Selcuk Ozturk

Golden Ratio and the heart: A review of divine aesthetics

In human history, certain mathematical figures or concepts had gained a significant reputation largely due to their occult and esoteric meanings. Among these, Golden Ratio and associated concepts, namely golden proportions, had elicited a tremendous breakthrough in our human awareness and perception regarding mundane and spiritual aspects of physical existence. Golden Ratio or Number (with a numerical value of 1.618) that is also referred to as the Greek letter Phi (φ), has been universally expressed on a line partitioned into two unequal lengths (L, the longer and S, the shorter) in such a manner that L/S=(L+S)/L. Besides, appearing in certain number sequences (Fibonacci Series, etc.), golden proportions, to the consternation of observers, appear to be strikingly prevalent across all levels of physical existence from the innermost structures to the colossal galaxies of the universe potentially labeling these concepts as the measures of divine aesthetics. Accordingly, the human body also serves as an epitome of these mysterious concepts as exemplified by its outward appearance including general stature and extremities along with a variety of inner organ systems. Based on preliminary studies, the human cardiovascular system might also be suggested to serve as a major predilection site of divine aesthetics as measured with Golden Ratio and its allies. This appears to be completely in line with the ancient knowledge associating the human heart with the esoteric and spiritual components of human nature including human soul. Within this context, the present paper primarily aims to discuss human manifestations of divine aesthetics as measured with Golden Ratio and associated indices with a particular and detailed emphasis on their potential link with the human cardiovascular system.

Golden ratio: A subtle regulator in our body and cardiovascular system?

Golden ratio, which is an irrational number and also named as the Greek letter Phi (φ), is defined as the ratio between two lines of unequal length, where the ratio of the lengths of the shorter to the longer is the same as the ratio between the lengths of the longer and the sum of the lengths. The so-called formula is a mathematical ratio and there exist a variety of examples in natural and man-made structures of great beauty. Moreover, golden ratio is expressed throughout the human body in some ways, including digits, uterus, teeth, and cardiovascular system. Although the association of Fibonacci series or golden ratio with systems and organs of human being has not been assessed in depth yet, the mainstream regulation of cardiovascular system seems to be associated with golden ratio. This raises the idea that there might have been a fine and subtle regulator in our body. In this article, we aimed to elaborate the relationship between the existence of golden ratio and the human body and to discuss the golden ratio and its association with cardiovascular system.

Anxiety and depression scores in patients with coronary artery disease and coronary artery ectasia

