Pierre-René Somville

Effectiveness of a semi-intensive multidisciplinary outpatient rehabilitation program in chronic low back pain

OBJECTIVES To evaluate the efficacy of a semi-intensive multidisciplinary outpatient program complying with the requirements of the Belgian National Institute for Health and Disability Insurance and intended for patients with chronic low back pain. METHODS We included 262 patients with nonspecific chronic low back pain, among whom 136 (73 women and 63 men) with a mean pain duration of 11.3 years completed the outpatient program (36 sessions each lasting 2h). The program consisted of education about back-sparing techniques, interventions by an occupational therapist and psychologist, and physical reconditioning. Three sessions (sessions 1, 18, and 36) were used to evaluate pain intensity, functional impairment, kinesiophobia, cognitive knowledge, knowledge of appropriate spinal movement technique, and physical performance (trunk muscle strength and endurance, mobility of the pelvis and lumbar spine, and aerobic capacity). RESULTS All study variables were significantly improved at study completion compared to baseline: pain intensity was decreased by 44%, functional impairment by 40%, and kinesiophobia by 11% whereas knowledge was improved by 59%, back-sparing technique by 95%, trunk muscle strength by 40% on average, trunk extensor muscle endurance by 90%, mobility by 8%, and aerobic capacity by 18%. CONCLUSIONS A semi-intensive multidisciplinary outpatient program was beneficial in patients with chronic low back pain. Careful patient selection and increased patient involvement in the program may help to improve adherence.

Relationship between different measures of pain-related fear and physical capacity of the spine in patients with chronic low back pain

BACKGROUND CONTEXT It has been controversially stated that pain-related fear is a more important determining factor for disability in chronic low back pain (CLBP) than pain or physical impairment in itself. So far, the relationship between psychological and physiological determinants of chronic pain, that is, pain-related fear and physiological abilities, remains unclear. PURPOSE To evaluate whether pain-related fear assessed by different tools (both task specific and non task specific) is related to physical capacity measured by specific spine tests and, secondarily, to explore the relationship between different pain-related fear assessment tools. STUDY DESIGN/SETTING Cross-sectional study. PATIENT SAMPLE Fifty patients with CLBP (50% women; meanage [standard deviationage]: 44.2 [9.5 years]). OUTCOME MEASURES Physical capacity by means of three specific spine tests, that is, the finger-floor distance test (flexibility), a maximal isometric strength test of trunk extensor muscles (strength), and the Sorensen test (endurance). Pain-related fear by means of self-report measures, that is, the Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), the Photograph Series of Daily Activities (PHODA), and a fear visual analog scale (FVAS) tailored to the spine tests. METHODS Participants were asked to complete the TSK and PHODA and to perform the three spine tests. Right before performing each of the spine tests, an FVAS was filled out. Linear regression analyses controlling for gender and age were performed to study the association between the pain-related fear measurements and the results of the spine tests. To investigate the relationship between the pain-related fear measurements, correlation tests were performed. RESULTS The linear regression analyses revealed that neither the TSK and PHODA scores nor the FVAS scores were significantly related to the physical capacity measurements. The correlational tests showed no significant correlation between the PHODA, TSK, and FVAS scores. CONCLUSIONS The present study shows that neither the task-specific tool (FVAS) nor the non task-specific questionnaires (TSK and PHODA) were significantly correlated to the spine tests in patients with CLBP. This is contrary to earlier evidence according to which physical capacity is inversely related to the level of pain-related fear, and it suggests that one should not draw conclusions about physical capacity based on pain-related fear scores. Furthermore, the different assessment tools for pain-related fear were surprisingly not correlated with each other.

Predictieve risicofactoren voor lage rugpijn bij jonge werknemers : de BELCOBACK-studie

SamenvattingLage rugpijn is een probleem waarmee 50 tot 80% van de volwassenen minstens één keer in hun leven geconfronteerd worden. De BELCOBACK-studie heeft als voornaamste doelstelling het bestuderen van de invloed van fysieke factoren op het werk en in de vrije tijd, werkgebonden psychosociale factoren en individuele factoren op het ontwikkelen van rugklachten en het hiermee samenhangend ziekteverzuim bij jonge werknemers. Het is het eerste longitudinale onderzoek in België naar deze problematiek.In het onderzoek werden 972 proefpersonen uit vier gezondheidszorginstellingen en twee distributiebedrijven gedurende twee jaar opgevolgd. Ze waren bij aanvang allen niet ouder dan 30 jaar en mochten in het voorbije jaar geen rugklachten gehad hebben die 7 dagen of langer aaneensluitend duurden.De uitkomstvariabele werd in deze analyse gedefinieerd als een episode van rugklachten in de voorbije 12 maanden die minstens 7 dagen duurde. Ze werd gemeten via een door de werknemer in te vullen vragenlijst. Ook de kenmerken van deze rugklachten werden bestudeerd. Bijna 13% van de werknemers ontwikkelden rugklachten die 7 dagen aaneensluitend of langer duurden. Meer dan eenderde schreef de oorzaak van de rugklachten toe aan zijn professionele activiteiten.Uit het onderzoek komen het werken met de romp in gebogen en/of gedraaide positie, de onmogelijkheid om regelmatig van houding te veranderen, de perceptie van hard werk en de vrees voor pijn, beweging of letsel als voornaamste risicofactoren voor lage rugklachten naar voor (relatieve risico’s tussen 1,9 en 2,4).Naar analogie met andere longitudinale epidemiologische onderzoeken, laat ons onderzoek, ondanks enkele beperkingen, toe te bevestigen dat het optreden van lage rugklachten op volwassen leeftijd niet enkel samenhangt met individuele gevoeligheidsfactoren, maar significant bepaald wordt door werkgebonden factoren.De fysieke werkbelasting is een belangrijke voorspeller van lage rugklachten en zou dus zoveel mogelijk moeten verminderen. Het onderzoek legt ook bewegingsangst bloot als voorspeller van lage rugklachten en dit opent nieuwe perspectieven voor de preventie. Het onderzoek zet ten slotte nog andere preventiesporen uit: taken zo organiseren dat men gemakkelijk van houding kan veranderen, werkposten zo aanpassen dat gebogen en gedraaide houdingen beperkt worden, en werknemers aanmoedigen om een goede fysieke conditie te onderhouden.