G. Crombez

The effects of catastrophic thinking about pain on attentional interference by pain: no mediation of negative affectivity in healthy volunteers and in patients with low back pain.

BACKGROUNDnPrevious studies have shown that catastrophic thinking about pain enhances attentional interference in healthy volunteers.nnnOBJECTIVEnTo investigate whether the attentional effects of pain catastrophizing can be accounted for by the more general predisposition of negative affectivity.nnnMETHODSnSixty-seven pain-free students participated in the first experiment, and 33 patients with chronic low back pain participated in the second experiment. In both experiments, participants performed an auditory reaction time task while being exposed to a series of threatening electrocutaneous stimuli. Retardation in reaction times to auditory probes during pain was taken as an index of the attentional interruption by pain. Participants also completed self-report instruments of negative affectivity and pain catastrophizing.nnnRESULTSnIn both experiments, pain catastrophizing enhanced attentional interference by pain. This effect was most pronounced immediately after the onset of the electrocutaneous stimulus. The effect remained after controlling for the effects of negative affectivity.nnnCONCLUSIONSnCatastrophic thinking about pain enhances attentional interruption by pain in normal samples, as well as in clinical samples of patients with chronic back pain. This effect is specific to pain catastrophizing and cannot be explained by the more general disposition of negative affectivity.

DETECTION OF TACTILE CHANGE ON A BODILY LOCATION WHERE PAIN IS EXPECTED1,2

As it is adaptive to accurately detect and localize bodily threats, it has been proposed that the brain prioritizes somatosensory input at body locations where pain is expected. To test this proposition, the detection of tactile changes on a body location was investigated to assess whether detection was facilitated by threat of pain. Healthy participants (N = 47) indicated whether two consecutive patterns of three tactile stimuli were the same or not. Stimuli could be administered at eight possible locations. In half of the trials, the same pattern was presented twice. In the other half, one stimulus location was different between the two displays. To induce bodily threat, a painful stimulus was occasionally administered to the non-dominant lower arm. Mean accuracy of tactile change detection as a function of location was analyzed using repeated-measures analysis of variance (ANOVA). Tactile changes on the threatened arm (i.e., when a tactile stimulus emerged at or disappeared from that arm), both at the exact pain location (lower arm) and at the other location (upper arm), were better detected than tactile changes on other limbs.

Coping met chronische pijn: nieuwe inzichten en perspectieven

Chronische pijn is een veelvoorkomend probleem 1-11 met een niet te verwaarlozen impact op de levenskwaliteit. 12,13 Patienten rapporteren dat pijn een negatieve invloed heeft op zowel het fysiek, emotioneel en sociaal functioneren 12,13 als op het cognitief functioneren. 12 Het zal niet verbazen dat patienten een oplossing voor hun problemen verlangen en hiervoor een beroep doen op medische experts. De medische wereld is ook niet ongevoelig gebleven voor de hulpvraag en het lijden van deze patienten. Diverse hoogtechnologische interventietechnieken zijn ontwikkeld en nieuwe farmacologische producten worden op de markt gebracht. De meeste hebben een bewezen effectiviteit. Nochtans zijn het geen wondermiddelen. Het zijn vaak pleisters op een wonde: ze verlichten de pijn, maar nemen de onderliggende oorzaak niet weg. Prospectieve studies geven inderdaad een weinig rooskleurig beeld. Elliott 14 et al. toonden aan dat bij 78,5% van de personen die aan het begin van de studie chronische pijn rapporteerden, deze pijn vier jaar later nog steeds aanwezig was. Andersson 15 rapporteert een percentage van 85% na twaalf jaar.

Objectief meten bij chronische pijn: een overzicht van Nederlandstalige instrumenten

Het meten van pijn en de impact ervan op het dagelijks functioneren is een ingewikkelde aangelegenheid. Dit is – terecht – te wijten aan de huidige visie op pijn. De International Association for the Study of Pain (IASP, 1986) definieert pijn als “an unpleasant sensory and emotional experience associated with actual or potential tissue damage, or described in terms of such damage.” De IASP stelt met klem dat pijn steeds een subjectieve ervaring is. Hiermee wil men vermijden dat het bestaan van pijn in twijfel getrokken wordt indien geen of onvoldoende anatomische, biochemische of fysiologische correlaten uit een onderzoek te voorschijn komen. Door deze opvatting wordt het meten van pijn echter een moeilijke zaak. Pijn als subjectieve ervaring is nooit rechtstreeks waar te nemen. Ze kan slechts afgeleid worden op basis van wat geobserveerd wordt (Crombez, Baeyens en Eelen, 1993; Vlaeyen, 1991).