The relation of negative emotions such as depression and anxietywith cardiovascular disease has been reported in numerous studies [1,2]. In patients with stable coronary artery disease (CAD), it has beendemonstrated that depression is a strong predictor of cardiovascularevents [3]. Also, anxiety symptoms are associated with an increasedrisk of death or myocardial infarction among patients with CAD [4].The long term activation of autonomic nervous system may increasethe risk of atherosclerosis, cardiac ischemia, blood pressure variability,heart rate variability, myocardial infarction or sudden death [5].Coro-naryarteryectasia(CAE)islocalizedordiffusedilationofepicardialcor-onary arteries, 1.5 times the diameter of the adjacent normal coronarysegment [6,7]. Although CAE has been supposed to be a variant of ath-erosclerosis, clinical parameters and pathophysiologic processes showconsiderable differences compared to those of obstructive coronary ar-tery disease, which is well reviewed by Yetkin and Waltenberger [8].Recentlywehavedocumentedincreasedanxietyanddepressionscoresin patients with slow coronary flow compared to patients with normalcoronary arteries and normal coronary flow (unpublished data). Ac-cordingly, we aimed to test whether anxiety and depression status ofpatients with CAE are different from those of patients with CAD.We prospectively included 328 patients who had coronary arterydisease. Of whom 310 patients had only CAD and 18 patients had bothCAE and CAD. The patients were individually approached by the regis-terednursesandinvitedtoparticipateinthestudy.Thenursebrieflyex-plained the study and asked patient to complete the questionnaires. Tominimize the environmental factors, the participants were asked to bealoneinasilentroomunlesstheyaskedforhelptoreadorwrite.Allpa-tients were asked to complete the questionnaires including State-TraitAnxiety Inventory (STAI), Beck Depression Inventory (BDI) and BeckAnxiety Inventory (BAI) at least 2 h before coronary angiography. TheSpielberger State-Trait Anxiety Inventory state and trait scores (STAI-Sand STAI-T) were used to characterize anxiety symptoms of the pa-tients. The STAI-S measures the transitional emotional status evokedby a stressful situation, like surgery. The STAI-T score reflects relativelyenduring individual differences in anxiety proneness [9]. The 21-itemBeck Depression Inventory — Version 2 (BDI-2) is a widely used mea-sure of psychological and physical symptoms of depression in adults.Each item consists of four statements indicating the degree of severityofthesymptom.Allpatientsangiographicresultsweretoldimmediate-lyaftertheprocedure.Atleast1hlaterafterthepatientswereinformedabout their coronary artery lesions, they were asked to recompleteSTAI-S. Each set of questionnaires took approximately 15–20 min tocomplete. All of the patients completed the questionnaire on the dayof the coronary angiography. The validity and reliability of the BDI andBAI have been studied in the Turkish Population by Ulusoy and Hisli[10,11].Coronary angiography was performed with standard Seldingerstechnique by femoral approach in all patients. In order to evaluateeach coronary artery, at least four views from the left and two viewsfromtherightsystemweretaken.Angiographicimageswereevaluatedby two independent researchers. CAE was defined as dilatation of atleastoneepicardialcoronaryartery1.5timesthereferencevesseldiam-eter in any of the coronary arteries. CAD was defined as nonsignificantor significant atherosclerotic lesions in any of the coronary arteries. Pa-tients with known systemic diseases, malignancies, psychiatric disor-ders, acute coronary syndromes and previous coronary angiography orcoronary artery bypass grafting were not included in the study.Continuous variables were given as mean ± S.D.; categorical vari-ables were defined as percentage. Comparison of categorical data was

Successful thrombolytic therapy in a patient with congenital corrected transposition of the great arteries

OBJECTIVEnThe aim of this report is to emphasize the importance of thrombolytic therapy in selected patients, such as those with congenital heart defects in whom a coronary artery anomaly can be observed.nnnCASE REPORTnWe present here a 63 year-old female patient who was admitted to our emergency department with ST segment elevation myocardial infarction and a history of a congenital heart defect. We treated the patient successfully with thrombolytic therapy instead of primary percutaneous intervention, because of the suspicion of a coronary artery anomaly. On the following day, we performed coronary angiography on the patient, which revealed the anomalous origin of the coronary arteries, with the left and right coronary arteries originating from the right sinus of Valsalva and the circumflex artery originating from the left sinus of Valsalva. This anomaly in this patient group is described for the first time.nnnCONCLUSIONnCoronary artery anomaly may be observed in patients with congenitally corrected transposition of the great arteries, and in the case of requiring emergency reperfusion, thrombolytic treatment can be an alternative strategy in this patient group.

The effects of ivabradine on left atrial electromechanical function in patients with systolic heart failure.

