Jelena Radović

LIPID PEROXIDATION AND OXIDATIVE PROTEIN PRODUCTS IN CHILDREN WITH EPISODIC FEVER OF UNKNOWN ORIGIN / LIPIDNA PEROKSIDACIJA I OKSIDATIVNI PROTEINSKI PRODUKTI KOD DECE SA EPIZODINOM GROZNICOM NEPOZNATOG UZROKA

Summary Background: Episodic fever syndromes are commonly seen in pediatric practice. Episodic fever of unknown origin (FUO) lasts for a few days or weeks and is followed by a fever-free period with a sense of well-being. In this condition, activated neutrophils and monocytes intensively generate reactive oxidative species that may further damage various mole- cules. The aim of the study was to evaluate oxidative stress biomarkers, lipid peroxidation in erythrocytes and plasma, and advanced oxidation protein products (AOPP) in children with episodic FUO. Methods: The study enrolled 25 children with episodic FUO in afebrile phase and 25 healthy children as controls. Lipid peroxidation was evaluated by measuring malondialdehyde (MDA) production with the thiobarbituric-acid-reactive sub- stances (TBARS) assay in erythrocytes and plasma. Oxidative modification of proteins was measured spectrophotometri- cally by the determination of AOPP in plasma. Results: Mean duration of episodic fevers was 3.96±2.8 years. Erythrocyte MDA levels were higher in children with FUO than in controls (86.26± 10.75 vs. 78.0±3.21 nmol/g hemoglobin), although not significantly (p=0.202). The MDA plasma concentrations were similar (2.42±0.35 vs. 2.41 ±0.39 (xmol/L) between the groups (p=0.732). Unexpectedly, levels of AOPP were significantly lower in chil- dren with FUO than in healthy controls (18.8±5.04 vs. 25.1 ±3.35 nmol/L, p=0.047). Conclusions: Episodic fevers of unknown origin with an aver- age duration of 3.96±2.8 years do not cause significant oxidative modifications of lipids and proteins in children. Kratak sadržaj Uvod: Sindromi epizodične ili rekurentne groznice često se sreću u pedijatrijskoj praksi. Epizodična groznica nepoznatog uzroka (FUO) traje nekoliko dana do nekoliko nedelja, nakon čega sledi miran period bez povišene temperature uz osećaj potpunog zdravlja. U ovim stanjima, aktivirani neutrofili i monociti intenzivno produkuju reaktivne kiseonične vrste koje naknadno mogu oštetiti različite molekule. Cilj našeg rada bio je oceniti biomarkere oksidativnog stresa, odnosno lipidnu peroksidaciju u eritrocitima i plazmi, kao i uznapredovale oksidativne proteinske produkte (AOPP) kod dece sa epizo- dičnom FUO. Metode: U istraživanje je uključeno 25 dece sa epizodičnom groznicom u afebrilnoj fazi i 25 zdrave dece. Lipidna peroksi- dacija je utvrđena merenjem produkcije malondialdehida (MDA) korišćenjem testa tiobarbiturnih reagujućih supstanci (TBARS) u eritrocitima i plazmi. Oksidativna modifikacija proteina je određivana spektrofotometrijski, merenjem AOPP-a u plazmi. Rezultati: Srednje vreme trajanja epizodičnih groznica bilo je 3,96±2,8 godina. Vrednosti MDA u eritrocitima su bile vise kod dece sa epizodičnom FUO nego kod zdrave dece (86,26 ±0,75 vs. 78,0±3,21 nmol/g hemoglobina), iako ne sta- tistički značajno (p=0,202). Koncentracije MDA u plazmi su bile slične kod ove dve grupe dece (2,42±0,35 vs. 2,41 ± 0,39(jmol/L, p=0,732). Neočekivano, nivoi AOPP-a su zna- čajno bili manji kod dece sa FUO nego kod zdravih kontrol- nih subjekata (18,8±5,04 vs. 25,1 ±3,35 (jmol/L, p=0,047). Zaključak: Epizodične groznice nepoznatog uzroka u trajanju od 3,96 ±2,8 godina ne izazivaju značajnu oksidativnu mo- difikaciju lipida i proteina kod dece.

Immune Response in Infections Caused by Helminthes

Summary The first line of defence in parasitic infection is the innate immune system. On the other hand, adaptive immune system posseses numerous mechanisams of hummoral and cellular immunity. Cellular immunity in a helminth infection is characterised by Th2 immune response. Considering the fact that the aim of a parasite is not to kill its host, the majority of parasites are highly addapted to the life inside the host, and succesefully avoid or limit its deffences. A special signifficance of the parasite as a potential pathogen is its possibility to escape immunity. Numerous helminths are releasing different substances that are acting as lymphocyte suppressors and macrophage inactivators and they are capable of destroying antibodies. They have a possibility of camouflage, sequestration and surface shell peeling with the aim to avoid immune response. Latest research in the field of immunology has revealed the significance of CD40 co-stimumlating protein of antigen presenting cells in the immune response to parasitic infection. Immune response in the course of parasitic infestion is important in pathogenesis of helminthioses. Sažetak Pored urođene otpornosti, u borbi protiv parazita, organizam domaćina raspolaže i specifičnim humoralnim i celularnim mehanizmima zaštite. Celularna imunska reaktivnost u toku helmintoza uspostavlja se preko Th2 imunskog odgovora. Imajući u vidu činjenicu da cilj parazita nije da ubije svog domaćina, većina parazita je visoko adaptirana na život unutar domaćina i uspešno izbegava ili ograničava njegove odbrambene sposobnosti. Helminti, paraziti čoveka, produkuju određene supstance koje deluju kao supresori limfocita i inaktivatori makrofaga i sposobni su da izvrše destrukciju produkovanih antitela. Takođe, helminti mogu maskiranjem, sekvencioniranjem i gubitkom eksponiranih antigena kutikule da izbegnu mehanizme odbrane nosioca. Najnovija istraživanja na polju imunologije otkrivaju značaj CD40 ko-stimulirajućeg proteina antigen prezentujućih ćelija u okviru imunološkog odgovora u toku parazitske infekcije. Pored zaštitne uloge, imunološki odgovor u toku parazitske infekcije značajno utiče i na patogenezu helmintoza.