Muharrem Öztaş

Abdominal aortic injury due to lumbar disc surgery: A case report.

Complications arising from lumbar intervertebral disc surgery are rare but fatal. Major vascular injury is one complication that may end in death unless it is diagnosed and treated immediately. Herein we report an abdominal aortic injury due to L3-L4 intervertebral disc surgery that was treated successfully and discuss it in light of current literature. Diagnosis and treatment of an abdominal aortic injury in a 31-year-old male patient operated on for L3-L4 intervertebral disc degeneration is discussed. Interestingly, in spite of abdominal aortic injury this particular patient was hemodynamically stable. The diagnosis was made 12 hours after disc surgery and laparotomy was performed immediately. As the injury in the aorta was large and had irregular margins, it could not be repaired with primary repair but an end-to-end anastomosis with partial resection was performed. In lumbar intervertebral disc hernia surgery, peroperative hemodynamic instability should raise suspicion of major vascular injury with high mortality and appropriate surgical treatment should be done as soon as possible. If there is any finding suggesting an intraoperative vascular injury, the patient should be kept under close monitoring in order not to delay diagnosis and treatment. It should not be forgotten that hemodynamic stability does not rule out major vascular injury.

PERSPECTIVES FROM A ROLE-2 HOSPITAL: A 5-YEAR ACCUMULATED VASCULAR INJURY EXPERIENCE

ÖZET Rol-2 hastane cephesinden 5 yıllık damar yaralanmaları tecrübesi Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı yüksek hızlı parça tesirine bağlı ciddi damar yaralanmalarının tedavisinden elde edilen derslerin paylaşılmasıdır. Materyal ve Metod: Çalışma retrospektif vaka serisi olarak dizayn edilmiştir. Çalışmada klinik ile fotoğraf, X-ray ve CT gibi veriler birlikte değerlendiriliştir. Çalışmada savaş ile ilgili olmayan kaza, düşme vs yaralanmalar dışlanmıştır. Veriler SPSS-22 ile incelenmiştir. Sonuçlar: Tüm vasküler yaralanmaların, 33 (% 58) arter yaralanması, 24 (% 42) venöz yaralama olarak tespit edilmiştir. Genel olarak, yaralanmaların % 65’i ekstremite yaralanmalarıdır. Ekstremite yaralanmalarının 24 (% 42) alt ekstremite iken(p> 0.36) üst ekstremite, 23 (% 40)’dır.Ekstremite damar yaralanmalarının 28(%60)aynı ektremitede kırık ile birlikte tespit edilmiştir. Tartışma: Bizim çalışmamıza ekstremite damar yaralanmaları, hakimdir. Üst ekstremite damar yaralanmaları(% 42), alt ekstremite (% 40)’dır. Çalışma sadece Rolü 2 tedavileri içermektedir. Damar yaralanmaları, mortalite ve uzuv kaybı içermemektedir. Sonuç: Operasyon alanı, taktik durum, yaralanma cinsi ve fizyolojisi savaş alanında vasküler yaralanmalarda damarın bağlanması veya onarılması kararında etkilidir. Uzun süreli takipler ile büyük damar yaralanması veri sonuçları özellikle Rolü 2 seviyesinde askeri cerrahlar için daha iyi tedavi ve eğitim stratejilerini oluşturmak için analiz edilmelidir.

Factors Affecting the Number of Dissected Lymph Nodes in Rectum Tumor Resections

Kolorektal rezeksiyonlarda metastatik lenf nodu sayısının tümör evrelemesinde güvenilir bir kriter olarak kullanılabilmesi için diseke edilen toplam lenf nodu sayısının belirli bir eşiğin üzerinde olması gerekmektedir. Ancak neoadjuvan tedavi almış rektum rezeksiyonlarında asgari lenf nodu sayısına ulaşmakta zorlanılabilmektedir. Bu çalışmada, neoadjuvan tedavi almış rektum rezeksiyonlarında, diseke edilen toplam lenf nodu sayısındaki değişime etkili olabilecek faktörler araştırılmıştır. Rektum rezeksiyonu yapılmış 102 olgu yeniden incelenmiştir. Toplam lenf nodu sayısının hasta ve tümör ile ilişkili çeşitli faktörlerle ilişkisi değerlendirilmiştir. Yüksek dereceli, musinöz komponentli, ekstramural derinliğe ulaşan, perinöral invazyon gösteren, yetersiz histolojik regresyon izlenen, radiyal cerrahi sınırı pozitif saptanan, tanı anında lenf nodu metastazı bulunan, rezeksiyonu son yıllarda yapılan ve genç yaştaki olgularda daha fazla sayıda lenf nodu diseke edildiği saptanmıştır. Diseksiyondaki en büyük lenf nodu çapı arttıkça diseke edilen toplam lenf nodu sayısının da artığı belirlenmiştir. Kriterler içinden; hasta yaşı, tümör derinliği ve en büyük lenf nodu çapının diseke edilen toplam lenf nodu sayısını istatistiksel olarak anlamlı derecede etkilediği bulunmuştur. Kolorektal tümör rezeksiyonlarında diseke edilen toplam lenf nodu sayısını çeşitli faktörlerin etkiledigi genel kabul görmüştür. Burada, neoadjuvan tedavi almış tümörlü rektum rezeksiyonu gibi spesifik bir grupta hangi faktörlerin öne çıkabileceği istatistiksel olarak değerlendirilmiş ve tartışılmıştır.

