Gilnei Lopes Pimentel
Universidade de Passo Fundo
Network
Latest external collaboration on country level. Dive into details by clicking on the dots.
Publication
Featured researches published by Gilnei Lopes Pimentel.
Disability and Rehabilitation | 2011
Graciele Sbruzzi; Gilnei Lopes Pimentel; Luis Ulisses Signori; Vargas Da Silva; Milton Seigui Oshiro; Maria Claudia Irigoyen; Rodrigo Della; Passo Fundo
Purpose. To compare the acute effects of functional electrical stimulation (FES) with 15 and 50 Hertz (Hz) frequencies on muscle strength in patients with heart failure with healthy individuals. Methods. Twenty-two 61.6 ± 1.0 y-old male volunteers were studied: 10 patients with heart failure (functional class II-III) and 12 healthy controls. The isometric muscle peak torque (IMPT) of the quadriceps femoral muscle was measured through a Biodex dynamometer in maximum voluntary contraction (MVC), and under FES of 50 Hz and 15 Hz, which was applied with a 0.4 ms pulse width, 10-s contraction time, 50- s resting time and maximum tolerable intensity. Results. The IMPT differed in MVC, 50 Hz and 15 Hz FES both in patients (201.9 ± 14, 55.6 ± 13 and 42.1 ± 12 Newton-metre, respectively; p < 0.001) and in controls (179.3 ± 9, 62.4 ± 8 and 52.3 ± 7 Newton-metre, respectively; p < 0.001). There were no differences between the groups. In patients and controls, respectively, the 50 Hz FES corresponded to 27% versus 35% and the 15 Hz to 21% versus 29% of the IMPT generated at the MVC (p < 0.001). Discussion. This result can be attributed to the fact that muscle strength is proportional to the stimulation frequency and to the number of recruited motor units. Thus, the higher the frequency, the greater the motor recruiting, producing increased muscle strength. Conclusion. The IMPT generated by acute 50 Hz application of FES is higher than the one generated by 15 Hz, but it is lower than MVC in controls and patients with heart failure.
Fisioterapia e Pesquisa | 2009
Daiana Moreira Mortari; Andréia Pereira Mânica; Gilnei Lopes Pimentel
As musculaturas flexora e extensora do joelho sao frequentemente lesionadas devido a um desequilibrio entre esses grupos. Recursos termicos, como a crioterapia, e tecnicas de alongamento, como a tecnica mantem-relaxa da facilitacao neuromuscular proprioceptiva (FNP), influenciam a flexibilidade e forca muscular, proporcionando maior homogeneidade entre essas musculaturas e diminuindo a incidencia de lesoes. Este estudo objetivou verificar os efeitos da crioterapia e da FNP sobre a forca das musculaturas flexora e extensora de joelho. A amostra foi composta por 18 mulheres com idade entre 18 e 24 anos, nao-praticantes de atividade fisica regular, divididas em dois grupos: um submetido a crioterapia e o outro a tecnica mantem-relaxa da FNP. Antes e apos uma sessao de aplicacao das tecnicas foi feita avaliacao isocinetica. A aplicacao da tecnica mantem-relaxa provocou aumento da forca em ambas as musculaturas em ambos os membros, atingindo nivel de significância nos flexores do membro inferior direito (p=0,04). A crioterapia diminuiu a forca dos extensores e exerceu efeito contrario sobre os flexores, tendo gerado aumento significativo nos flexores do membro inferior direito (p=0,035). Quando comparadas as tecnicas, a tecnica mantem-relaxa gerou maiores valores de pico de torque, principalmente nos extensores do membro inferior esquerdo (p=0,042). Conclui-se que a tecnica mantem-relaxa da FNP gerou maiores valores no pico de torque em relacao a crioterapia.
