Małgorzata Klimek

Tumour cell kinetics as a prognostic factor in squamous cell carcinoma of the cervix treated with radiotherapy.

PURPOSE Proliferative rate and DNA ploidy status were evaluated by flow cytometry in cervical cancer patients, prior to radiotherapy, to assess their importance as prognostic factors to predict survival rates. MATERIAL AND METHODS Between 1987 and 1995, a total of 260 patients with squamous cell carcinoma (SCC) of the cervix, FIGO stages IB-IIIB were analysed. Tumour samples were incubated with bromodeoxyuridine (BrdUrd) in vitro to measure their total labelling index (totLI) and LI (totLI for diploid and anLI for aneuploid tumours). Proliferation was also assessed by S-phase fraction (SPF) analysis of the DNA profile. Patients had intracavitary therapy (three applications, each of 16 Gy to point A) and XRT of 40-50 Gy given over 4-5 weeks. RESULTS The cervical tumours were characterized by a high proliferation rate which varied within each clinical stage of disease. The totLI ranged from 1.1 to 33.1% with median value of 9.6% whilst the LI ranged from 1.1 to 37.1% with a median value of 10.9%. Univariate analysis identified patients age (cut-offpoint < or = 50&greater; years) and to a lesser extent proliferation (cut-off point, median totLI=9.6%) as significant prognostic factors for 5-year survival. The median survival time for younger patients ( < or = 50 years) with tumours of low proliferation (totLI < or = 9.6%) tumours was 17.5 months compared with 56 months in the faster proliferating tumours (P=0.0354). In the older patient sub-group, proliferation rate had no influence on survival. The median LI value was not a useful parameter in survival. Cox multivariate analysis showed that patient age ( < or = 50 years) and low proliferation of the tumour cells (totLI < or = 9.6) were unfavourable prognostic factors for cervical cancers treated with radiotherapy. DNA ploidy was not significant in this series. CONCLUSIONS These data suggest that further improvements in therapy might be gained by selection of alternative treatments strategies such as neoadjuvant chemotherapy or radiation sensitizers in younger patients with more slowly proliferating tumours.

Radiotherapy-induced lumbosacral plexopathy in a patient with cervical cancer: a case report and literature review

Radiotherapy-induced lumbosacral plexopathy in cervical cancer treatment is a very rare, but extremely serious complication. The clinical course is associated with severe bilateral lower leg pain, reduced sensation, different degrees of weakness, paresis or paralysis, and sometimes also urinary or fecal incontinence. Patient quality of life becomes significantly deteriorated. Escalating neurological disorders may make self-sufficient functioning impossible. Neurological symptoms, most often irreversible, may develop at different times after irradiation, even after more than 30 years. We present a case of neurological toxicity in a patient successfully treated for cervical cancer with pelvis and para-aortic lymph node irradiation and weekly cisplatin. Neurological symptoms developed a few weeks after completion of external irradiation, were gradually escalating and resulted in complete immobilization of the woman. We underline the significance of long-term, systematic physiotherapy and pharmacological therapy which has resulted in significant improvement of motion efficiency. The literature review concerns the questions of frequency, clinical course and mechanisms of radiation-induced plexopathy.

5 Rak endometrium – wstępna ocena tolerancji pooperacyjnej pulsacyjnej brachyterapii

Cel Ocena tolerancji dopochwowego leczenia PDR (pulsed dose-rate) chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy. Material i Metoda U 110 chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy przeprowadzono po raz pierwszy w Polsce w okresie od 1.10.1998 do 31.12.1999 roku uzupelniające dopochwowe leczenie techniką PDR. Chore leczone byly cylindrycznym aplikatorem dopochwowym, otrzymywaly 21 Gy w ciągu 21 godzin leczenia (dawka 1 Gy/h, czas trwania pulsu od 10 do 30 minut w związku ze spadkiem aktywności źrodla irydowego). Dawke obliczano 0,5 cm od powierzchni aplikatora oraz 1cm od szczytu pochwy. U kazdej chorej indywidualnie obliczono rozklad dawki w terenie miednicy przy uzyciu IBU oraz systemu Plato. U 43 chorych (39%) PDR byl jedyną formą uzupelniającej radioterapii, u 67 chorych (61%) zastosowano dodatkowo napromienianie od zewnątrz. Odczyny popromienne oceniono w oparciu o klasyfikacje EORTC/RTOG. Wyniki Średni czas obserwacji chorych wynosil 15 miesiecy – od 6 do 32 miesiecy. Tolerancja leczenia byla dobra. Wszystkie chore otrzymaly napromienianie zgodnie z planem. Wczesny odczyn popromienny w pochwie w stopniu G1 wystąpil u 8 chorych (7,3%). U 10 chorych (9%) poza obszarem leczenia, w okolicy podcewkowej wystąpila odlezyna o powierzchni do 1,5 cm 2 , podobnie jak u chorych leczonych cylindrycznym aplikatorem Selektronowym, wynikająca z rozmiaru aplikatora i jego ucisku. Wczesne odczyny popromienne w pecherzu i w odbytnicy o lekkim przebiegu wystąpily odpowiednio u 5 i 4 chorych. Poźna reakcja popromienna w pochwie w stopniu G2 wystąpila u jednej chorej. Poźna reakcja popromienna w pecherzu i w odbytnicy w stopniu G1 wystąpila odpowiednio u 2 i 4 chorych. U jednej chorej wystąpil odczyn popromienny w odbytnicy w stopniu G4. W okresie obserwacji loko-regionalne niepowodzenie wystąpilo u 3 chorych (2,7%). Wnioski Brachyterapia dopochwowa PDR wydaje sie byc obiecującą, bezpieczną i dobrze tolerowaną metodą uzupelniającego leczenia chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy.