Üst seviyeli intestinal obstrüksiyona neden olan nadir bir internal herniasyon olgusu: Sol paraduodenal fıtık

The aim of this report is to assess clinical findings and surgical treatment of left paraduodenal hernia, which is an unusual type of internal herniation, in light of the literature. The diagnosis and treatment course of a 42-year-old male patient with findings of intestinal obstruction was assessed and presented together with literature search. The patient underwent surgery with a preliminary diagnosis of intestinal obstruction and the definitive diagnosis of internal herniation was made intraoperatively. Nearly two-thirds of the small intestine was found to be herniated into the retroperitoneal space from the left paraduodenal region. Small bowel loops were pulled out of the hernia sac and anatomically positioned in the intraperitoneal area. The hernia sac was repaired primarily. The patient was discharged on the fourth postoperative day, uneventfully. Left paraduodenal hernia should be considered as a part of differential diagnosis in patients who have recurring abdominal pain episodes accompanied by symptoms suggestive of intestinal obstruction. Timely diagnosis is important to prevent complications. Reduction of hernia content followed by primary repair of the defect appears to be a safe and effective treatment.The aim of this report is to assess clinical findings and surgical treatment of left paraduodenal hernia, which is an unusual type of internal herniation, in light of the literature. The diagnosis and treatment course of a 42-year-old male patient with findings of intestinal obstruction was assessed and presented together with literature search. The patient underwent surgery with a preliminary diagnosis of intestinal obstruction and the definitive diagnosis of internal herniation was made intraoperatively. Nearly two-thirds of the small intestine was found to be herniated into the retroperitoneal space from the left paraduodenal region. Small bowel loops were pulled out of the hernia sac and anatomically positioned in the intraperitoneal area. The hernia sac was repaired primarily. The patient was discharged on the fourth postoperative day, uneventfully. Left paraduodenal hernia should be considered as a part of differential diagnosis in patients who have recurring abdominal pain episodes accompanied by symptoms suggestive of intestinal obstruction. Timely diagnosis is important to prevent complications. Reduction of hernia content followed by primary repair of the defect appears to be a safe and effective treatment.

Unusual presentation of a primary recurrent hydatid cyst

We present a case of primary recurrent hydatid cyst of the tibialis posterior in a 55-year-old woman with complaints of leg pain. Hydatid cyst was diagnosed by ultrasonography and serological tests. The patient underwent surgical excision of the lesion with perioperative prophylaxis with albendazole.

Ulusal Cerrahi Kongreleri'nde sunulan randomize kontrollü çalışma özetlerinin raporlama kalitesi: CONSORT kılavuzuna dayalı değerlendirme

GIRIŞ Kanita dayali tip, en iyi klinik kanitlari toplama, analiz etme ve kisisel klinik tecrube ile entegre sekilde uygulamayi gerektirir (1). Ancak klinisyenin hastalarina bilimsel calismalardan maksimum fayda saglayabilmesi, calismalarin iyi tasarlanmis ve uygulanmis, acik ve seffaf olarak raporlanmis olmasiyla mumkundur. Kanita dayali tipta kanit duzeyi en yuksek klinik arastirma turu olan randomize kontrollu calismalar (RKC), uygun sekilde tasarlanip tamamlanmis ve uygun rapor edilmis ise klinik uygulama icin baz alinma ve karar verme asamasinda dogrudan yararlanilma sansina sahiptir (2). Yetersiz metodolojik yaklasimla kurgulanan ve uygunsuz raporlanmis calismalarin sonuclari yanlis yorumlanmaya acik olup, uygunsuz raporlanma metodolojik defektleri de maskeleyebilir. Randomizasyondaki yetersizlik sonucu karsilastirilan gruplar arasinda dengesizlik olabilecegi gibi calisma sirasinda bir gruptaki hasta kayiplarinin (intention-to-treat = tedavi niyetli analiz) sonuca dahil edilmemesi tedavi etkinligini oldugundan fazla gosterebilir. Calisma gruplarinda korlugun (korleme) olmamasi durumu sonuclarin yanli olarak degerlendirilmesine neden olabilir. Yanli sonuclarin yayimARAŞTIRMA YAZISI