Marian Oud

Somatic diseases in patients with schizophrenia in general practice: their prevalence and health care

BackgroundSchizophrenia patients frequently develop somatic co-morbidity. Core tasks for GPs are the prevention and diagnosis of somatic diseases and the provision of care for patients with chronic diseases. Schizophrenia patients experience difficulties in recognizing and coping with their physical problems; however GPs have neither specific management policies nor guidelines for the diagnosis and treatment of somatic co-morbidity in schizophrenia patients. This paper systematically reviews the prevalence and treatment of somatic co-morbidity in schizophrenia patients in general practice.MethodsThe MEDLINE, EMBASE, PsycINFO data-bases and the Cochrane Library were searched and original research articles on somatic diseases of schizophrenia patients and their treatment in the primary care setting were selected.ResultsThe results of this search show that the incidence of a wide range of diseases, such as diabetes mellitus, the metabolic syndrome, coronary heart diseases, and COPD is significantly higher in schizophrenia patients than in the normal population. The health of schizophrenic patients is less than optimal in several areas, partly due to their inadequate help-seeking behaviour. Current GP management of such patients appears not to take this fact into account. However, when schizophrenic patients seek the GPs help, they value the care provided.ConclusionSchizophrenia patients are at risk of undetected somatic co-morbidity. They present physical complaints at a late, more serious stage. GPs should take this into account by adopting proactive behaviour. The development of a set of guidelines with a clear description of the GPs responsibilities would facilitate the desired changes in the management of somatic diseases in these patients.

Improvement of care for the physical health of patients with severe mental illness: a qualitative study assessing the view of patients and families

BackgroundPatients with severe mental illness (SMI) experience more physical comorbidity than the general population. Multiple factors, including inadequate seeking of healthcare and health care related factors such as lack of collaboration, underlie this undesirable situation. To improve this situation, the logistics of physical health care for patients with SMI need to be changed. We asked both patients and their families about their views on the current organization of care, and how this care could be improved.MethodsGroup and individual interviews were conducted with patients and family of patients to explore their needs and preferences concerning the care for the physical health of patients with SMI, and to explore the shortcomings they had experienced. Using thematic analysis, responses were firstly divided into common topics, after which these topics were grouped into themes.ResultsThree major themes for the improvement of the physical care of patients with SMI were found. Firstly, the reduced ability of patients with SMI to survey their own physical health interests requires health care that is tailored to these needs. Secondly, the lack of collaboration amongst mental health care professionals and general practitioners (GPs) hinders optimal care. Thirdly, concerns were expressed regarding the implementation of monitoring and supporting a healthy lifestyle. Patients with SMI welcome this implementation, but the logistics of providing this care can be improved.ConclusionsAn optimal approach for caring for the physical health of patients with SMI requires a professional approach, which is different to the routine care provided to the general public. This approach can and should be accomplished within the usual organizational structure. However, this requires tailoring of the health care to the needs of patients with SMI, as well as structural collaboration between mental health care professionals and GPs.

Care provided by general practitioners to patients with psychotic disorders: a cohort study

BackgroundPatients suffering from psychotic disorders have an increased risk of comorbid somatic diseases such as cardiovascular disorders and diabetes mellitus. Doctor-related factors, such as unfamiliarity with these patients, as well as patient-related factors, such as cognitive disturbance and negative symptoms, contribute to suboptimal health care for these patients.General practitioners (GPs) could play a key role in diagnosing and treating this somatic comorbidity as in the Netherlands, almost all residents are registered at a general practice. This study aims to find out whether there are any differences between the levels of health care provided by GPs to patients with psychotic disorders, compared to other types of patients.MethodsA cohort of patients with an ICPC code of psychosis and two matched control groups, one consisting of patients with other mental problems and the other one of patients without any mental problems, were followed over a period of 5 years.ResultsPatients with psychotic disorders (N = 734) contacted the GP practice more often than patients in the control groups. These patients, both adults (p = 0.051) and the elderly (p < 0.005), received more home visits from their GPs. In the adult group (16 to 65 years old inclusive), the number of consultations was significantly higher among both psychosis patients and the group of patients with other mental problems (p < 0.0005). The number of telephone consultations was significantly higher in both age categories, adult group (p < 0.0005), and > 65 years old (p = 0.007). With regard to chronic illnesses, elderly psychosis patients had fewer contacts related to cardiovascular diseases or chronic lung diseases.ConclusionPatients with psychotic disorders contact the GP practice more frequently than other types of patients. Adult psychosis patients with diabetes mellitus, cardiovascular diseases or chronic lung diseases receive the same amount of health care for these diseases as other primary care patients. The finding that older patients with psychotic disorders are diagnosed with cardiovascular diseases and obstructive lung diseases less frequently than other types of elderly patients requires further study.