AimHeart rate (HR) reduction with ivabradine improves left ventricle filling by the prolongation of the diastolic time and increases stroke volume. But, it remains unclear what ivabradine’s effect is on atrial conduction time and atrial mechanical functions. The aim of our study was to evaluate in stable outpatients with systolic heart failure (HF) the 3xa0months effect of ivabradine on atrial conduction time and mechanical functions.MethodWe evaluated prospectively 43 (31 males, 12 females) patients with HF. Before and after treatment, all patients were evaluated by transthoracic M mode, two dimensional (2D), pulsed-wave (PW), continuous wave (CW), color flow and tissue Doppler imaging (TDI), and LA volumes were obtained apical four-chamber views by a disc’s method. LA maximum volume (Vmax) at the end-systolic phase, LA minimum volume (Vmin) at the end-diastolic phase, and LA volume before atrial systole (Vp) were evaluated. The LA function parameters were calculated as follows: LA passive emptying volumeu2009=u2009Vmaxu2009−u2009Vp; LA passive emptying fractionu2009=u2009[(Vmaxu2009−u2009Vp)/Vmax]u2009×u2009100%, LA active emptying volumeu2009=u2009Vpu2009−u2009Vmin; LA active emptying fractionu2009=u2009[(Vpu2009−u2009Vmin)/Vp]u2009×u2009100%.ResultsThirty men and 13 women with meanu2009±u2009SD age of 63.9u2009±u200910.1xa0years were included in this study. Resting heart rate was significantly reduced after ivabradine treatment. There were no significantly difference in LVEF, and E/A before and after ivabradine treatment. LA diameter and Vmin were similar before and after ivabradine treatment (pu2009=u20090.793 and pu2009=u20090.284). However, Vmax and Vp were significantly decreased after ivabradine treatment (pu2009=u20090.040 and pu2009=u20090.012). Moreover, LA active emptying volume and LA active emptying fraction were significantly decreased after ivabradine treatment (pu2009=u20090.030 and pu2009=u20090.008). The PA lateral, septal, and tricuspid durations were significantly reduced after ivabradine treatment (pu2009<u20090.001, pu2009<u20090.001, and pu2009=u20090.002, respectively). Interatrial electromechanical delay and right intra-atrial electromechanical delay were significantly decreased after ivabradine treatment (33.7u2009±u200912.7 vs 26.2u2009±u200910.1, pu2009=u20090.001; and 14.1u2009±u20096.1 vs 9.2u2009±u20096.8, pu2009<u20090.001).ConclusionsThe present study demonstrated that adding ivabradine to the standard therapy reduced HR and improves significantly LA electrical and mechanical functions in systolic HF patients.

