Wouter K. van der Heide

Correlations between lower urinary tract symptoms, erectile dysfunction, and cardiovascular diseases: Are there differences between male populations from primary healthcare and urology clinics? A review of the current knowledge

Abstract Objective: To evaluate the correlation between lower urinary tract symptoms, erectile dysfunction, and cardiovascular diseases in different male populations. Methods: Data sources: PubMed (Medline), clinical evidence, Embase, Cochrane reviews, and articles from reference lists. Selection criteria: Selection criteria in search databases were lower urinary tract symptoms, LUTS, comorbidity (MeSH), impotence (MeSH), sexual dysfunction, aging, primary care (MeSH), and male. Studies on these subjects, and concerning men aged 40 years or older, were eligible for inclusion in this review. Both community-based and clinical-based studies were included. Results: 20 studies were eligible for inclusion, representing 71 322 men. These studies showed a significant positive correlation between lower urinary tract symptoms and erectile dysfunction. The odds ratios varied from 1.4 to 9.74. All studies were community or clinical based. Just one study based on a primary care population was described. The association between erectile dysfunction and cardiovascular diseases is not proven in primary care. Conclusions: The evidence of a positive correlation between lower urinary tract symptoms and erectile dysfunction is significant in community- and clinical-based studies. It is at present unknown whether these correlations are significant in the patient population of primary healthcare. We need more evidence to prompt the general practitioner to screen every man with initial presentation of erectile dysfunction for standard cardiovascular risk factors and, as appropriate, start initial cardioprotective interventions.

Are lower urinary tract symptoms in men associated with cardiovascular diseases in a primary care population: a registry study

BackgroundAlthough lower urinary tract symptoms (LUTS) seem to be related to cardiovascular disease (CVD) in men, it is unclear whether this relationship is unbiased. In order to investigate this relationship, we used longitudinal data for establishing the possible predictive value of LUTS for the development of CVD in a primary care population.MethodsWe performed a registry study using data from the Registration Network Groningen (RNG). All data from men aged 50 years and older during the study period from 1 January 1998 up to 31 December 2008 were collected. Cox proportional hazard regression analysis was used to determine the association between the proportions of CVD (outcome) and LUTS in our population.ResultsData from 6614 men were analysed. The prevalence of LUTS increased from 92/1000 personyears (py) in 1998 up to 183/1000 py in 2008. For cardiovascular diseases the prevalence increased from 176/1000 py in 1998 up to 340/1000 py in 2008. The incidence numbers were resp. 10.2/1000 py (1998) and 5.1/1000 py (2008) for LUTS, and 12.9/1000 py (1998) and 10.4/1000 py (2008) for CVD. Of all men, 23.2% reported CVD (41.1% in men with LUTS vs 19.5% in men without LUTS, p < 0.01). The hazard ratio of LUTS for cardiovascular events, compared to no LUTS, in the adjusted multivariate model, was 0.921(95% CI: 0.824 - 1.030; p = 0.150).ConclusionBased on the results, LUTS is not a factor that must be taken into account for the early detection of CVD in primary care.

Examination of skin lesions for cancer: which clinical decision aids and tools are available in general practice?

BackgroundWhile skin cancer incidence is rising throughout Europe, general practitioners (GP) feel unsure about their ability to diagnose skin malignancies.ObjectivesTo evaluate whether the GP has sufficient validated clinical decision aids and tools for the examination of potentially malignant skin lesions.MethodsWe conducted a review searching Medline and the Cochrane Library. In addition, reference lists and personal archives were examined. Outcome measures were sensitivity and specificity but also the advantages and disadvantages of different clinical decision aids and tools.ResultsNo clinical decision aids or tools for the examination of non-pigmented lesions are available. Clinical decision aids and tools for the examination of pigmented lesions have mostly been studied in secondary care and, in primary care, randomised clinical trials comparing the additional value of a clinical decision aid or tools to care are scarce.ConclusionSufficiently validated clinical decision aids and tools for the examination of potentially malignant skin lesions are lacking in general practice. The clinical decision aids and tools available in primary care need to be studied.

