W.A. (Wout) Dreschler

Laboratory evaluation of an optimised internet-based speech-in-noise test for occupational high-frequency hearing loss screening: Occupational Earcheck

Abstract Objective: The “Occupational Earcheck” (OEC) is a Dutch online self-screening speech-in-noise test developed for the detection of occupational high-frequency hearing loss (HFHL). This study evaluates an optimised version of the test and determines the most appropriate masking noise. Design: The original OEC was improved by homogenisation of the speech material, and shortening the test. A laboratory-based cross-sectional study was performed in which the optimised OEC in five alternative masking noise conditions was evaluated. Study sample: The study was conducted on 18 normal-hearing (NH) adults, and 15 middle-aged listeners with HFHL. Results: The OEC in a low-pass (LP) filtered stationary background noise (test version LP 3: with a cut-off frequency of 1.6 kHz, and a noise floor of −12 dB) was the most accurate version tested. The test showed a reasonable sensitivity (93%), and specificity (94%) and test reliability (intra-class correlation coefficient: 0.84, mean within-subject standard deviation: 1.5 dB SNR, slope of psychometric function: 13.1%/dB SNR). Conclusions: The improved OEC, with homogenous word material in a LP filtered noise, appears to be suitable for the discrimination between younger NH listeners and older listeners with HFHL. The appropriateness of the OEC for screening purposes in an occupational setting will be studied further.

Evaluation of an internet-based speech-in-noise screening test for school-age children

Abstract Objective: To evaluate a Dutch online speech-in-noise screening test (in Dutch: “Kinderhoortest”) in normal-hearing school-age children. Sub-aims were to study test–retest reliability, and the effects of presentation type and age on test results. Design: An observational cross-sectional study at school. Speech reception thresholds (SRTs) were obtained through the online test in a training condition, and two test conditions: on a desktop computer and smartphone. The order of the test conditions was counterbalanced. Study sample: Ninety-four children participated (5–12 years), of which 75 children were normal-hearing (≤25 dB HL at 0.5 kHz, ≤20 dB HL at 1–4 kHz). Results: There was a significant effect for test order for the two test conditions (first or second test), but not for presentation type (desktop computer or smartphone) (repeated measures analyses, F(1,75) = 12.48, p < 0.001; F(1,75) = 0.01, p = 0.982). SRT significantly improved by age year (first test: 0.25 dB SNR, 95% CI: –0.43 to –0.08, p = 0.004. Second test: 0.29 dB SNR, 95% CI: –0.46 to –0.11; p = 0.002). Conclusions: The online test shows potential for routine-hearing screening of school-age children, and can be presented on either a desktop computer or smartphone. The test should be evaluated further in order to establish sensitivity and specificity for hearing loss in children.

Gehoor: een gevoelig thema

SamenvattingIn dit artikel wordt besproken hoe het lawaainiveau, de luisterduur, en de frequentie gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor de blootstelling, die bepalend is voor het risico op gehoorschade bij jongeren. Mede op basis van de expert opinion van de Nederlandse audiologen wordt de relatie van blootstelling aan muziek in de vrije tijd naar (kans op) gehoorschade gelegd en worden criteria gegeven waarboven de blootstelling niet langer als onschadelijk kan worden beschouwd.Vervolgens worden gegevens gepresenteerd, die zijn verkregen op basis van een groot aantal deelnemers, dat via internet heeft deelgenomen aan de mp3-Check (een website om de blootstelling van muziek via mp3-spelers en smartphones te schatten) en Oorcheck (een website om het gehoor te testen). Omdat de deelnemers niet aselect zijn gekozen mogen de resultaten niet worden beschouwd als representatief voor de Nederlandse populatie. Desondanks zijn de aantallen zo groot dat er nuttige informatie uit deze data kan worden verkregen.

Tandartsen en beroepsgerelateerde lawaaislechthorendheid

Het is bekend dat veel tandheelkundige apparatuur lawaai maakt, maar hoe is het gesteld met het gehoor van de tandarts? Er zijn veel aanwijzingen dat tandartsen meer risico lopen op het ontwikkelen van lawaaislechthorendheid dan andere medische professionals. Dit hoofdstuk geeft een beschrijving van de werking van het gehoor, gehoorverlies door lawaai, het meten van gehoorverlies en wetgeving gericht op bescherming van het gehoor. Ook wordt beschreven aan welke geluidsniveaus de tandarts wordt blootgesteld en wat de literatuur vermeldt over lawaaischade aan het gehoor van tandartsen.