Jari Pakkanen

The Toumba building at Lefkandi: some methodological reflections on its plan and function

It has been argued that a foot of c. 0.30 m was used in the design of the Early Iron Age building at Lefkandi. However, deriving the foot-unit length from the preserved measurements is not statistically valid; in this case, proportional analysis is more likely to advance understanding of the building design rather than foot-standard studies. Attempts to determine the building function using direct analogical reasoning are problematic because of the exceptional character of the Toumba building. Based on the archaeological evidence of ritualised collective gatherings, however, a transformation in the communal meaning of the monument is proposed.

The Shipsheds of Sicilian Naxos: a Second Preliminary Report (2003–6)

This paper presents the results of the second and main period of excavation. The limits of the site were defined: a monumental building with four covered slipways or shipsheds, flanking another major public building, quite possibly the agora. Preliminary conclusions based on the 2001 excavation of the northernmost shipshed (BSA 2003) can be supplemented and modified. The surprising discovery was ramps of sand, resurfaced several times during the second half of the fifth century. Shipsheds 3–4 produced evidence of two architectural phases, with the back- and side-walls moved upslope, and the ramps now ending in an upswinging curve. The existence of an early phase in the dockyard, already indicated in 2001, was confirmed. The later roof of Corinthian type, without decoration (second half of fifth century), was preceded by a roof of the late sixth–early fifth century BC, attested in particular by a remarkable series of antefixes, both Sileni and Gorgoneia, found in every shed, with some concentration in sheds 2 and 3, and with a number of other architectural terracottas (all described in the catalogue). The excavation context shows that this material comes from the same roof, indicating the very unusual combination of Silenus mask and Gorgon mask antefixes. Other finds are more briefly discussed. Remains of red and blue pigment show that ships were painted in the shipsheds. Pottery finds provide considerable evidence of drinking; so do some graffiti, while others may be ostraka for a selection procedure (possibly ostracism). A scatter of arrow-heads and a few spear-heads have been found in the working levels of the ramps. The case is put for shipsheds as monumental architecture, with some specifically Sicilian features. Comparative material for use of wooden posts and post-pits is discussed, and also the use of mudbrick. A three-dimensional computer reconstruction of the shipshed complex is illustrated, and some particular aspects discussed (lighting and drainage of water from the roof). The reconstruction preferred has a separate stepped ridged roof over shipsheds 1–2 and 3–4. Η παρούσα ανακοίνωση παρουσιάζει τα αποτελέσματα της δεύτερης και κύριας ανασκαφικής περιόδου. Τα όρια που καθορίστηκαν στον ανασκαφικό χώρο ήταν: ένα κτίριο μνημειακής αρχιτεκτονικής με τέσσερα στεγαζόμενα νεώρια ή νεωσοίκους, το οποίο βρισκεται πλευρικά σε ένα άλλο μεγάλο δημόσιο κτίριο, κατά πάσα πιθανότητα την αγορά. Τα αρχικά συμπεράσματα που βασίζονται στις ανασκαφές του 2001 στο βορειότερο νεώσοικο (BSA 2003) μπορούν να συμπληρωθούν και να τροποποιηθούν. Η απροσδόκητη ανακάλυψη ήταν τα κεκλιμμένα επίπεδα (ράμπες) από άμμο, τα οποία επιστρώθηκαν ξανά αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 5ου αιώνα. Οι νεώσοικοι 3–4 παρείσχαν ενδείξεις δύο αρχιτεκτονικών φάσεων, με τους οπίσθιους και πλαϊνούς τοίχους μετακινημένους προς την πλαγιά του λόφου και τα κεκλιμμένα επίπεδα να καταλήγουν τώρα σε μία ανωφερική καμπύλη. Η ύπαρξη μίας πρωιμότερης φάσης στο νεώριο, που είχε ήδη επισημανθεί το 2001, επιβεβαιώθηκε. Της ύστερης στέγης κορινθιακού τύπου χωρίς διακόσμηση (δεύτερο μισό του 5ου αιώνα) προηγήθηκε μία στέγη του ύστερου 6ου-πρώιμου 5ου αιώνα π.Χ., η οποία πιστοποιήθηκε ειδικότερα από μία εντυπωσιακή σειρά από ακροκέραμα, με μορφές Σειληνών και Гοργόνεια, τα οποία βρέθηκαν σε κάθε νεώσοικο, με μια ιδιαίτερη συγκέντρωση στους νεωσοίκους 2 και 3, όπως επίσης και από έναν αριθμό άλλων πήλινων αρχιτεκτονικών μελών (περιγράφονται στον κατάλογο). Το ανασκαφικό περιβάλλον (context) δείχνει ότι αυτό το υλικό προέρχεται από την ίδια στέγη, υποδεικνύοντας τον πολύ ασυνήθιστο συνδυασμό ακροκεράμων με προσωπίδες Σειληνών και Гοργόνεια. Τα υπόλοιπα ευρήματα συζητώνται με μεγαλύτερη συντομία. Υπολείμματα ερυθράς και κυανής χρωστικής δείχνουν ότι η βαφή των πλοίων γινόταν στους νεωσοίκους. Ευρήματα κεραμεικής παρέχουν αξιόλογες ενδείξεις κατανάλωσης ποτού- το ίδιο υποδηλώνουν και ορισμένα ακκιδογραφήματα (graffiti), ενώ άλλα, είναι ίσως όσιρακα προς χρήσιν σε κάποια εκλογική διαδικασία (ενδεχομένως οστρακισμό). Ένας αριθμός διεσπαρμένων αιχμών βελών και λίγες αιχμές ακοντίων έχουν βρεθεί στους χώρους εργασίας των κεκλιμμένων επιπέδων. Η θεωρία που διατυπώνεται αφορά στους νεωσοίκους ως μνημειακή αρχιτεκτονική με ορισμένα ιδιαίτερα σικελικά χαρακτηριστικά. Εξετάζεται και συγκριτικό υλικό για την χρήση ξύλινων πασσάλων και πασσαλο-οπών, όπως επίσης και η χρήση ωμοπλίνθων. Απεικονίζεται, ακόμη, μία τρισδιάστατη ηλεκτρονική αναπαράσταση του συγκροτήματος των νεωσοίκων και εξετάζονται ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ο φωτισμός και η απορροή του νερού από τη στέγη). Η αναπαράσταση που προτιμήθηκε παρουσιάζει μία ξεχωριστή, βαθμιδωτή, δίρριχτη στέγη πάνω από τους νεωσοίκους 1–2 και 3–4.

