Kültiğin Çavuşoğlu

Koruyucu Madde Paraben’in Allium cepa L.’daki Fizyolojik, Anatomik ve Sitogenetik Etkilerinin Araştırılması

Bu calismada, gunluk yasamimizda sikca kullandigimiz kozmetik ve temizlik urunleri basta olmak uzere, pek cok urunun bilesiminde yer alan Metil Paraben’in Allium cepa L. test materyalinde tesvik ettigi toksisite fizyolojik, sitogenetik ve anatomik parametreler kullanilarak arastirilmistir. Fizyolojik parametreler; cimlenme yuzdesi, kok uzunlugu ve agirlik artisinin olculmesiyle, sitogenetik parametreler; mikronukleus sikligi, kromozomal anormallikler ve mitotik indeks degerlerinin tespitiyle, anatomik parametreler ise kok uclarindan alinan kesitlerin mikroskopta incelenmesiyle arastirilmistir. A. cepa L. tohumlari bir (1) kontrol ve uc (3) uygulama olmak uzere toplam dort (4) gruba ayrilmis, 72 saat suresince, kontrol grubundaki tohumlar cesme suyu, uygulama grubundaki tohumlar ise Metil Parabenin 100, 250 ve 500 mM dozlari ile muamele edilmislerdir. Sure sonunda kok uclari rutin preparasyon islemlerine tabi tutulmus, boyanmis ve mikroskobik incelemeler icin hazir hale getirilmistir. Sonucta, paraben uygulamasinin doza bagli olarak cimlenme yuzdesi, kok uzunlugu, agirlik artisi ve mitotik indeks degerlerinde istatistiksel olarak onemli (p<0.05) bir azalmaya, mikronukleus ve kromozomal anormallik sayilarinda ise onemli (p<0.05) bir artisa neden oldugu gozlenmistir. Ayrica, paraben uygulamasi kok ucu hucrelerinde yassilasmis hucre cekirdegi, nekroz, korteks hucre ceperlerinde kalinlasma, belirgin olmayan iletim doku, hucre deformasyonu ve korteks hucrelerinde bazi maddelerin birikimi seklinde anatomik degisimlere neden olmustur. Sonuc olarak, paraben’in belirli bir doz seviyesinde toksik etki gosterdigi, A. cepa L. test materyalinin ise soz konusu etkinin belirlenmesinde oldukca kullanisli bir biyolojik indikator oldugu gosterilmistir.

The Investigation of Diazinon Toxicity in Root Tip Cells of Allium cepa(Onion) L.

In recent years, agricultural production and productivity using chemical pesticides have increased considerably. This increase is not without its concomitant environmental and health problems. In this study, the toxic effect of Diazinon in insecticides used the combat pests in agricultural areas, have been investigated using Allium cepa L. test material. The percentage of germination, root length, weight increase and anatomical damages as physiological indicators of toxicity, mitotic index (MI), chromosomal aberrations and micronuclei (MN), were used as the cytogenetic indicators of toxicity. The A. cepa L. heads were divided into four groups, comprising control group and the other as Diazinon treatment group. Seeds in the control group were treated with tap water for 72 hours, whereas seeds in the Diazinon treatment group were treated with 50, 250 and 500 mg Ldoses. As a result, depending on the Diazinon doses, decrease in dose dependent germination percentage, root length, weight increase and MI toxicity have been observed, whereas increase in numbers of chromosomal aberrations, MN and anatomical damage have observed. As a result, it is shown that Diazinon used in agriculture may cause toxicity at high doses.

Swiss Albino Farelerde Fenpiroksimat (Akarisit)’ın Teşvik Ettiği Biyokimyasal Değişime Karşı Fındığın Koruyucu Rolü