A new approach to patients with lower urinary tract symptoms

In their otherwise excellent editorial on lower urinary tract symptoms (LUTS), Blanker et al made two surprising assertions.1 They recommend rectal examination, especially when patients fear prostate cancer, but state that its objective value is limited. I presume they mean by this that rectal examination is poor at discriminating between benign and malignant prostatic disease. I agree. …

Pelvic floor muscle therapy or alpha-blocking agents for treatment of men with lower urinary tract symptoms: An exploratory randomized controlled trial

1 Jain S, Nyirenda T, Yates J, Munver R. Incidence of renal artery pseudoaneurysm following open and minimally invasive partial nephrectomy: a systematic review and comparative analysis. J. Urol. 2013; 189: 1643–8. 2 Takagi T, Kondo T, Tajima T, Campbell SC, Tanabe K. Enhanced computed tomography after partial nephrectomy in early postoperative period to detect asymptomatic renal artery pseudoaneurysm. Int. J. Urol. 2014; 21: 880–5. 3 Kondo T, Takagi T, Morita S et al. Early unclamping might reduce the risk of renal artery pseudoaneurysm after robot-assisted laparoscopic partial nephrectomy. Int. J. Urol. 2015; 22: 1096–102. 4 Kihara K, Koga F, Fujii Y et al. Gasless laparoendoscopic single-port clampless sutureless partial nephrectomy for peripheral renal tumors: perioperative outcomes. Int. J. Urol. 2015; 22: 349–55. 5 Kihara K, Fujii Y, Saito K et al. Gasless single-port robosurgeon retroperitoneoscopic partial nephrectomy. In: Kihara K (ed). Gasless Single-Port RoboSurgeon Surgery in Urology. 1st edn. Springer, Tokyo, 2015; 43–64. 6 Thompson RH, Lane BR, Lohse CM et al. Every minute counts when the renal hilum is clamped during partial nephrectomy. Eur. Urol. 2010; 58: 340–5. 7 Simmons MN, Hillyer SP, Lee BH, Fergany AF, Kaouk J, Campbell SC. Functional recovery after partial nephrectomy: effects of volume loss and ischemic injury. J. Urol. 2012; 187: 1667–73. Table 1 Patient and tumor characteristics

Steeds meer verdachte huidafwijkingen bij de huisarts

SamenvattingKoelink CJL, Kollen BJ, Groenhof F, Van der Meer K, Van der Heide WK. Steeds meer verdachte huidafwijkingen bij de huisarts. Huisarts Wet 2015;58(8):414-6.AchtergrondWaarschijnlijk vormt huidkanker een toenemende belasting voor de zorg én voor de huisarts, maar onderzocht is dit nooit. Wij analyseerden welke invloed verdachte huidafwijkingen hebben op de zorgvraag in de huisartsenpraktijk.MethodeWij analyseerden de gegevens van het Registratie Netwerk Groningen (RNG), met een gemiddelde jaarlijkse populatie van ruim 22.000 patiënten van 18 jaar en ouder. Aan de hand van ICPC-codes selecteerden wij voor de periode 2001-2010 alle consulten voor een verdachte huidafwijking. Naast het aantal patiënten en de jaarlijkse toename daarin berekenden wij de incidentie van consulten met daaropvolgende verwijzingen en kleine chirurgische ingrepen per 1000 patiënten per jaar.ResultatenTussen 2001 en 2010 steeg het aantal patiënten dat voor een verdachte huidafwijking bij de huisarts kwam met 54,8%, dat is 7,3% per jaar (p < 0,01). Bijna eenderde van de patiënten (31,2%) kreeg een excisie, ruim een achtste (13%) werd verwezen naar de dermatoloog. De meeste ingrepen en verwijzingen vonden plaats binnen 30 dagen na het eerste consult.ConclusiesVerdachte huidafwijkingen doen een toenemend beroep op de huisarts en leiden tot stijgende zorgkosten. Bijna de helft van de patiënten ondergaat kleine chirurgie of wordt verwezen, maar slechts één op de elf afwijkingen blijkt daadwerkelijk maligne. Betere dermatologische training zou huisartsen in staat moeten stellen zowel benigne als maligne huidafwijkingen sneller te herkennen. Dat kan niet alleen levens redden maar ook kosten besparen.

Combinatie van corticosteroïden met een vitamine-D-analoog is de meest effectieve behandeling van psoriasis en plaque

SamenvattingContext Negentig procent van de psoriasispatiënten heeft psoriasis en plaque (psoriasis vulgaris). Psoriasis heeft een chronisch beloop met exacerbaties en remissies en kan lichamelijk én psychisch erg belastend zijn. De NHG-Standaard Psoriasis beveelt na ontschilferende therapie als eerste stap een klasse-3-corticosteroïd of een vitamine-D-analoog (calcipotriol) aan. De tweede stap is het nog niet gebruikte middel van de eerste stap. Als derde stap adviseert de standaard een combinatietherapie van calcipotriol en een klasse-3-corticosteroïd. Nog later kan de huisarts klasse-4-corticosteroïden of ditranol overwegen.