A Case Of Pulmonary Embolism Due To Serpentine-Like Right Atrial Thrombus

Olgu Sunumu / Case Report Yazışma Adresi / Correspondence: Selçuk ÖZTÜRK, Bolu Kamu Hastaneleri Birliği Abant İzzet Baysal Üniversitesi İzzet Baysal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji Kliniği, Bolu Telefon: 05535376613 E-mail: selcukozturk85@hotmail.com Giriş Akut pulmoner emboli dünya genelinde en sık ölüm nedenlerinden biridir ve tanı konulduğu zaman erken müdahale edilmesini gerektiren bir durumdur. Pulmoner emboli hastalarının % 3-23’ ünde sağ atriyumda hareketli trombüs tespit edilmektedir ve bu durum pulmoner embolinin daha da ölümcül seyretmesine neden olmaktadır. Tedavi seçenekleri arasında trombolitik tedavi, cerrahi embolektemi, antikoagulasyonla izlem vardır fakat en uygun tedavi stratejisini belirleme konusunda net bir görüş birliği yoktur. Bununla birlikte; bu hastaların tedavisinde olabilecek herhangi bir erteleme ya da gecikme ölümcül seyredebilmektedir. Burada pulmoner emboli kliniğiyle başvuran ve transtorasik ekokardiyografide sağ atriyumda hareketli, yaygın ve yılanvari trombüs saptanan bir hastanın takdim edilmesi ve benzer olgularda uygun tedavi stratejilerinin tartışılması amaçlandı. Vaka Sunumu: Seksen dört yaşında bayan hasta bir hafta önce gerçekleşen senkop ve sonrasında başlayan nefes darlığı, çarpıntı şikayetiyle dış merkezdeki bir klinikte değerlendirildikten sonra koroner arter hastalığı ön tanısıyla tarafımıza yönlendirildi. Hastanın özgeçmişinde hipertansiyon ve ileri yaş dışında başka bir risk faktörü yoktu. Hastanın kliniğe başvurusundaki genel durumu kötüydü. Fizik muayenede nabız:76/dk, TA:90/60 mmHg, solunum sayısı 22/dk olup; kardiyak oskültasyonda triküspit odakta 3/6 sistolik üfürüm vardı. Solunum sistemi muayenesinde ise her iki akciğer bazalinde solunum seslerinde azalma mevcuttu. Akciğer grafisinde hafif kardiyomegali dışında patolojik bir görünüm yoktu. Elektrokardiyografide yüksek ventrikül yanıtlı atriyal fibrilasyon ve sol dal bloğu mevcuttu. Laboratuar incelemelerinde D-dimer 14.6 μg/mL (normal referans değer: 0-0.50 μg/mL) ve troponin-I 1.2 ng/mL (normal referans değer: 0-0.06 ng/mL) tespit edildi. Yapılan transtorasik ekokardiyografide sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu %50 idi ve sağ kalp boşluklarındaki basınç artışına bağlı olduğu düşünülen anormal septal hareket mevcuttu. Sağ atriyum ve sağ ventrikül boyutları artmış olarak tespit edildi ve ileri seviyede triküspit yetersizliğiyle beraber pulmoner arter basıncının 60 mmHg ölçüldüğü pulmoner hipertansiyon mevcuttu. Sağ atriyum içerisinde aşırı derecede hareketli, yaygın, yılanvari trombüs gözlendi (Resim1). Hasta koroner yoğun bakım ünitesine yatırıldı ve hastaya düşük molekül ağırlıklı heparin başlandı. Hastanın özgeçmişinde geçirilmiş intrakranial kanama öyküsü olması nedeniyle trombolitik tedavi kontrendike olarak değerlendirildi. Hasta sağ atriyum trombüs rezeksiyonu ve embolektomi için kalp ve damar cerrahisi bölümüne konsulte edildi. Kalp ve damar cerrahisi ekibi tarafından hastaya trombüs rezeksiyonu için acil operasyon planlandı fakat ameliyat hazırlıkları sırasında hastada kardiyopulmoner arrest gelişti ve kardiyopulmoner resusitasyona yanıt alınamaması neticesinde hasta eksitus oldu. Hastanın kliniğe başvurusundaki genel durumunun kötü olması ve kısa süre içerisinde eksitus olması nedeniyle hastadan yazılı onam alınamadı fakat hasta yakınları sözel olarak bilgilendirildi. Tartışma: Sağ kalp boşluklarında trombüs, vejetasyon, tümör gibi intrakaviter kitleler çok seyrek görülmektedir ve genellikle rastlantısal olarak saptanırlar. Sağ atriumdaki trombüsle ilgili olgular ilk kez 1980’li yıllarda yayımlanmaya başlanmıştır ve bu olgular pulmoner emboli geçiren hastalarla ilgilidir. Sağ atriyumdaki trombüsler, sıklıkla ince ve uzun yapıda olup, çok hareketli, yılanvari (serpenjinöz) ve filiform yapıdadırlar. Sağ atriyumda lokal olarak gelişebilecekleri gibi, sıklıkla derin venlerden ya da venöz yatağın başka bölgelerinden embolize olup sağ atriyuma ilerleyebilirler. Sağ atriyum içerisinde triküspit kapak, östakiyan kapakçık, patent foramen ovale, interatriyal septum gibi bölgeler trombüsün sağ atriyuma tutunması için zemin oluşturmaktadırlar. Öztürk ve Ark. / Yılanvari Sağ Atriyum Trombüsünün Neden Olduğu Pulmoner Emboli Olgusu Sakarya Med J 2015;5(3):150-154 151 Resim 1: Transtorasik ekokardiyografide, apikal dört boşluk ve subkostal görüntülemelerden elde edilen yaygın, hareketli, yılanvari sağ atriyum trombüsü (ok işareti) görülmektedir. (Panel A) Apikal dört boşluk görüntülemede sağ atriyum trombüsü ve artmış sağ kalp boşlukları görülmektedir. (Panel B,C,D) Sağ atriyum trombüsü subkostal pencereden gösterilmiştir. Trombüsün hareketliliği, sağ kalp boşluklarında genişleme ve interatrial septumda deviasyon dikkat çekmektedir. LA, sol atriyum; LV, sol ventrikül; RA, sağ atriyum; RV, sağ ventrikül. Öztürk ve Ark. / Yılanvari Sağ Atriyum Trombüsünün Neden Olduğu Pulmoner Emboli Olgusu Sakarya Med J 2015;5(3):150-154 152 Pulmoner emboli tanısı