Ercan Erkul

Bronze Age höyüks, Iron Age hilltop forts, Roman poleis and Byzantine pilgrimage in Germia and its vicinity. ‘Connectivity’ and a lack of ‘definite places’ on the central Anatolian high plateau

Abstract Germia was a well-connected Byzantine polis in western-central Anatolia, famous for its healing waters and a church of St Michael. After three years of survey the site can now be reconstructed: it included several other churches and monasteries, but little space for ordinary residential buildings. This comes as a surprise, but can be explained by the discovery of two older Roman cities within walking-distance of Germia, where the ordinary people seem to have lived. One of these cities, Mantalos, was home to a local cult of the pagan god Men. This may explain why the Christian healing centre was established at Germia. Later, Mantalos shed its pagan legacy and was apparently renamed Eudoxias after a homonymous member of the Theodosian dynasty. No Roman or Byzantine settlement of the region has a history extending back beyond the Iron Age, when the population retreated to fortified hilltop settlements and many sizable Bronze Age höyüks were deserted. Settlement locations changed often and grew little in central Anatolia, and this may be blamed on the uniform landscape of the high plateau; it lacks the Mediterraneans diverse geography of ‘definite places’ that would favour one site above others and ensure its continuity and growth. Özet İç Batı Anadolu’da yer alan Germia, şifalı suları ve St Michael’a ait kilisesi ile ünlü ve iyi bağlantılara sahip bir Bizans şehridir. Üç yıl süren yüzey araştırması sonrasında yerleşim rekonstrükte edilebilmiştir. Birçok kilise ve manastırlara sahiptir; fakat olağan konutsal yapılar için az alan bulunmaktadır. Bu durum şaşırtıcı olsa da, Germia’ya yürüme mesafesinde yer alan ve olasılıkla sıradan insanların yaşamış olduğu, iki daha eski Roma şehrinin varlığıyla açıklanabilir. Bu şehirlerden biri olan Mantalos, pagan tanrısı Men’e ait yerel külte ev sahipliği yapmaktaydı. Bu durum, Hıristiyan şifa merkezinin neden Germia’da yapıldığını açıklayabilir. Sonradan, Mantalos pagan mirasından sıyrılmış ve anlaşılan Theodosius hanedanlığından bir kişiyle aynı ismi alarak Eudoxias olarak yeniden adlandırılmıştır. Bölgedeki hiçbir Roma ve Bizans yerleşiminin Demir Çağı’ndan öncesine uzanan bir geçmişi saptanamamıştır. Bunun nedeni toplumun tepe üzerinde yer alan tahkimli yerleşimlere geri çekilişiyle pek çok büyük Tunç Çağı höyüklerinin terkedilmiş olmasıdır. Orta Anadolu’da yerleşim yerleri sıklıkla değişmiştir ve çok az büyüme göstermiştir. Bu durum yüksek platonun tek düzey yüzey şekli ile açıklanabilir. Bu bölge, Akdeniz’in çeşitlilik gösteren coğrafyasında yer alan, bir yerleşimi diğerlerinden ayrıcalıklı yapan ve devamlılığı sayesinde büyümeyi sağlayan belirli özelliklere sahip ‘sınırlı bölgeler’den yoksundur.

Investigating Surficial Alterations of Natural Stone by Ultrasonic Surface Measurements

The surface of buildings and monuments is essential for their visual appearance and their protection. Usually the surface is carefully designed and strongly related to the purpose of the object. Moreover, it is carrying information on the artistic and technical skills of the builders. It is however also prone to weathering and deterioration. A prerequisite for a careful restoration of the surface of historic buildings and monuments is a thorough analysis of surficial alterations. Quantitative measurements support visual inspections, but nondestructive characterization of material properties in the uppermost centimeters of an object represents a challenge. Here, the potential of ultrasonic surface measurements for the quantification of surficial alterations of natural stone is demonstrated by forward modeling, laboratory tests, and case studies. The fundamental Rayleigh mode is shown to dominate the waveform in the case of surface measurements. It is sensitive to changes in the shear wave velocity with depth and in anelastic damping of shear wave propagation. We report on ultrasonic surface measurements at facades made of marble (Neptungrotte, Park Sanssouci, Potsdam), sandstone (Porta Nigra, Trier), and tuff (Campidoglio, Rome). Average Rayleigh wave velocities are roughly proportional to measured P-wave velocities and are related to the overall state of the object in the uppermost centimeters. Rayleigh wave group velocities indicate changes in the material properties with depth, and waveform inversions allow for estimating depth profiles of velocity and damping of shear waves. The strong variability of weathering of natural stone is illustrated.