Hans Crombag

Other people's memory

Abstract How optimistic are peoples evaluations of their own memory as compared to that of most others? To find out, we asked 563 Sa. to compere their own memory for events, faces and names to that of others. The results show that many, and especially young respondents, tend to be illusory optimistic about the power of their memory for events and faces, but not for names. The implications of this result for evaluating eyewitness reports by tries of fact in legal cases are discussed.

Tocht door de psychotherapeutische wildernis: een casus over MPS en iatrogenese

SamenvattingDit is het verhaal van een jonge vrouw, Diane, en de dwaaltocht die zij in 1994 en 1995 maakte door de psychiatrie. In 1993, vijftien jaar oud, meldt zij zich met psychische klachten, waarover straks meer, bij haar huisarts. Die verwijst haar door naar de RIAGG, waar men haar weer doorstuurt naar het psychiatrisch centrum De Ruyghorst. Daar wordt zij, enige tijd na opname, gediagnosticeerd als lijdend aan een meervoudige persoonlijkheidsstoornis (MPS) of, zoals men sinds kort zegt, een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS). Aldus gediagnosticeerd gaat het met Diane van kwaad tot erger. Hoe dat zo kwam wordt hierna beschreven. Na een verblijf van ruim negen maanden in De Ruyghorst weten haar therapeuten ten slotte geen raad meer met haar. Zij wordt uit de inrichting ontslagen, maar blijft nog een jaar in ambulante behandeling bij diezelfde therapeuten. Dan breekt zij plotseling met haar therapeuten en slaagt er vervolgens binnen verrassend korte tijd in om de symptomen van de haar toegedichte psychische stoornis achter zich te laten en haar normale leven te hervatten.AbstractThis article describes the case of a 15 year old girl with a diagnosis of Multiple Personality Disorder (MPS). On the basis of medical records and diaries, an attempt is made to reconstruct the developments that contributed to this diagnosis. Basically, conflicting thoughts, a particular inpatient setting, and therapists who are sympathetic to the concept of mps preceded the full–blown manifestation of a MPS encompassing 136 alter personalities. Once this full–blown MPS occurred, the patient recovered child sexual abuse ‘memories’. Severe self–injurious behaviour led to discharge from the psychiatric hospital and eventually to the disappearance of mps and its associated characteristics.

Hervonden herinneringen: wat psychotherapeuten ook moeten weten

SamenvattingIn 1994 begonnen wij met het schrijven van kritische artikelen over hervonden herinneringen (Merckelbach & Wessel, 1994; Merckelbach, 1995; Crombag & Merckelbach, 1996; Wagenaar & Crombag, 1995). De opmaat voor deze artikelen was steeds dit scenario: een patiënt hervindt met behulp van psychotherapie herinneringen aan traumatische jeugdgebeurtenissen en doet dan aangifte van seksueel misbruik of mishandeling. Een juridisch conflict volgt waarin familieleden figureren als verdachten van ernstige delicten en psychotherapeuten als getuigen. Het waren deze potentieel juridische complicaties van hervonden herinneringen die ons bezighielden.

Huiswerk goed gedaan? Een reactie op Kersten en Koopman

SamenvattingOnlangs lieten Kersten en Koopman (1997) zich in dit tijdschrift kritisch uit over Hervonden Herinneringen en andere Misverstanden (Crombag & Merckelbach, 1996 ). In de korte bijdrage van Kersten en Koopman werd de vraag opgeworpen of de schrijvers van dat boek hun huiswerk wel goed deden. Kersten en Koopman menen van niet en ze maken vooral een punt van hetgeen Hervonden Herinneringen zegt over de beroemde 19de–eeuwse MPS–patiënt Luis Vivet.