Revista Brasileira De Ortopedia | 2009
Osvandré Lech; Paulo Piluski; Renato Tambani; Nero Castro; Gilnei Lopes Pimentel
OBJECTIVE: To evaluate the integrity of the subscapularis tendon by strength, function and magnetic resonance imaging after deltopectoralis access for anterior shoulder instability. METHODS: 20 patients with anterior shoulder instability have been evaluated. Minimum follow-up was 12 months, with a mean of 40 months. Only male patients were included, with a mean of age of 29 years (20 - 42 years). The patients have been submitted to physical examinations of mobility, muscular strength, Belly Test and Gerber Test. The isokinetic strength in internal and external rotation, in angular speeds of 60o/s and 180o/s, for both shoulders was measured using a dynamometer. In 15 patients magnetic resonance imaging (MRI) was carried out on both shoulders for evaluating the thickness, cross-sectional area and atrophy of the subscapularis muscle. RESULTS: A significant difference was found between torque peaks at the speed of 60o/s for internal (p=0.036) and external (p=0.008) rotation. However, at 180o/s the opposite happens (internal rotation: p=0.133; external rotation: p=0.393). Subscapularis muscle thickness and area are significantly smaller than the normal side, with a deficit of 19% and 23%, respectively. According to Rowe and UCLA scores, we find excellent and good results for the majority of patients, with a mean of 88 and 31.6 points, respectively. CONCLUSION: Despite of the good functional results, open surgery can limit strength and reduce the thickness and the cross-sectional area of subscapularis muscle. However, the best results were found in the patients who had the dominant side operated.
Revista Brasileira De Medicina Do Esporte | 2017
Leonardo Calegari; Bibiana Ferrari Barroso; Juliete Bratz; Sara Romano; Gabriela Forcelini de Figueiredo; Marina Ceccon; Gilnei Lopes Pimentel; José Basileu Caon Reolão
Introducao: A intolerância ao exercicio e a dispneia sao os principais sintomas da insuficiencia cardiaca (IC). Objetivo: Avaliar os efeitos de um programa de exercicios aerobicos e de fortalecimento sobre a aptidao cardiorrespiratoria, o pico de torque dos flexores e extensores de joelho e a qualidade de vida de pacientes com IC. Metodos: Estudo prospectivo, com avaliacao pre e pos-reabilitacao cardiovascular (RCV) de sete pacientes, com idade de 61 ± 6 anos, classe funcional II e III e fracao de ejecao do ventriculo esquerdo 45,4 ± 2,3%. O programa de RCV consistiu em 24 sessoes de 60 minutos com treinamento aerobico na intensidade do limiar de anaerobiose (LA) e fortalecimento dos membros inferiores usando caneleiras de 3 a 5 kg. No inicio e apos RCV os pacientes realizaram prova de esforco, dinamometria isocinetica do joelho dominante e responderam o questionario WHOQOL-bref. Resultados: Apos RCV, o tempo de exercicio para atingir o LA foi atrasado (p= 0,04) e houve aumento significativo no consumo de oxigenio (VO2) (p < 0,01), da frequencia cardiaca (FC) (p= 0,04), pulso de oxigenio (VO2/FC) (p = 0,02) e ventilacao (VE) (p = 0,01) na intensidade do LA. Houve aumento do pico de torque dos musculos extensores de joelho (p = 0,02) e melhora significativa do dominio psicologico (p = 0,04) do questionario de qualidade de vida. Conclusao: O programa de RCV foi seguro e resultou em melhora do desempenho de exercicios submaximos, da forca dos musculos extensores de joelho e da qualidade de vida de pacientes com IC.
Revista Brasileira De Medicina Do Esporte | 2016
Marlon Francys Vidmar; Luciano de Oliveira Siqueira; Verônica Bidinotto Brito; César Antônio de Quadros Martins; Gilnei Lopes Pimentel; Carlos Rafael de Almeida; Luis Henrique Telles da Rosa; Marcelo Faria Silva
Introduccion: Las lesiones del ligamento cruzado anterior (LCA) contribuyen a la formacion de radicales libres de oxigeno, que en exceso pueden desencadenar dano oxidativo en la articulacion de la rodilla. Objetivo: Evaluar los efectos de la suplementacion oral con acidos grasos omega-3 en los marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a reconstruccion del LCA. Metodos: Este estudio es un ensayo clinico prospectivo, aleatorizado, controlado, simple ciego, con una muestra de 25 pacientes que se sometieron a la reconstruccion del LCA, divididos aleatoriamente en: grupo omega-3 (GO), suplementado diariamente con 2 g de omega-3 por 15 dias despues de la reconstruccion del LCA y grupo control (GC), sin suplementos. Se hizo la recogida de sangre y de liquido sinovial inmediatamente antes de la cirugia y 15 dias despues de la reconstruccion del LCA. El analisis bioquimico evaluo los niveles de productos de la peroxidacion lipidica (MDA); la actividad catalasa; polifenoles y el total de grupos sulfhidrilo y la proteina C reactiva (PCR). Resultados: Se observo una disminucion significativa en los niveles de MDA en GO en comparacion con el GC (p < 0,05) de la misma manera que la actividad de la enzima antioxidante catalasa fue significativamente menor en GO en comparacion con el CG (p < 0,001). Tambien se observaron niveles significativamente elevados de grupos sulfhidrilo totales en plasma de individuos suplementados en comparacion con el GC (p < 0,001). Ademas, se observaron niveles significativamente mas altos de polifenoles (p < 0,05) en el plasma y en el liquido sinovial de pacientes que recibieron acidos grasos omega-3 en el postoperatorio en comparacion con el preoperatorio. Sin embargo, no se observo un efecto protector con la administracion de omega-3 en la funcion anti-inflamatoria. Conclusion: Se encontro un efecto protector del omega-3 en la modulacion de marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a la reconstruccion del LCA.
