P. Michielsen

Efficacy of interferon alfa-2b with or without prednisone withdrawal in the treatment of chronic viral hepatitis B. A prospective double-blind Belgian-Dutch study

A prospective, double-blind study was carried out to assess the efficacy of interferon alfa-2b, with or without pre-treatment prednisone withdrawal, in patients with chronic hepatitis B. A total of 57 Belgian and Dutch patients were included in the study. Patients were divided into four treatment groups: Group A, prednisone withdrawal followed by interferon 5 million units per day; Groups B and C, placebo followed by interferon 5 or 1 million units, respectively; and Group D, untreated controls followed for 1 year. All treated patients received interferon for 16 weeks. Two of the 14 control patients lost hepatitis B e antigen during the year of study, and only one of 15 patients in the interferon 1 million units group. Among the 28 patients receiving 5 million units of interferon (with or without prednisone withdrawal), ten (36%) cleared hepatitis B e antigen during the study or within 6 months of the end of therapy. This was associated with a marked improvement in serum transaminase levels. When comparing Groups A and B, it was found that prednisone withdrawal therapy enhanced the response to interferon in patients with pre-treatment serum alanine aminotransferase levels below 100 IU/l, bringing the seroconversion rate up to 50%, compared to 17% on interferon alone. This effect was not seen in patients with high pre-treatment transaminase levels. All treatment responders showed a marked improvement in Knodell index score, whereas in the 15 non-responders from groups A and B, overall inflammatory activity remained the same in six, improved in five and worsened in four.(ABSTRACT TRUNCATED AT 250 WORDS)

Clinical trial: a randomized trial of pegylated-interferon-alpha-2a plus ribavirin with or without amantadine in treatment-naive or relapsing chronic hepatitis C patients

Background  The combination therapy of pegylated‐interferon‐α2a plus ribavirin is considered as the standard of care for patients with chronic hepatitis C. A sustained viral response is obtained in 40–50% of naïve patients with genotype 1 and in around 80% of naïve patients with genotype 2 or 3.

711 HEPATITIS B VIRUS (HBV) INFECTION IN BELGIUM: RESULTS OF THE BELGIAN ASSOCIATION FOR THE STUDY OF THE LIVER (BASL) REGISTRY OF 1421 HBSAG CHRONIC CARRIERS

response and improved clinical outcome in HBeAg positive patients. In previous studies, age, gender, ALT, AFP, fibrosis, HBV-DNA, precore/core promoter mutation, HLA, and genotype are considered to be important factors for HBeAgSC. The aim of our study is to identify predicting factors for HBeAgSC within a year. Methods: From 1991 to 2005, liver biopsies were performed on 851 Hepatitis B s antigen positive patients in our hospital. From this group, 234 HBeAg positive patients were chosen to be subjects for this study. In 60 (26%) patients, HBeAgSC was observed within a year after liver biopsy, but in the remaining 174 (74%) patients, HBeAgSC was not observed. We compared the following factors between the two groups; age; gender; ALT; platelets; albumin; AFP; pathological features; HBeAg; HBV DNA; HBcrAg levels; mutations in the precore (G1896A) / core promoter (A1762T / G1764A) domain; and antiviral treatments. Results: Age (37 vs. 37: n.s.); gender (M/F) (43/17 vs. 118/56: n.s.); median ALT level (213 vs.125 IU/L: p = 0.004); median platelets level (171 vs. 186×103/ml: n.s.); median albumin level (4.1 vs. 4.1 g/dl: n.s.); median AFP level (12.0 vs. 6.0: p = 0.048); F0–1/2–4 (13/47 vs. 75/99: 0.043); cell infiltration in portal area 0–1/2–4 (12/48 vs. 59/115: 0.043); piecemeal necrosis 0–1/2–4 (20/40 vs. 91/83: 0.011); lobular inflammation 0–1/2–4 (15/45 vs. 80/94: p = 0.004); median HBeAg level (99 vs. 888 s/co: p< 0.000); median HBV DNA level (7.2 vs.8.0 log copies/ml: p< 0.000); median HBcrAg level (7.2 vs. 8.1 LogU/ml: p < 0.000), antiviral treatment (yes/no) (29/31 vs. 62/112: n.s.). Under multivariate analysis, HBeAg (<500 s/co), lobular inflammation (≥2), precore mutant, core promoter mutant were identified as independent factors for HBeAgSC. Especially, the patients with 2 favorable predictors (HBeAg and lobular inflammation) achieved HBeAgSC in 55% of cases. But, the patients without 2 favorable factors experienced HBeAgSC in only 6 % of cases. Conclusions: Low serum HBeAg level (<500) and severe lobular inflammation (≥2) are independent factors for HBeAgSC within a year. HBeAgSC could be predicted by evaluation for these two factors.

Reizigersvaccinatie tegen virale hepatitis

SamenvattingIn deze bijdrage worden drie vaccins tegen virale hepatitis behandeld die voor reizigers van belang zijn: het hepatitis-A-vaccin, het hepatitis-B-vaccin en het gecombineerde hepatitis-A+B-vaccin.Sinds 1992 beschikt men in België en Nederland over hepatitis-A-vaccins. Het preventiebeleid in beide landen bestaat uit de vaccinatie van een aantal risicogroepen. Dit vaccin wordt sterk aanbevolen voor elke reiziger naar landen waar hepatitis A endemisch is. Na een eerste dosis hepatitis-A-vaccin ontwikkelt men binnen twee weken beschermende antistoffen, wat belangrijk is voor wie kort voor vertrek nog ingeënt moet worden. Men schat dat de antistoffen na een volledige hepatitis-A-vaccinatie meer dan 25 jaar aanwezig blijven en dat de bescherming levenslang aanhoudt. Simultane toediening van andere vaccins doet de doeltreffendheid of veiligheid van het hepatitis-A-vaccin niet afnemen.Recombinante hepatitis-B-vaccins zijn in België en Nederland sinds 1986 op de markt. Wie een volledige vaccinatie heeft gekregen en immunocompetent is, behoeft geen herhalingsvaccin. Zuigelingen, kinderen en adolescenten worden als immunocompetent beschouwd voor de hepatitis-B-vaccins, voor volwassenen wordt één tot drie maanden na de volledige basisvaccinatie een serologische controle op anti-hbs-antistoffen aanbevolen, want niet alle volwassenen kunnen als immunocompetent beschouwd worden. Men gaat ervan uit dat de gevaccineerde bij een anti-hbs-concentratie van 10 mIE/ml of meer levenslang beschermd is tegen klinische hepatitis B en dragerschap. In België wordt vaccinatie van een aantal risicogroepen aanbevolen en is men in 1999 gestart met de systematische vaccinatie van alle zuigelingen en adolescenten van 11 en 12 jaar. Ook in Nederland wordt hepatitis-B-vaccinatie aanbevolen voor een aantal risicogroepen. Een systematische hepatitis-B-vaccinatie van kinderen bestaat niet in Nederland. Wel worden kinderen gratis ingeënt die in of na 2003 geboren zijn en van wie één van de ouders geboren is in een hoog-risicoland voor hepatitis B.Het gecombineerde vaccin tegen hepatitis A en B combineert zowel de werkzaamheid als het veiligheidsprofiel van de beide andere vaccins.vaccinatiereizigerspreventie

Daily induction treatment with alfa2b interferon in naive chronic hepatitis C patients results in a higher early response, a controlled multicenter randomized trial.

Belgian Assoc Study Liver, Ghent, Belgium. Univ Hosp Gent, Ghent, Belgium. Ctr Biostat, Diepenbeek, Belgium.