S. Anthony

Do differences in maternal age, parity and multiple births explain variations in fetal and neonatal mortality rates in Europe?--Results from the EURO-PERISTAT project.

Perinatal mortality rates differ markedly between countries in Europe. If population characteristics, such as maternal age, parity or multiple births, contribute to these differences, standardised rates may be useful for international comparisons of health status and especially quality of care. This analysis used aggregated population-based data on fetal and neonatal mortality stratified by maternal age, parity and multiple birth from 12 countries participating in the EURO-PERISTAT project to explore this question. Adjusted odds ratios were computed for fetal and neonatal mortality and tested for inter-country heterogeneity; standardised mortality rates were calculated using a direct standardisation method. There were wide variations in fetal and neonatal mortality rates, from 3.3 to 7.1 and 2.0 to 6.0 per 1000 total and livebirths, respectively, and in the prevalence of mothers over 35 (7-22%), primiparae (41-50%) and multiple births (2-4%). These population characteristics had a significant association with mortality, although results were less consistent for primiparity. Odds ratios for older mothers and primiparae showed significant inter-country heterogeneity. The association between maternal age and fetal mortality declined as the prevalence of older mothers in the population increased. Standardised rates did not substantially change inter-country rankings and demographic characteristics did not explain the higher mortality observed in some countries. Our results do not support the use of mortality rates standardised for age, parity and multiple births for international comparisons of quality of care. Further research should explore why the negative effects of older maternal age decrease as delayed childbearing becomes more common and, in particular, whether this is due to changes in the social characteristics of older mothers or in health care provision.

Overlevingskans van zeer immature pasgeborenen in Nederland

SummaryNational perinatal databases were used to investigate perinatal care at the limits of viability. In 1995 data on 756 of al approximately 800 children with a gestational age between 22 and 27 weeks were available. The intensiveness of obstetrical care increased with increasing maturity. Caesarean sections increased from 2% at 24 and 25 weeks to 18% at 26 weeks and the percentage of infants born in a tertiary centre increased from 21% at 22 weeks to 71% at 26 weeks gestation. More than half of the infants were stillborn, chance of survival in liveborn infants increased from less than 1% at 22 and 23 weeks to 54% at 26 weeks gestation. Neonatal data on periventricular leucomalacia were incomplete, mostly small intracranial haemorrhages were reported in 23% of survivors. All survivors needed prolonged mechanical ventilation (means 38 days) and 61% of survivors had brochopulmonary dysplasia. Follow-up data on these children are not available on a national base, but the risk for developmental problems in these immature infants is considerable. Children that died after admittance still had a prolonged stay up to 162 days (mean 15 days) in a tertiary neonatal intensive care unit. Considering the small chance of survival, the uncertainty of the long term outcome and the long hospital stay in children that eventually still died a conservative approach to infants at the limit of viability is probably still the best choice for most parents.SamenvattingLandelijke perinatale registraties geven inzicht in het beleid bij kinderen die op de grens van levensvatbaarheid worden geboren. In 1995 werden er in Nederland ongeveer 800 kinderen geboren na een zwangerschapsduur van 22 tot 27 weken, van 756 werden er gegevens over zwangerschap en neonatale periode geregistreerd. Het obstetrisch beleid bij een heel korte zwangerschapsduur is terughoudend: het percentage keizersneden neemt toe van 2% bij 24 en 25 weken tot 18% bij 26 weken, het percentage geboorten in een perinatologisch centrum neemt toe van 21% bij 22 weken tot 71% bij 26 weken. Ruim de helft van de kinderen overlijdt al voor de geboorte, maar ook van de levend geboren kinderen overlijdt 75%, vaak al voor zij in een ic afdeling kunnen worden opgenomen. Intracerebrale bloedingen waren niet ernstig en werden gezien bij 23% van de overlevende kinderen, de informatie over het voorkomen van periventriculaire leucomalacie was onvoldoende. Alle overlevende kinderen werden beademd met een duur van 6 tot 93 dagen (gemiddeld ruim 38 dagen) en 61% van de overlevende kinderen had een bronchopulmonale dysplasie. Hoe het deze kinderen in hun verdere leven gaat is (nog) niet bekend, maar de kans op ontwikkelingsproblemen is aanzienlijk. Gezien de geringe kans op overleving, de vaak ook lange opnameduur van overleden kinderen en de onzekerheid over het uiteindelijke gevolg voor de overlevenden, blijft een terughoudend beleid bij een zeer korte zwangerschapsduur voor de meeste mensen in ons land nog steeds de beste keuze.

Ouder moeder: risico’s voor het kind

SamenvattingZoals in voorgaande hoofdstukken is beschreven, hebben vrouwen die ouder zijn meer moeite dan jongere met zwanger worden en meer moeite met zwanger blijven en bevallen. De gezondheid van het geboren kind wordt ook beïnvloed door de leeftijd van de moeder. De problemen die hierdoor bij het kind kunnen optreden hebben invloed op de levenskansen en op de latere ontwikkeling van het kind.