Practical recommendations for improvement of the physical health care of patients with severe mental illness

Health care for the physical health of patients with severe mental illness (SMI) needs to be improved. Therefore, we aimed to develop policy recommendations to improve this physical health care in the Netherlands based on consensus (general agreement) between the major stakeholders.

Triage van psychische klachten bij de huisarts

SamenvattingIn de nieuwe organisatie van de GGZ is het de bedoeling dat de huisarts patiënten met psychische klachten zelf behandelt met ondersteuning van de POH-GGZ, en patiënten met ‘stoornissen’ ofwel zelf behandelt ofwel verwijst naar de GBGGZ of, als de problematiek gekenmerkt wordt door ‘hoog risico’ of ‘hoge complexiteit’, naar de SGGZ. Om deze taak uit te voeren heeft de huisarts in de meeste gevallen geen uitgebreide triagehulpmiddelen nodig. Nadat ernstige problematiek is verwezen naar de SGGZ en problematiek die de huisarts/POH-GGZ te zwaar vinden naar de GBGGZ, kan de huisarts voor screening volstaan met de 4DKL (Vierdimensionale Klachtenlijst) en de Five Shot-test. De meeste patiënten kunnen in eerste instantie op een niet-specifieke wijze worden behandeld door aan te sluiten bij hun problematiek en hulpvraag. Aangeraden wordt om het effect van deze aanpak te controleren door na vier tot zes weken opnieuw een 4DKL af te nemen. Patiënten die niet opknappen, kunnen dan alsnog worden verwezen, in de meeste gevallen naar de GBGGZ.

Begeleiden van patiënten met een ernstige psychische aandoening

SamenvattingSinds de budgettering van de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg is de begeleiding van mensen met een ernstige psychische aandoening (EPA) steeds vaker een taak van de huisarts/poh-ggz en de wijkteams. Dit vraagt van de huisarts kennis van psychofarmaca, betrokkenheid bij de patiënt en herkenning van dreigende terugval. Ook de patiënt moet bereid zijn tot samenwerking met de huisarts/poh-ggz. Hoe begeleid je een patiënt met een ernstige psychische aandoening?

Dwangstoornissen in de praktijk

SamenvattingPsychiater Menno Oosterhoff is gespecialiseerd in dwangstoornissen. Hij is ook ervaringsdeskundige. In dit boek beschrijft hij op creatieve wijze de impact van dwangstoornissen op het persoonlijke, sociale en maatschappelijke leven en maakt zijn unieke kennis voor iedereen toegankelijk. Oosterhoff maakt het graduele disfunctioneren zichtbaar aan de hand van alledaagse, voor iedereen herkenbare voorbeelden tot en met extreme obsessies en compulsies.

Consultatie bij ggz-vragen, hoe pak je dat aan?

SamenvattingHuisartsen en praktijkondersteuners-ggz zetten zich in voor de psychische gezondheid van hun patiënten, maar zitten soms met vragen waarop ze het antwoord niet weten. In zulke gevallen kan consultatie met een ggz-deskundige uitkomst bieden. De kunst is om dan een consultatievraag te formuleren die iets oplevert, wat vraagt om reflectie op de problematiek. Hoe werkt consultatie en hoe kunt u deze het beste organiseren?

Ja, dat moet nu

SamenvattingHet is de laatste patiënt in de dienst. U opent het dossier en zucht. Een vrouw die suïcidaal is. Dan bekruipt je soms het gevoel: moet dat nu? Kan dat niet wachten tot morgen?

Kaderhuisarts GGZ versterkt de huisartsgeneeskunde

SamenvattingDe kaderhuisarts GGZ is ‘bijzonder bekwaam’ in de geestelijke gezondheidszorg, een essentieel onderdeel van de huisartsgeneeskunde. Wetenschappelijke vooruitgang en sturing van de overheid beïnvloeden de GGZ in de huisartsenpraktijk. Hier vinden de diagnostiek en de behandeling plaats van psychische klachten. Ook de begeleiding van patiënten met een chronische psychische aandoening wordt vaker overgelaten aan de huisartsen.Huisartsen leveren de programmatische zorg vaak via grootschalige zorggroepen, waarbij kaderartsen de inhoudelijke en logistieke ondersteuning verzorgen. De kaderhuisartsen GGZ zetten zich in voor de professionalisering van de psychische gezondheidszorg in de huisartsenpraktijk. Zij geven consultatie en coaching aan POH’s-GGZ, scholing aan AIOS, nascholing aan huisartsen/POH’s-GGZ en dragen bij aan de ontwikkeling en implementatie van standaarden en richtlijnen.