Huisartsen en patiënten denken bij plasklachten bij oudere mannen nog steeds aan prostaatcarcinoom

SamenvattingBouwman I, Van der Heide WK, Van der Veen WJ, Van der Meer K. Huisartsen en patiënten denken bij plasklachten bij oudere mannen nog steeds aan prostaatcarcinoom. Huisarts Wet 2007;50(7):321-5.Inleiding Mictieproblemen komen regelmatig voor bij oudere mannen. Hoewel mictieproblemen zelf reden genoeg zijn om de huisarts advies te vragen, worden ze door patiënten en huisarts ook vaak geassocieerd met (angst voor) prostaatkanker. De mate van verwevenheid van mictieklachten en prostaatkanker in de alledaagse praktijk gaf aanleiding tot dit onderzoek. Wij gingen na hoe vaak mictieklachten bij oudere mannen voorkomen en welke beleidsmaatregelen de huisarts hierbij neemt.Methode We bepaalden de jaarlijkse incidenties en prevalenties van mictieklachten bij mannen ouder dan 50 jaar in Noord-Nederland voor de periode van 2003 tot en met 2004. Hiertoe maakten we gebruik van de gegevens van het Registratie Netwerk Groningen (RNG). Huisartsen werd gevraagd een korte vragenlijst in te vullen over de voorgelegde patiëntgevens van mannen die voor het eerst de huisarts bezochten in verband met mictieklachten.Resultaten Ongeveer 5% mannen uit de onderzoekspopulatie (4422 mannen van 50 jaar en ouder) gingen met mictieklachten naar de huisarts. BPH/LUTS kwam bij ruim 34 mannen per 1000 persoonsjaren voor. De prevalentie van prostaatkanker lag op iets meer dan 11 mannen per 1000 persoonsjaren. Bij ruim 20% van de mannen met mictieklachten werd de diagnose BPH/LUTS geregistreerd, 7% van de mannen kreeg de diagnose prostaatcarcinoom. Het blijkt dat mictieklachten in de praktijk vaak samenhangen met medicamenteuze behandeling gericht op BPH/LUTS (bij eenderde van de mannen), verwijzing naar de uroloog (iets meer dan 40%) en vervolgonderzoek met een PSA-bepaling (30%).Conclusie Hoewel in theorie de relaties tussen mictieklachten en prostaatproblemen zijn losgelaten, weerspiegelen de resultaten van dit onderzoek een manier van denken en handelen waarbij plasklachten niet zozeer als opzichzelfstaande problemen worden ingeschat, maar in verband worden gebracht met prostaatcarcinoom.AbstractBouwman I, Van der Heide WK, Van der Veen WJ, Van der Meer K. GPs and patients still think that lower urinary tract symptoms are an indication of prostate cancer. Huisarts Wet 2007;50(7):321-5.Objective Lower urinary tract symptoms (LUTS) are a common problem in older men. Though these symptoms themselves are reason enough for consulting a general practitioner, there is often an association made – by both the patient and doctor – with prostate cancer. This study was carried out to (a) measure the extent to which LUTS and prostate cancer are associated in everyday practice and (b) to measure the incidence of micturition problems in general practice and to describe the way they are managed by the GP.Methods The yearly incidence and prevalence of LUTS was determined for men over 50 years of age in the north of the Netherlands between 2003 and 2005. We used data from the Registration Network Groningen (RNG). General practitioners were asked to complete a questionnaire about measuring Prostate Specific Antigen (PSA) in older men during their first consultation for LUTS.Results The study population consisted of 4422 men aged over 50. Approximately 5% of all older men consulted their GP regarding LUTS, with a prevalence of 34 per 1000 person-years. The prevalence of prostate cancer was approximately 11 per 1000 person-years. At least 20% were diagnosed with Benign Prostate Hypertrophy (BPH)/LUTS while 7% had prostate cancer. In their daily practice, GPs in the north of the Netherlands often prescribe medication for BPH/LUTS in men with LUTS (32.9% of all men), refer patients to a urologist (40.8%) and measure PSA (30%). The reason for PSA testing was most often an inconclusive rectal examination. BPH and prostate cancer were found both in patients who had had PSA measurement taken and in those who had not.Conclusion Even though there is no evidence of a direct connection between LUTS and prostate disease, the results of this study show a mindset in treatment in which LUTS are not thought of as an independent problem but are associated with prostate cancer.