması (p=0,002), mekanik ventilasyon ihtiyacı (p=0,005) ve ÖZET SUMMARY