Ozet. Fenpiroksimat Tetranychidae, Eriophyiidae ve Tarsonemidae ailelerindeki onemli fitofag akarlarina karsi mucadelede kullanilan pirazol bir akarisittir. Bu calismanin amaci, Swiss albino farelerde secilen biyokimyasal parametreler uzerine Fenpiroksimat akarisitinin toksisitesini degerlendirmek ve bu biyokimyasal degisimlere karsi findigin koruyucu rolunu arastirmaktir. Fareler rastgele bir (1) kontrol ve uc (3) uygulama olmak uzere toplam dort (4) gruba ayrilmistir. Deneysel periyodun sonunda, tum fareler hafif eter anestezisi altinda bayiltilmis, biyokimyasal analiz ve olcumler icin kan ornekleri ile karaciger ve bobrek dokulari elde edilmistir. Serum Aspartat Aminotransferaz (AST), Alanin Aminotransferaz (ALT), Kan Ure Nitrojen (BUN) ve kreatinin seviyeleri olculmus, elde edilen dokularda ise Malondialdehit (MDA) ve Glutatyon (GSH) seviyeleri analiz edilmistir. Sonucta, kontrol grubu ile karsilastirildiginda Fenpiroksimat uygulanan farelerde GSH seviyelerinde onemli bir azalma (p<0.05), AST, ALT, BUN, kreatinin ve MDA seviyelerinde ise onemli bir artis (p<0.05) gorulmustur. Fenpiroksimat uygulama grubu ile karsilastirildiginda, Fenpiroksimat ile birlikte findik uygulamasi GSH seviyelerinde tekrar onemli bir artisa (p<0.05), AST, ALT, BUN, kreatinin ve MDA seviyelerinde ise onemli bir azalmaya (p<0.05) neden olmustur. Sonuc olarak, findik ile beslemenin Fenpiroksimat tarafindan tesvik edilen biyokimyasal hasara karsi onemli bir koruma sagladigi soylenebilir. Anahtar Kelimeler: Albino fare, fenpiroksimat, oksidatif stres, serum parametresi Abstract. Fenpyroximate is a pyrazole acaricide with selective activity against important phytophagous mites in the families’ Tetranychidae, Eriophyiidae, and Tarsonemidae. The goal of this study was to evaluate the toxicity of Fenpyroximate acaricide on selected biochemical parameters in Swiss albino mice. And also, we investigated the protective role of nuts against Fenpyroximate induced biochemical alterations. Mice were randomly divided into four (4) groups consisting of one (1) control and three (3) experimental groups. At the end of the experimental period, blood samples for the biochemical analysis were obtained from all mice after being lightly anesthetized with ether and specimens of kidney and liver were removed and prepared for measurement. Aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), blood urea nitrogen (BUN), creatinine levels were analyzed from serum. Malondialdehyde (MDA) and reduced glutathione (GSH) levels were analyzed from isolated tissues. The results showed that the mice treatment with Fenpyroximate showed a significant increase (p<0.05) in levels of AST, ALT, BUN, creatinine and MDA, while GSH showed a significant decrease (p<0.05) to compared with control group. Mice that were given nuts in combination with Fenpyroximate showed a significant decrease (p<0.05) in AST, ALT, BUN, creatinine and MDA, while GSH was significantly increased (p<0.05) to compared with Fenpyroximate group. We can conclude that feed with nuts showed significant protection against biochemical damage induced by Fenpyroximate. Keywords: Albino mice, fenpyroximate, oxidative stress, serum parameters

Albino Farelerde Paraben Tarafından Oluşturulan Genotoksisitenin Araştırılması: Isırgan Otu Özütünün Koruyucu Rolü

Bu calismada gida, ilac ve kozmetik alanlarinda sikca kullanilan kimyasal maddelerden biri olan Paraben’in Swiss albino farelerde muhtemel fizyolojik ve genotoksik etkileri ile bu etkilere karsi isirgan otu ozutunun koruyucu rolu arastirilmistir. Fizyolojik etkiler; canli agirlik ve karaciger-bobrek organ agirliklarinin olcumuyle, genotoksik etkiler; eritrosit hucrelerindeki mikronukleus (MN) sikliginin ve kemik iligi hucrelerinde kromozomal hasar olusumunun tespitiyle degerlendirilmistir. Fareler her grupta alti (6) hayvan olacak sekilde toplam alti (6) gruba ayrilmis, kontrol grubundaki fareler cesme suyu, uygulama grubundaki fareler ise isirgan otu ozutunun 125 mg/kg c.a ve 250 mg/kg c.a dozlariyla ve Paraben’in 150 mg/kg c.a dozuyla beslenmislerdir. Paraben uygulamasi canli agirliklarda ve organ agirliklarinda istatistiksel acidan onemli bir azalmaya neden olurken, MN ve kromozomal anormallik sikliginda ise onemli bir artisa neden olmustur. Isirgan otu ozutu uygulamasi ise Paraben’in soz konusu olumsuz etkilerini iyilestirerek, tum parametrelerde doza bagli bir iyilesme gostermistir. Sonuc olarak ise isirgan otu ozutunun, Paraben ya da diger kimyasallara maruz kalindiginda bunlarin olumsuz etkilerini tersine cevirmek amaciyla koruyucu bir urun olarak degerlendirilebilecegi tespit edilmistir.