Comparison of effectiveness of treatment of patients with sporadic and germline BRCA1-related ovarian cancer.

OBJECTIVES Numerous reports suggest that the clinical course of ovarian cancer (OC) in BRCA, including BRCA1, mutation carriers (BRCA1-OC) is different than in patients with sporadic ovarian cancer (SOC). Most of the authors indicate more fa-vourable treatment results in patients with BRCA1-OC. The aim of the study was to compare the effectiveness of treatment of patients with advanced-stage (FIGO III/IV) SOC and BRCA1-OC. MATERIAL AND METHODS Between 2004 and 2009, 957 OC patients were treated in Cracow Branch of Cancer Center, M. Sklodowska-Curie Memorial Institute, Poland. Germline BRCA1 mutation was found in 66 patients. To compare the effective-ness of treatment, the group of 47 advanced-stage BRCA1-OC patients was matched with the group of 47 advanced-stage SOC patients. Pairs of patients were matched in terms of the most important prognostic factors, i.e. stages according to FIGO, primary cytoreduction extent, tumour histologic subtype and grade, as well as year of diagnosis and treatment. RESULTS The 5-year overall survival rate was 42.9% for BRCA1-OC patients and 34.3% for SOC patients (p = 0.354). Mean time to progression was 22.7 and 14.5 months for BRCA1-OC and SOC group, respectively (p = 0.05). Complete response to pri-mary surgery and first line chemotherapy was obtained in 42.5% and 37.9% of cases, respectively; the difference, however, did not reach the statistical significance. CONCLUSIONS Results of combined treatment in the group of BRCA1-related OC patients seem to be better than in the group of sporadic ovarian cancer patients.

Mięsak popromienny trzonu macicy – opis przypadku

Streszczenie Nowotwory indukowane napromienianiem są rzadkim powiklaniem odleglym radioterapii. Histologicznie są to w ogromnej wiekszości miesaki tkanek miekkich lub kości. Przypadki zlokalizowane w miednicy mniejszej są zwykle poźno rozpoznawane i rokują źle. Opisujemy przypadek popromiennego miesaka trzonu macicy u chorej leczonej 7 lat wcześniej napromienianiem z powodu raka szyjki macicy, ktora pomimo przeprowadzonego chirurgicznego leczenia radykalnego zmarla wkrotce z powodu gwaltownej progresji. Przedstawiamy krotki przegląd aktualnego piśmiennictwa o czestości wystepowania, najczestszych typach histologicznych, a takze mozliwych mechanizmach powstania wtomych nowotworow popromiennych. Kontrola chorych po skutecznym leczeniu napromienianiem powinna byc prowadzona przez wiele lat. Wiedza o mozliwości rozwoju wtornych nowotworow upowszechniona wśrod lekarzy pierwszego kontaktu moze pozwolic na wcześniejsze rozpoznanie i skuteczniejsze leczenie tych nowotworow.

Rak trzonu macicy – wstępna ocena tolerancji pooperacyjnej pulsacyjnej brachyterapii☆

Streszczenie W grupie 110 chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy oceniono tolerancje uzupelniającej pulsacyjnej brachyterapii dopochwowej. Wczesny odczyn popromienny o lekkim przebiegu w pochwie i w odbytnicy wystapil ląpznie u 9 chorych (8.2%), poźny u 6 chorych (5.5%). U jednej chorej wystapil odczyn popromienny w odbytnicy w stopniu czwartym. W okresie obserwacji nie stwierdzono wznowy w pochwie. Pulsacyjna brachyterapia dopochwpwa jest bezpieczną i skuteczną metodą uzupelniającego leczenia chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy.