Zbigniew Stachura

A Consistent Ayrton-Perry Approach for the Flexural-Torsional Buckling Resistance Evaluation of Steel I-Section Members

Abstract Steel I-section members subjected to compression a monoaxial bending about the major axis are dealt with in this paper. The current Eurocode’s design procedure of such members is based on a set of two interpolation equations. In this paper a simple and yet consistent Ayrton-Perry methodology is presented that for beam-columns yields the Ayrton-Perry design strategy similar to that utilized in the steel Eurocodes for design of beams and columns but not used so far for the beam-column design. The results from developed design criterion are compared with those of Method 1 of Eurocode 3 and the Ayrton-Perry formulation of a different format that has been recently published.

Partial Factors in Modelling of Steel Structures Reliability According to Eurocodes / Współczynniki Częściowe W Eurokodowym Modelu Niezawodności Konstrukcji Stalowych

Abstract Problems associated with the estimation of partial factors for structural systems, subsystems and buckling of individual elements are dealt with in this paper. Aspects related to resistance factors for the section resistance and member resistance are in particular referred to. The Eurocode’s approach of resistance partial factor calibration assisted by experimental data for subframe systems is also summarized. Streszczenie Stan graniczny nośności konstrukcji, projektowanej w tradycyjnym podejściu na podstawie efektów oddziaływań jest oceniany z niezawodnościowego modelu szeregowego. Kalibrację współczynników częściowych do nośności przeprowadza się wówczas na podstawie analizy niezawodności pojedynczego elementu konstrukcji (pręta lub węzła). Eurokod stalowy [4] wprowadził zasady projektowania bazujące na bardziej złożonych modelach nośności niż w [8], gdyż stan graniczny można ocenić na podstawie warunku stateczności technicznej podukładu konstrukcji lub w ogólności, jak przedstawia to warunek (2.1) - na podstawie punktu granicznego na ścieżce równowagi wyznaczonej dla nieidealnego modelu całej konstrukcji. Pojawia się pytanie, czy stosowanie do nośności wyznaczonej na podstawie bardziej złożonych modeli mechaniki konstrukcji współczynników częściowych wyspecyfikowanych do oceny nośności pojedynczych elementów prowadzi do bezpiecznych oszacowań. Kalibracja współczynników częściowych w metodzie stanów granicznych może być dokonana przy różnych założeniach wyjściowych. Model niezawodności i ogólne zasady przyjętego w eurokodach rozdziału docelowego wskaźnika niezawodności na składowe odnoszące się do ustalenia obliczeniowych oddziaływań i ich kombinacji oraz do ustalania nośności obliczeniowej zostały podane w eurokodzie [1]. W artykule przedstawiono zagadnienia dotyczące przyjęcia współczynników częściowych do nośności układu lub podukładu konstrukcyjnego. Opisano eurokodową procedurę wykorzystującą wyniki badań doświadczalnych do kalibracji współczynników częściowych do nośności.