zor konan ve morbidite ve mortalitesi yüksek olan bir hastalık olup prognozu etkileyen en önemli faktörlerden biri doğru ve hızlı bir şekilde tanıya ulaşmaktır. Transtorasik ekokardiyografi, pulmoner emboli geçiren hastaların %4-20’sinde sağ atriyumdaki trombüsün tespit edilmesini sağlar. Sağ atriyum trombüsü bulunan olgularda ise pulmoner emboli insidansı %97 olup olguların %44’ü ölümcül seyretmektedir. Nitekim bizim olgumuzda da; hasta pulmoner emboli kliniğiyle tarafımıza başvurmuştur ve yapılan transtorasik ekokardiyografide sağ atriyumda trombüs tespit edilmiş fakat hasta koroner yoğun bakım ünitesine yatırıldıktan kısa bir süre sonra ölüm olayı gerçekleşmiştir. Sağ kalp trombüsü ile birlikte olan pulmoner emboli vakalarında en uygun tedavi rejimi tartışmalıdır ve bu konuda görüş birliği yoktur. Avrupa Kardiyoloji Derneği (ESC) ve Amerikan Göğüs Hekimleri Birliği (ACCP) kılavuzlarına göre akut pulmoner emboli ile birlikte sağ kalp trombüsünün bulunduğu hastalara hemodinamik kararsızlıktan bağımsız olarak yüksek risk atfedilmiştir ve bu hasta grubuna acil tedavi önerilmiştir. Bu hasta grubunda tedavi seçenekleri arasında cerrahi tedavi, trombolitik tedavi, tek başına heparin tedavisi veya bunların kombinasyonu vardır. Tedavi seçenekleri hakkında kanıta dayalı tavsiye bulunmamaktadır fakat mortalite oranının daha az olması sebebiyle birçok çalışmada ve olguda trombolitik tedavinin daha avantajlı olduğu bildirilmiştir. Cerrahi tedavi uygulanan hastalarda mortalite oranları trombolitik tedavi verilenlere göre daha yüksek bulunmuştur. Hemodinamik bozukluğu, hipotansiyon ve şok bulguları olan, genel durumu pulmoner emboli nedeniyle bozulan hastalarda trombolitik tedavi endikasyonu vardır. Rose ve arkadaşlarının yayınlandığı bir çalışmanın sonuçlarına göre tedavi uygulanmayan, antikoagülasyon alan, embolektomi ile tedavi edilen ve trombolitik ile tedavi edilen hastalarda mortalite oranları sırasıyla %100, %29, %24 ve %11 olup; tek başına antikoagülasyon uygulamasının bu hastalarda yetersiz olacağı ve eğer kontrendike bir durum yoksa trombolitik tedavinin daha avantajlı olduğu savunulmuştur. Fakat trombolitik tedavide artmış intrakranial ve retroperitoneal kanama riskiyle ilişkilendirilmiştir. Trombolitik tedavinin hızlı bir şekilde uygulanabilir olması trombolitik tedaviyi, cerrahi tedaviye göre daha avantajlı konuma getirmektedir. Trombolitik ajanlar trombüs lizisini ve pulmoner reperfüzyonu arttırıp, pulmoner hipertansiyonu azaltırlar. Bunun neticesinde sağ ventrikül fonksiyonları artar ve bu da kalbin tüm fonksiyonlarının düzelmesini sağlar. Fakat trombolitik tedavi sonrası trombüsün parçalara ayrılarak pulmoner arterlere embolize olma riski vardır ve bu durum da hemodinamisi kararsız olan hastalarda ölümcül seyredebilir. Yazıcı ve ark.nın yayınladığı bir olguda, atrial septal defekt ve sağ atriyal trombüs bulunan bir hastaya hemodinamik kararsızlık dolayısıyla trombolitik tedavi uygulanmış olup, tedavi sonrası paradoksik serebral ve pulmoner emboli gelişmesi nedeniyle hasta kaybedilmiştir. Cerrahi embolektomi, trombolitik tedavinin kontrendike olduğu ya da yapılmasının riskli olduğu durumlarda uygun bir tedavi seçeneği olabilir. Cerrahi onarımın bir diğer avantajı mevcut bir patent foramen ovalenin kapatılıp hastanın paradoksal emboli veya inme geçirme riskini azaltmak olabilir. Saatler süren bir gecikme, kardiyopulmoner bypass ve genel anestezi cerrahi embolektominin dezavantajlarıdır. Bizim olgumuzda hastanın genel durumunun iyi olmaması ve taşikardi, hipotansiyon gibi hemodinamik bozulmanın işaretleri olması nedeniyle hastaya trombolitik tedavi planlandı. Fakat hastanın özgeçmişinde intrakraniyal kanama öyküsü olması nedeniyle trombolitik tedavi kontrendike olarak değerlendirildi ve hastaya acil cerrahi embolektomi planlandı. Fakat hastada cerrahi hazırlıkları sırasında kardiyopulmoner arrest gelişti ve sonrasında hasta eksitus oldu. Sonuç: Hareketli sağ atriyal trombüs ve pulmoner emboli bulunan hastalar eğer tedavisiz bırakılırlarsa ya da planlanan tedavide gecikme olursa kaybedilebilirler. Bu hastalarda tanı koyma, prognozu belirleme ve tedavi stratejisini planlama aşamasında transtorasik ekokardiyografinin yeri çok önemlidir. Transtorasik ekokardiyografide sağ atriyumda trombüsün gösterilmesi hasta için daha kötü prognozun göstergesidir. Trombolitik tedavi trombüste tam erimeyle birlikte daha hızlı hemodinamik sonuçlar elde etme konusunda avantajlıdır. Trombolitik tedavinin kontrendike olduğu, uygulanamadığı ya da hasta için beklenen yararın cerrahi tedaviyle daha fazla olacağının düşüÖztürk ve Ark. / Yılanvari Sağ Atriyum Trombüsünün Neden Olduğu Pulmoner Emboli Olgusu Sakarya Med J 2015;5(3):150-154 153 nüldüğü durumlarda ise cerrahi embolektomi düşünülmelidir. Tedavi olarak cerrahi embolektomi planlanan hastalarda da vakit kaybedilmeden hasta ameliyat edilmelidir. Çıkar Çatışması: Yazarların makaleyle ilgili herhangi bir çıkar çatışması yoktur. Öztürk ve Ark. / Yılanvari Sağ Atriyum Trombüsünün Neden Olduğu Pulmoner Emboli Olgusu Sakarya Med J 2015

Coronary artery ectasia is associated with atrial electrical and mechanical dysfunction: an observational study

OBJECTIVEnThe aim of our study was to investigate total atrial conduction time and left atrial (LA) mechanical function in patients with isolated coronary artery ectasia (ICAE).nnnMETHODSnSixty patients with ICAE without any visible coronary stenosis were enrolled to this cross-sectional observational study. The control group consisted of 40 age- and gender-matched patients. Left atrial mechanical functions were measured by the method of discs in the apical-four chamber echocardiographic view. LA mechanical function parameters were calculated. P wave dispersion was measured on electrocardiography (ECG). The total atrial conduction time (PA-tissue Doppler imaging (TDI) duration) was assessed by measuring the time interval between the beginning of the P wave on the surface ECG and point of the peak A wave on TDI from LA lateral wall just over the mitral annulus. Student t, Mann-Whitney U, Pearsons, and Spearmans correlation analysis and multiple regression analysis were used for statistical analysis.nnnRESULTSnThe clinical and laboratory characteristics were similar in two groups. Both groups were similar in terms of Vmax and LA total emptying volume (29.0 ± 7.3 vs. 31.9 ± 6.5 mL/m², p=0.082 and 19.9 ± 5.1 vs. 20.0 ± 5.2 mL/m², p=0.821). However, LA passive emptying volume and LA passive emptying fraction were significantly decreased with ICAE patients (11.1 ± 3.2 vs. 13.5 ± 3.8 ml/m², p=0.005 and 35.2 ± 7.2 vs. 47.8 ± 9.4 mL/m², p<0.001). But LA active emptying volume and LA active emptying fraction were significantly increased in ICAE patients (9.1 ± 2.6 vs. 6.4 ± 3.0 mL/m², p<0.001 and 45.3 ± 8.1 vs. 40.7 ± 6.7 mL/m², p=0.002). PA-TDI duration was measured significantly higher in patients with ICAE than control group (131.8 ± 5.7 vs. 114.4 ± 9.1 ms, p<0.001). Multiple linear regression analyses showed that ectatic segment number was an independent factor of PA-TDI duration (β=0.581, 95% CI=4.046-6.295, p<0.001).nnnCONCLUSIONnOur study demonstrated presence of LA electrical and mechanical dysfunction in patients with ICAE. LA dysfunction may be associated with cardiac pathologies as arrhythmias, decrease in cardiac output and congestive failure.