The Toumba building at Lefkandi: a statistical method for detecting a design-unit

This methodological paper uses the measurements of the Early Iron Age Toumba building at Lefkandi to study whether a single design-unit can be detected in the data set. Cosine quantogram analysis is used in the initial analysis of the building dimensions and, in the second phase, the relevance of the obtained results is calculated by using Monte Carlo computer simulations. A statistically significant unit of c. 49 cm can be isolated, but because of the very limited number of precise dimensions, this result should only be accepted with caution. The case study demonstrates how the complex statistical problem of deriving the lengths of possibly used design-units in ancient architecture can be approached; metrological analyses can only gain from employing appropriate quantitative methods.

Entasis in fourth-century BC Doric buildings in the Peloponnese and at Delphi

Entasis, the slight outward curve of the column shaft, is a constant feature of fourth-century BC Doric architecture in the Peloponnese and at Delphi. In the buildings studied, the position of the maximum entasis is usually in the middle of the column shaft and, even though the degree of entasis varies, it is usually less pronounced than in fifth-century Doric columns. The relation between different mathematical formulae and entasis curves is also discussed; if Greek architects used a particular curve in the design of the column shaft, is it currently possible to identify it? The curves considered are the conic sections (circle, ellipse, parabola, and hyperbola) and the vertical projection of a helix. All the conic sections fit almost equally well in each individual building; therefore, if any particular curve was employed in the design, the simplest method of stretching a circle into an ellipse is a likely candidate.