Revista Brasileira De Medicina Do Esporte | 2016
Marlon Francys Vidmar; Luciano de Oliveira Siqueira; Verônica Bidinotto Brito; César Antônio de Quadros Martins; Gilnei Lopes Pimentel; Carlos Rafael de Almeida; Luis Henrique Telles da Rosa; Marcelo Faria Silva
Introduccion: Las lesiones del ligamento cruzado anterior (LCA) contribuyen a la formacion de radicales libres de oxigeno, que en exceso pueden desencadenar dano oxidativo en la articulacion de la rodilla. Objetivo: Evaluar los efectos de la suplementacion oral con acidos grasos omega-3 en los marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a reconstruccion del LCA. Metodos: Este estudio es un ensayo clinico prospectivo, aleatorizado, controlado, simple ciego, con una muestra de 25 pacientes que se sometieron a la reconstruccion del LCA, divididos aleatoriamente en: grupo omega-3 (GO), suplementado diariamente con 2 g de omega-3 por 15 dias despues de la reconstruccion del LCA y grupo control (GC), sin suplementos. Se hizo la recogida de sangre y de liquido sinovial inmediatamente antes de la cirugia y 15 dias despues de la reconstruccion del LCA. El analisis bioquimico evaluo los niveles de productos de la peroxidacion lipidica (MDA); la actividad catalasa; polifenoles y el total de grupos sulfhidrilo y la proteina C reactiva (PCR). Resultados: Se observo una disminucion significativa en los niveles de MDA en GO en comparacion con el GC (p < 0,05) de la misma manera que la actividad de la enzima antioxidante catalasa fue significativamente menor en GO en comparacion con el CG (p < 0,001). Tambien se observaron niveles significativamente elevados de grupos sulfhidrilo totales en plasma de individuos suplementados en comparacion con el GC (p < 0,001). Ademas, se observaron niveles significativamente mas altos de polifenoles (p < 0,05) en el plasma y en el liquido sinovial de pacientes que recibieron acidos grasos omega-3 en el postoperatorio en comparacion con el preoperatorio. Sin embargo, no se observo un efecto protector con la administracion de omega-3 en la funcion anti-inflamatoria. Conclusion: Se encontro un efecto protector del omega-3 en la modulacion de marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a la reconstruccion del LCA.
