Jacek Urbański

Prognostic value of the interval from surgery to initiation of radiation therapy in correlation with some histo-clinical parameters in patients with malignant supratentorial gliomas

Aim of the study To determine the relationship between the interval from surgery to initiation of radiation therapy (ISRT) and prognostic factors, such as age, performance status, tumour location, extent of surgical resection and tumour histology in patients with malignant gliomas. Materials and methods From 1995 to 2005, 308 adults patients with supratentorial malignant gliomas (198 glioblastomas, and 110 anaplastic astrocytomas) received postoperative radiotherapy with radical intent. A total tumour dose of 60 Gy in 30 fractions in 6 weeks was delivered. ISRT varied from 15 to 124 days, with median time of 37 days, and it was a cut-off value to assess the results. The end point in our study was two-year overall survival. Results The two-year overall survival rate in the whole group was 17%, with 24% for patients with ISRT value ≤ 37 days, and 14% for patients with an interval longer than 37 days (p = 0.042). Univariate analysis showed that delayed initiation of radiotherapy influenced the outcome of patients with glioblastoma older than 40 years, and with other than frontal location of tumour. Two-year overall survival rates for ISRT ≤ 37 days were 15%, 18% and 22% respectively, compared to 8%, 4% and 11% for ISRT > 37 days. In a multivariate analysis (Coxs model) the only variables that were significantly associated with worse survival were older age and ISRT prolonged for more than 37 days. Conclusion The study showed longer than 37 days waiting time from surgery to initiation of radiotherapy to be a significant predictor of overall survival for adult patients with malignant supratentorial gliomas.

Postoperative treatment of patients with anaplastic oligodendrogliomas. Thirty years' experience of the Maria Sklodowska-Curie Memorial Centre in Kraków, 1975–2000

Summary Background Anaplastic oligodendrogliomas (AO) are infiltrative, mostly supratentorial tumours, often bilaterally affecting the white matter. Radiotherapy alone or in combination with chemotherapy have a role in the adjuvant treatment of AO, but currently the efficacy of various treatment modalities could not be definitively determined because of the heterogeneity of the therapies used. Aim Assessment of the efficacy of altered therapy schedules in postoperative treatment of patients with anaplastic oligodendrogliomas Materials/Methods Between 1975 and 2000, 101 adult patients with anaplastic oligodendrogliomas were postoperatively treated in our institution. During this period patients received conventional radiation therapy and chemotherapy (CRT/CH), conventional radiation therapy (CRT), and split course hypofractionated radiation therapy (SCHRT). Between 1975 and 1985, CRT/CH was applied in 42 patients. Whole brain irradiation was delivered; the tumour dose of 5Gy in 25 fractions over 5 weeks was calculated at the midplane of the skull. Then treatment fields were reduced and a 10Gy boost was given in 5 fractions over 5 days to the known tumour bearing area. On the last day of irradiation patients began the first of six planned series of chemotherapy with CCNU, given 100mg/ 2 , orally every 8 weeks. From 1986 to 1990, CRT was received by 27 patients. Irradiation was only as described above. Between 1991 and 2000, 32 patients were given SCHRT. There were 3 courses of irradiation separated by a one-month interval. In each of the two first series patients received 20Gy in 5 fractions in five days to the whole brain, and in the third course a 20Gy boost in 5 fractions over 5 days was given as in the CRT regimen. Results Actuarial overall survival rates at two and five years were 38% and 10% respectively for patients treated with CRT/CH, 36% and 11% for the CRT group, and 23% and 6% for the SCHRT option. Multivariate analysis revealed that only age was a significant factor. Patients aged 45 years or less carried the best prognosis. Conclusions The efficacy of different postoperative treatments administered to our patients with anaplastic oligodendrogliomas gave approximately comparable and unrewarding poor results.

82/Wielopostaciowy żółtako-gwiaździak – opis przypadku

Wielopostaciowy zoltako-gwiaździak (Pleomorphic xantho-astrocytoma – PXA) jest rzadko wystepującą postacią glejaka mozgu. Wystepuje najcześciej u ludzi mlodych (do 30 roku zycia), lokalizuje sie glownie powierzchownie w placie skroniowym i ciemieniowym mozgu. Podstawową metodą leczenia jest operacja, natomiast radioterapia (zwykle dawką rzedu 30–60 Gy) jest stosowana u chorych po nieradykalnym leczeniu chirurgicznym. Wyniki leczenia są z reguly dobre i zalezą glownie od radykalności przeprowadzonego leczenia operacyjnego. Prezentowany przypadek to 28 letnia pacjentka, u ktorej w marcu 2004 r. z powodu narastającego bolu glowy, nudności i zaburzen świadomości wykonano TK mozgu. W wykonanym badaniu stwierdzono obecnośc rozleglego, torbielowatego guza o wymiarach 83×68 mm, polozonego nadnamiotowo w okolicy czolowo-skroniowo-ciemieniowej prawej polkuli mozgu. 11 marca 2004 r. w Klinice Neurochirurgii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie wykonano kraniotomie czolową prawostronną, usuwając subtotalnie guz. W badaniu histopatologicznym guz odpowiadal pleomorficznemu zoltako-gwiaździakowi o nieco bardziej agresywnym charakterze, w klasyfikacji WHO określanym jako: pleomorphic xantoastrocytoma with anaplastic features – WHO II/III. W maju 2004 r. w Centrum Onkologii w Krakowie przeprowadzono uzupelniającą radioterapie, podano na obszar lozy po guzie z resztkową zmianą dawke calkowitą 50.4 Gy w 30 frakcjach, frakcjonując dwa razy dziennie. W wykonanym w czerwcu 2004 r. badaniu KT nie stwierdzono wznowy guza. Pacjentka w stanie ogolnym dobrym, bez pogorszenia stanu neurologicznego pozostaje w kontroli.

81/Przerzut do móżdżku w przebiegu raka jajnika – opis przypadku

Rak jajnika szerzy sie glownie miejscowo przez wszczepy komorek do wolnej jamy otrzewnej oraz drogą splywu chlonki. Przerzuty odlegle drogą krwionośną wystepują w grupie chorych na lokoregionalnie zaawansowanego raka jajnika o niskim stopniu zroznicowania. Rozsiew do OUN jest zjawiskiem rzadkim, a zmiany przerzutowe umiejscowione są z reguly nadnamiotowo. Nasze doniesienie dotyczy bardzo rzadkiego przypadku izolowanego ogniska przerzutowego w mozdzku. U 40-letniej chorej na zaawansowanego, niskozroznicowanego raka jajnika wykonano w sierpniu 2002 r. w szpitalu w Krośnie radykalny zabieg operacyjny: usuniecie macicy wraz z przydatkami oraz cześcią sieci wiekszej. Od sierpnia do grudnia 2002 otrzymala V serii chemioterapii Taxol + Cisplatyna. Pacjentka pozostawala bez objawow do października 2003 r., kiedy wystąpily zawroty, bole glowy oraz wymioty. W badaniu tomograficznym potwierdzono obecnośc niejednorodnej masy w lewej polkuli mozdzku. W listopadzie 2003 r. w szpitalu w Rzeszowie usunieto w calości guz mozdzku z dostepu podpotylicznego. Badanie histopatologiczne potwierdzilo przerzutowy charakter guza. W styczniu 2004 r. w Centrum Onkologii w Krakowie przeprowadzono uzupelniającą radioterapie, podano na teren mozgowia 39 Gy w 13 frakcjach. Obecnie pacjentka w stanie ogolnym dobrym pozostaje w kontroli, bez pogorszenia stanu neurologicznego.