M.A.J. Eijkman

Dossierplicht: overdracht of afschrift

De wet verplicht elke zorgverlener en dus ook tandartsen een dossier bij te houden. De meeste regels over de dossierplicht staan in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst. En, zoals vaker het geval met wetten, de interpretatie wordt overgelaten aan de (tucht)rechter. Er is vooral veel jurisprudentie over welke informatie in het dossier thuishoort. Niet zelden trekt een tandarts in een procedure aan het kortste eind omdat zijn verweer niet ondersteund wordt door het dossier. En als blijkt dat (een deel van) het dossier vernietigd is, ondanks de wettelijke bewaarplicht, dan kan ook dit op weinig sympathie van de rechter rekenen. In een recente uitspraak stelt het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg zich strikter op dan ooit. Met verstrekkende gevolgen, en niet alleen voor de betrokken tandarts. Dutch law requires every healthcare provider, which obviously includes dentists, to maintain health records. Most of the rules governing the health record requirement are in the Law of Agreement to Medical Treatment (WGBO). And, as is often the case with the law, interpretation is left to the (disciplinary) judge. There is, in fact, a considerable amount of legal precedent concerning what information belongs in the health record. It is not uncommon for a dentist to be on the losing side in a legal proceeding because his defence is not supported by the health record. And if it becomes clear that (a portion of) the health record has been destroyed, despite the legal requirement to maintain records, in this too the dentist can count on little sympathy from the judge. In a recent judgment, the Central Disciplinary Committee was more severe than ever - with far-reaching consequences for the relevant dentist.

Tandheelkunde en gezondheidsrecht 3: informed consent

De relatie tussen een tandarts en zijn patient is gebaseerd op vertrouwen. Het principe van informed consent draagt bij aan de kwaliteit van die vertrouwensrelatie. De relationele professionele standaard brengt met zich mee dat het op de weg van de tandarts ligt patienten goed te informeren. Goede informatie is nodig zodat patienten in staat worden gesteld toestemming te geven voor behandeling. De Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst schetst de kaders rondom informed consent. Tuchtrechters geven de reikwijdte en zo nodig de grenzen aan. Uit de tuchtrechtspraak blijkt onder andere dat het vooraf niet melden van risico’s tot (tucht)klachten leidt. Invulling geven aan het vereiste van informed consent vraagt kennis van de wet en communicatievaardigheid. Het is de taak van de opleidingen tandheelkunde hieraan nog meer aandacht te besteden. Dentistry and healthcare legislation 3: informed consent The relationship between a dentist and his patient is based on trust. The principle of informed consent contributes to the quality of that relationship of trust. According to the professional standards for such a relationship, it is up to the dentist to make sure that the patient is well informed. Reliable information is necessary if the patient is to be in a position to give his or her consent for treatment. The Dutch Law of Agreement to Medical Treatment (WGBO) provides a framework for informed consent. Disciplinary judges establish the scope and if necessary the limits. It is clear that, among other things, not defining the risks beforehand can be the basis for a (disciplinary) complaint. Determining the requirements of informed consent calls for familiarity with the law and communication skills. Programmes in dental education ought to devote more attention to this issue.