Revista Brasileira De Medicina Do Esporte | 2016
Marlon Francys Vidmar; Luciano de Oliveira Siqueira; Verônica Bidinotto Brito; César Antônio de Quadros Martins; Gilnei Lopes Pimentel; Carlos Rafael de Almeida; Luis Henrique Telles da Rosa; Marcelo Faria Silva
Introduccion: Las lesiones del ligamento cruzado anterior (LCA) contribuyen a la formacion de radicales libres de oxigeno, que en exceso pueden desencadenar dano oxidativo en la articulacion de la rodilla. Objetivo: Evaluar los efectos de la suplementacion oral con acidos grasos omega-3 en los marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a reconstruccion del LCA. Metodos: Este estudio es un ensayo clinico prospectivo, aleatorizado, controlado, simple ciego, con una muestra de 25 pacientes que se sometieron a la reconstruccion del LCA, divididos aleatoriamente en: grupo omega-3 (GO), suplementado diariamente con 2 g de omega-3 por 15 dias despues de la reconstruccion del LCA y grupo control (GC), sin suplementos. Se hizo la recogida de sangre y de liquido sinovial inmediatamente antes de la cirugia y 15 dias despues de la reconstruccion del LCA. El analisis bioquimico evaluo los niveles de productos de la peroxidacion lipidica (MDA); la actividad catalasa; polifenoles y el total de grupos sulfhidrilo y la proteina C reactiva (PCR). Resultados: Se observo una disminucion significativa en los niveles de MDA en GO en comparacion con el GC (p < 0,05) de la misma manera que la actividad de la enzima antioxidante catalasa fue significativamente menor en GO en comparacion con el CG (p < 0,001). Tambien se observaron niveles significativamente elevados de grupos sulfhidrilo totales en plasma de individuos suplementados en comparacion con el GC (p < 0,001). Ademas, se observaron niveles significativamente mas altos de polifenoles (p < 0,05) en el plasma y en el liquido sinovial de pacientes que recibieron acidos grasos omega-3 en el postoperatorio en comparacion con el preoperatorio. Sin embargo, no se observo un efecto protector con la administracion de omega-3 en la funcion anti-inflamatoria. Conclusion: Se encontro un efecto protector del omega-3 en la modulacion de marcadores de estres oxidativo en pacientes sometidos a la reconstruccion del LCA.
Fisioterapia e Pesquisa | 2013
Lisiane Piazza; Marlon Francys Vidmar; Luiz Fernando Bortoluzzi de Oliveira; Gilnei Lopes Pimentel; Thiele de Cássia Libardoni; Gilmar Moraes Santos
| This study aimed at determining the influence of patellofemoral pain syndrome (PFPS) on torque peak and the work of knee flexor and extensor muscles, in addition to evaluating the pain and functionality of individuals that have this dysfunction. Fifty-two female subjects, 23 with diagnosis of PFPS, and 29 control subjects, clinically healthy and similar in age, height, and body mass participated in this study. The isokinetic evaluation was performed on concentric mode for knee flexors and extensors at speeds of 60° and 180°/s. The Visual Numerical Scale and the Kujala questionnaire were also applied before and after each speed of isokinetic testing. The data were analyzed through descriptive and inferential statistics (U Mann–Whitney, Wilcoxon, and independent t-tests) with a significance level of α=0.05. The patellofemoral pain syndrome group had lower scores (p=0.01) on the Kujala questionnaire (75.7±12.3 points) in relation to the control group (100±0.0 points), and lower peak torque of knee flexors (0.82±0.24 Nm/kg; 0.51±0.22 Nm/kg) and extensors (1.85±0.48 Nm/kg; 1.13±0.44 Nm/kg) at 60° and 180°/s as well as lower total work of knee extensors at 180°/s (6.46±2.54 Joules/kg) and 60°/s (9.42±3.27 Joules/kg). In addition, there was exacerbation of pain in the patellofemoral pain syndrome group after the isokinetic evaluation at 180°/s (0.9 cm) and 60°/s (2.3 cm). The results evidenced that individuals with PFPS have lower functional capacity, lower torque peak, and decreased function of knee flexors and extensors, which suggests that strengthening these muscles must be considered in the rehabilitation of these subjects.Este estudo visou determinar a influencia da Sindrome da Dor Patelofemoral (SDPF) sobre o pico de torque e trabalho da musculatura flexora e extensora do joelho, alem de avaliar a dor e funcionalidade de sujeitos com a disfuncao. Participaram 52 sujeitos do genero feminino, 23 com SDPF e 29 clinicamente saudaveis similares em idade, estatura e massa corporal. A avaliacao isocinetica foi realizada no modo concentrico para os flexores e extensores do joelho nas velocidades de 60 e 180°/s. Tambem foi aplicada a Escala Visual Numerica antes e apos cada velocidade do teste isocinetico e o questionario de Kujala. Os dados foram analisados pela estatistica descritiva e inferencial (testes U de Mann-Whitney, Wilcoxon e t independente) com nivel de significância de α=0,05. O Grupo com Sindrome da Dor Patelofemoral (GSDPF) apresentou menor pontuacao (p=0,01) no questionario de Kujala (75,7±12,3 pontos) em relacao ao Grupo Controle (GC) (100±0,0 pontos), alem de menor pico de torque, tanto em 60 como 180°/s, dos flexores (0,82±0,24 Nm/kg; 0,51±0,22 Nm/kg) e extensores (1,85±0,48 Nm/kg; 1,13±0,44 Nm/kg) do joelho, bem como menor trabalho total dos extensores do joelho a 180°/s (6,46±2,54 J/kg) e 60°/s (9,42±3,27 J/kg). Alem disso, foi observado aumento da dor do GSDPF apos a avaliacao isocinetica a 180°/s (0,9 cm) e 60°/s (2,3 cm). Os resultados evidenciaram que sujeitos com SDPF possuem menor capacidade funcional e menor pico de torque e trabalho dos flexores e extensores do joelho, sugerindo que o fortalecimento desta musculatura deve ser considerado na reabilitacao destes sujeitos.
Fisioterapia e Pesquisa | 2013
Lisiane Piazza; Marlon Francys Vidmar; Luiz Fernando Bortoluzzi de Oliveira; Gilnei Lopes Pimentel; Thiele de Cássia Libardoni; Gilmar Moraes Santos
| This study aimed at determining the influence of patellofemoral pain syndrome (PFPS) on torque peak and the work of knee flexor and extensor muscles, in addition to evaluating the pain and functionality of individuals that have this dysfunction. Fifty-two female subjects, 23 with diagnosis of PFPS, and 29 control subjects, clinically healthy and similar in age, height, and body mass participated in this study. The isokinetic evaluation was performed on concentric mode for knee flexors and extensors at speeds of 60° and 180°/s. The Visual Numerical Scale and the Kujala questionnaire were also applied before and after each speed of isokinetic testing. The data were analyzed through descriptive and inferential statistics (U Mann–Whitney, Wilcoxon, and independent t-tests) with a significance level of α=0.05. The patellofemoral pain syndrome group had lower scores (p=0.01) on the Kujala questionnaire (75.7±12.3 points) in relation to the control group (100±0.0 points), and lower peak torque of knee flexors (0.82±0.24 Nm/kg; 0.51±0.22 Nm/kg) and extensors (1.85±0.48 Nm/kg; 1.13±0.44 Nm/kg) at 60° and 180°/s as well as lower total work of knee extensors at 180°/s (6.46±2.54 Joules/kg) and 60°/s (9.42±3.27 Joules/kg). In addition, there was exacerbation of pain in the patellofemoral pain syndrome group after the isokinetic evaluation at 180°/s (0.9 cm) and 60°/s (2.3 cm). The results evidenced that individuals with PFPS have lower functional capacity, lower torque peak, and decreased function of knee flexors and extensors, which suggests that strengthening these muscles must be considered in the rehabilitation of these subjects.Este estudo visou determinar a influencia da Sindrome da Dor Patelofemoral (SDPF) sobre o pico de torque e trabalho da musculatura flexora e extensora do joelho, alem de avaliar a dor e funcionalidade de sujeitos com a disfuncao. Participaram 52 sujeitos do genero feminino, 23 com SDPF e 29 clinicamente saudaveis similares em idade, estatura e massa corporal. A avaliacao isocinetica foi realizada no modo concentrico para os flexores e extensores do joelho nas velocidades de 60 e 180°/s. Tambem foi aplicada a Escala Visual Numerica antes e apos cada velocidade do teste isocinetico e o questionario de Kujala. Os dados foram analisados pela estatistica descritiva e inferencial (testes U de Mann-Whitney, Wilcoxon e t independente) com nivel de significância de α=0,05. O Grupo com Sindrome da Dor Patelofemoral (GSDPF) apresentou menor pontuacao (p=0,01) no questionario de Kujala (75,7±12,3 pontos) em relacao ao Grupo Controle (GC) (100±0,0 pontos), alem de menor pico de torque, tanto em 60 como 180°/s, dos flexores (0,82±0,24 Nm/kg; 0,51±0,22 Nm/kg) e extensores (1,85±0,48 Nm/kg; 1,13±0,44 Nm/kg) do joelho, bem como menor trabalho total dos extensores do joelho a 180°/s (6,46±2,54 J/kg) e 60°/s (9,42±3,27 J/kg). Alem disso, foi observado aumento da dor do GSDPF apos a avaliacao isocinetica a 180°/s (0,9 cm) e 60°/s (2,3 cm). Os resultados evidenciaram que sujeitos com SDPF possuem menor capacidade funcional e menor pico de torque e trabalho dos flexores e extensores do joelho, sugerindo que o fortalecimento desta musculatura deve ser considerado na reabilitacao destes sujeitos.
Fisioterapia e Pesquisa | 2013
Lisiane Piazza; Marlon Francys Vidmar; Luiz Fernando Bortoluzzi de Oliveira; Gilnei Lopes Pimentel; Thiele de Cássia Libardoni; Gilmar Moraes Santos
| This study aimed at determining the influence of patellofemoral pain syndrome (PFPS) on torque peak and the work of knee flexor and extensor muscles, in addition to evaluating the pain and functionality of individuals that have this dysfunction. Fifty-two female subjects, 23 with diagnosis of PFPS, and 29 control subjects, clinically healthy and similar in age, height, and body mass participated in this study. The isokinetic evaluation was performed on concentric mode for knee flexors and extensors at speeds of 60° and 180°/s. The Visual Numerical Scale and the Kujala questionnaire were also applied before and after each speed of isokinetic testing. The data were analyzed through descriptive and inferential statistics (U Mann–Whitney, Wilcoxon, and independent t-tests) with a significance level of α=0.05. The patellofemoral pain syndrome group had lower scores (p=0.01) on the Kujala questionnaire (75.7±12.3 points) in relation to the control group (100±0.0 points), and lower peak torque of knee flexors (0.82±0.24 Nm/kg; 0.51±0.22 Nm/kg) and extensors (1.85±0.48 Nm/kg; 1.13±0.44 Nm/kg) at 60° and 180°/s as well as lower total work of knee extensors at 180°/s (6.46±2.54 Joules/kg) and 60°/s (9.42±3.27 Joules/kg). In addition, there was exacerbation of pain in the patellofemoral pain syndrome group after the isokinetic evaluation at 180°/s (0.9 cm) and 60°/s (2.3 cm). The results evidenced that individuals with PFPS have lower functional capacity, lower torque peak, and decreased function of knee flexors and extensors, which suggests that strengthening these muscles must be considered in the rehabilitation of these subjects.Este estudo visou determinar a influencia da Sindrome da Dor Patelofemoral (SDPF) sobre o pico de torque e trabalho da musculatura flexora e extensora do joelho, alem de avaliar a dor e funcionalidade de sujeitos com a disfuncao. Participaram 52 sujeitos do genero feminino, 23 com SDPF e 29 clinicamente saudaveis similares em idade, estatura e massa corporal. A avaliacao isocinetica foi realizada no modo concentrico para os flexores e extensores do joelho nas velocidades de 60 e 180°/s. Tambem foi aplicada a Escala Visual Numerica antes e apos cada velocidade do teste isocinetico e o questionario de Kujala. Os dados foram analisados pela estatistica descritiva e inferencial (testes U de Mann-Whitney, Wilcoxon e t independente) com nivel de significância de α=0,05. O Grupo com Sindrome da Dor Patelofemoral (GSDPF) apresentou menor pontuacao (p=0,01) no questionario de Kujala (75,7±12,3 pontos) em relacao ao Grupo Controle (GC) (100±0,0 pontos), alem de menor pico de torque, tanto em 60 como 180°/s, dos flexores (0,82±0,24 Nm/kg; 0,51±0,22 Nm/kg) e extensores (1,85±0,48 Nm/kg; 1,13±0,44 Nm/kg) do joelho, bem como menor trabalho total dos extensores do joelho a 180°/s (6,46±2,54 J/kg) e 60°/s (9,42±3,27 J/kg). Alem disso, foi observado aumento da dor do GSDPF apos a avaliacao isocinetica a 180°/s (0,9 cm) e 60°/s (2,3 cm). Os resultados evidenciaram que sujeitos com SDPF possuem menor capacidade funcional e menor pico de torque e trabalho dos flexores e extensores do joelho, sugerindo que o fortalecimento desta musculatura deve ser considerado na reabilitacao destes sujeitos.
Collaboration
Dive into the Gilnei Lopes Pimentel's collaboration.
Universidade Federal de Ciências da Saúde de Porto Alegre
View shared research outputsUniversidade Federal de Ciências da Saúde de Porto Alegre
View shared research outputs