Beata Piątkowska-Jakubas

Cladribine combined with high doses of arabinoside cytosine, mitoxantrone, and G-CSF (CLAG-M) is a highly effective salvage regimen in patients with refractory and relapsed acute myeloid leukemia of the poor risk: a final report of the Polish Adult Leukemia Group.

Objectives: Patients with primary refractory AML and with early relapses have unfavorable prognoses and require innovative therapeutic approaches. Purine analogs fludarabine (FA) and cladribine (2‐CdA) increase cytotoxic effect of Ara‐C in leukemic blasts and inhibit DNA repair mechanisms; therefore its association with Ara‐C and mitoxantrone (MIT) results in a synergistic effect. In the current report, we present the final results of multi‐center phase II study evaluating the efficacy and toxicity of CLAG‐M salvage regimen in poor risk refractory/relapsed AML patients.

CEBPA copy number variations in normal karyotype acute myeloid leukemia: Possible role of breakpoint-associated microhomology and chromatin status in CEBPA mutagenesis

Copy number variations (CNV) in CEBPA locus represent heterogeneous group of mutations accompanying acute myeloid leukemia (AML). The aim of this study was to characterize different CEBPA mutation categories in regard to biological data like age, cytology, CD7, and molecular markers, and identify possible factors affecting their etiology. We report here the incidence of 12.6% of CEBPA mutants in the population of 262 normal karyotype AML (NK-AML) patients. We confirmed that double mutant AMLs presented uniform biological features when compared to single CEBPA mutations and accompanied mostly younger patients. We hypothesized that pathogenesis of distinct CEBPA mutation categories might be influenced by different factors. The detailed sequence analysis revealed frequent breakpoint-associated microhomologies of 2 to 12bp. The analysis of distribution of microhomology motifs along CEBPA gene showed that longer stretches of microhomology at the mutational junctions were relatively rare by chance which suggests their functional role in the CEBPA mutagenesis. Additionally, accurate quantification of CEBPA transcript levels showed that double CEBPA mutations correlated with high-level CEBPA expression, whereas single N-terminal CEBPA mutations were associated with low-level CEBPA expression. This might suggest that high-level CEBPA expression and/or accessibility of CEBPA locus contribute to B-ZIP in-frame duplications.

Monitorowanie kinetyki zmian wczesnego chimeryzmu hematopoetycznego i charakterystyka wszczepienia molekularnego za pomocą metody STR-PCR u pacjentów poddanych alloHSCT☆☆☆

Streszczenie Allogeniczna transplantacja komorek hematopoetycznych jest jednym ze sposobow leczenia nowotworowych i nienowotworowych schorzen hematologicznych. Po przeszczepieniu komorki hematopoetyczne dawcy osiedlają sie w niszach szpikowych biorcy, co skutkuje powstaniem prawidlowego ukladu krwiotworczego i immunologicznego o genotypie dawcy - calkowity chimeryzm dawcy. Wszczepienie molekularne (ME) poprzedza wystąpienie wszczepienia hematologicznego. Wczesna ocena chimeryzmu moze miec istotne znaczenie dla dalszego przebiegu procesu przyjmowania sie przeszczepienia i warunkuje mozliwośc podjecia wczesnej interwencji leczniczej. Do badania wlączono 38 pacjentow, u ktorych wykonano 43 allogeniczne transplantacje (alloHSCT). Przyjmowanie sie przeszczepu śledzono we krwi obwodowej od 2. do 14. doby po transplantacji, nastepnie w 21. i 28. dobie. W 30. dobie poziom chimeryzmu oznaczano we krwi obwodowej i w szpiku kostnym. Chimeryzm hematopoetyczny oceniano przy zastosowaniu metody molekularnej STR-PCR. Wykazano, ze zmiany poziomu chimeryzmu we wczesnym okresie po transplantacji w grupie pacjentow poddanych alloSCT (alloHSCT po-przedzona kondycjonowaniem mieloablacyjnym) przebiegają zgodnie z zaleznością liniową (R2=0,996), natomiast w grupie pacjentow poddanych alloNMSCT (alloHSCT poprzedzona kondycjonowaniem niemie-loablacyjnym) są zgodne z zaleznością logarytmiczną (R2=0,959). Poziom chimeryzmu hematopoetycznego jest wyzszy w grupie pacjentow poddanych alloSCT, w 2. dobie roznice te cechuje znamiennośc statystyczna (p=0,0048). Wszczepienie molekularne poprzedza wystąpienie wszczepienia hematologicznego (pacjenci poddani alloSCT p=1,44×10−12, pacjenci pod-dani alloNMSCT p=2,12×10−6). W grupach pacjentow poddanych alloSCT i alloHSCT, ktorzy otrzymali wiecej niz 3×106 komorek CD34+/kg masy data roznica w czasie wystąpienia ME w porownaniu z grupą chorych, ktorzy otrzymali mniej niz 3×106 komorek CD34+/kg, byla znamienna statystycznie (alloSCT p=0,0013, alloHSCT p = 0,021).

Zasady postępowania w zakażeniach wirusem Epsteina-Barr w hematologii, onkologii i transplantologii. Zalecenia grupy roboczej Polskiej Federacji Ośrodków Transplantacji Szpiku

STRESZCZENIE W ostatnich latach nastąpil znaczny rozwoj wiedzy z zakresu EBV-zaleznego zespolu limfoproliferacyjnego rozwijającego sie po przeszczepieniu komorek hematopoetycznych (PTLD; post-transplant lymphoproliferative disorder ). Jest to związane ze wzrostem liczby przeszczepien wykonywanych od dawcow alternatywnych, mozliwością diagnostyki ilościowej EBV-DNA-emii oraz mozliwościami terapeutycznymi związanymi z uzyciem przeciwcial monoklonalnych anty-CD20 lub cytotoksycznych limfocytow T o specyficzności anty-EBV. W dniu 15 października 2011 r. w Poznaniu, grupa robocza dzialająca w ramach Polskiej Federacji Ośrodkow Transplantacji Szpiku przygotowala zasady postepowania w zakresie profilaktyki, diagnostyki i terapii w zakazeniach wirusem Epsteina-Barr w hematologii, onkologii i transplantologii. W opracowaniu uwzgledniono specyfike i potrzeby polskich klinik hematologicznych.