Katarzyna Mańka-Malara

Dental trauma prevention during endotracheal intubation — review of literature

Endotracheal intubation is a procedure performed during general anaesthesia with the use of an endotracheal tube in order to maintain a patent airway. This routinely used procedure is connected with a risk of complications within the region of the masticatory system. Trauma of teeth, their surrounding structures and the soft tissue of the oral cavity is observed in app. 1.38 per 1000 procedures. The main causes of this damage are the surgical skills and experience of the surgeon, the anatomical conditions present and the mode of conducting the procedure. In order to reduce the risk of postoperative complications, patients with a high risk of sustaining an injury during endotracheal intubation should be equipped with elastic mouthguards, which reduces the possibility of damage. The scoring in a scale of endotracheal intubation difficulty should be used for qualification for the use of such mouthguards.

Comparative evaluation of custom and standard boil and bite (self-adapted) mouthguards and their effect on the functioning of the oral cavity

BACKGROUND Mouthguards provide an effective preventive method against the effects of injuries sustained during sports activities, in particular cycling, football, basketball, skiing or hockey. However, when placed in the oral cavity, they can induce disorders in basic physiological functions. AIM The objective of this clinical study was to compare the effects of various custom mouthguards with generally available standard boil and bite mouthguards on the functions of the oral cavity. MATERIAL AND METHODS A total of a 168 mouthguards (five custom and three standard boil and bite mouthguards) were assessed in a questionnaire-based survey. Their negative effects on the integrity of mucosa, speech, breathing, salivary flow and taste as well as in terms of inducing gag reflex, tooth clenching and temporomandibular joint complaints were compared. RESULTS Porida mouthguard was reported to have the most adverse effects on oral functions. In the majority of the respondents, the remaining mouthguards did not have any adverse effects on the stomatognathic system functions. CONCLUSIONS Mouthguards do not significantly disturb basic functions of the stomatognathic system. Standard Porida mouthguards were shown to have the most unfavourable effect on oral functions.

The prevalence of orodental trauma during epileptic seizures in terms of dental treatment – Survey study

INTRODUCTION Epilepsy is one of the most common neurological disorders. Seizures that occur during attacks may lead to head injuries. It is crucial to establish proper prophylactic management against trauma occurrence, as nowadays prevention is not sufficient. AIM Assessment of the frequency of head and intraoral trauma during epileptic seizures and to evaluate factors that may predispose to injuries. MATERIAL AND METHODS The questionnaire was carried out among 106 patients with epilepsy. Survey conducted questions regarding development of the disease and occurrence of orodental and head trauma. Results were statistically analyzed with the chi-square test (p<0.05). RESULTS 52.4% of subjects admitted the occurrence of oral trauma during epileptic seizures. The most common were lips, tongue or cheeks injuries. 18% patients suffered from tooth crack and 17% from tooth fracture. 50% of respondents suffered from head trauma during seizures: 41% patients reported bruises, 39% burns, 37% wounds, 10% nose fractures, 7% eye socket trauma and 3% skull crack. 14.1% of respondents experienced dentist refusal to undertake treatment, while 4% of patients had epileptic attack during dental procedures. CONCLUSIONS Dental trauma is common result of epileptic seizures. It is necessary to implement prophylactic management to prevent hard and soft tissues injuries, for example by using custom-made mouthguards. Moreover, specially designed dental programs for this group of patients should be provided.

Assessment of the influence of diving on damage to prosthetic restorations, preventive dental materials and tooth tissues

Streszczenie Wstęp. Nurkowanie jest dyscypliną sportową, uprawianą nie tylko przez wzrastającą liczbę profesjonalistów, ale również wielu amatorów. Podczas przebywania pod wodą organizm jest narażony na długotrwałe, wywołujące negatywne skutki, działanie wysokiego ciśnienia. Dotyczą one między innymi układu stomatognatycznego, który dodatkowo jest niekorzystnie obciążony utrzymywaniem w ustach urządzenia dostarczającego tlen, co powoduje wymuszoną pozycję żuchwy i przemieszczenia struktur stawu skroniowo-żuchwowego. Ze względu na wzrastającą liczbę osób zajmujących się nurkowaniem celowe wydaje się wyszczególnienie i uświadomienie lekarzom rehabilitującym układ stomatognatyczny powikłań, które mogą pojawić się u pacjentów uprawiających tę dyscyplinę sportową. W piśmiennictwie najczęściej wymieniane są urazy ciśnieniowe zatok obocznych jamy nosowej, ich stany zapalne, przewlekłe bóle głowy, neuropatie, choroby stawów skroniowo-żuchwowych oraz Ocena wpływu nurkowania na tkanki zębów i uzupełnienia stomatologiczne

The application of the surface electromyography in dentistry – literature review

Badanie elektromiograficzne (EMG), polegające na pomiarze sygnału elektrycznego wytworzonego przez mięsień w trakcie skurczu oraz ocenie czasu trwania potencjału, jego amplitudy i kształtu, znajduje zastosowanie w stomatologii (1). Poddawany analizie jest zarówno zapis spoczynkowy, jak i wysiłkowy jednostki motorycznej. Podczas niewielkiego i umiarkowanego wysiłku zdrowego mięśnia rejestrowane są pojedyncze potencjały jednostki ruchowej. Aktywność mechaniczną mięśnia poprzedza rejestracja aktywności elektrycznej – jest to opóźnienie elektromechaniczne (EMD), które zależy m.in. od temperatury i struktury Streszczenie Elektromiografia powierzchniowa umożliwia w nieinwazyjny i niebolesny sposób pomiar potencjału elektrycznego mięśni. W stomatologii znajduje zastosowanie zarówno w diagnostyce, ocenie przebiegu leczenia, jak i badaniach epidemiologicznych. Metoda ta często wykorzystywana jest w badaniach dotyczących bruksizmu i dysfunkcji narządu żucia oraz kontroli leczenia ortodontycznego i protetycznego. Celem pracy było przedstawienie głównych zastosowań elektromiografii powierzchniowej w stomatologii. Zastosowanie elektromiografii powierzchniowej w stomatologii – przegląd piśmiennictwa