Seval Doğruk Kaçar

Parry–Romberg syndrome associated with borreliosis: could photochemotherapy halt the progression of the disease?

Parry–Romberg syndrome (PRS) or progressive hemifacial atrophy is a rare entity characterized by unilateral atrophy of the skin, subcutaneous tissue and sometimes bone and cartilage. Although this syndrome has overlapping features of scleroderma ‘en coup de sabre’, it shows little or no sclerosis and may affect the entire distribution of the trigeminal nerve including the eye and tongue. As the pathogenesis is unknown, no effective therapy exists. We present here the third case of PRS associated with borreliosis and more interestingly two cases whose progressive course have been stabilized with gel PUVA therapy.

Periocular mexametric melanin and erythema indexes in adult glaucoma patients treated with topical prostaglandin analogs.

Abstract Context: Although topical prostaglandin analogs (PGAs) have been previously associated with periocular skin hyperpigmentation, studies using objective clinical methods are lacking. Furthermore changes in periocular skin erythema indexes associated with topical PGAs have not been reported previously. Objective: The purpose of the present study was to evaluate periocular melanin and erythema indexes in patients treated with topical PGA using an objective clinical method – Mexameter. Methods: About 45 glaucoma patients treated with topical PGA therapy, and 30 age-, and sex-matched controls were enrolled in the study. Demographic data, medical history including duration of therapy, PGA type, involved eye (unilateral, bilateral) were noted, and skin phototypes were evaluated. Melanin and erythema indexes on medial and lateral upper and lower eyelids, and normal skin from the upper cheeks were measured using Mexameter MX-18. The index of difference for lower/upper eyelid was calculated. Reading results of patients and controls were compared. Results: Melanin and erythema indexes of upper/lower eyelids, and the index of differences for upper/lower eyelids were significantly higher in patients despite similar clinical findings (p < 0.05). Duration of therapy and type of PGA were not associated with skin changes (p > 0.05). Conclusions: Both periocular melanin and erythema indexes increased in both upper and lower eyelids due to PGA therapy compared to controls, despite similar clinical findings. Mexametric evaluation is more sensitive than clinical evaluation, and may be used as an objective, sensitive clinical method to evaluate periocular skin changes, even smallest changes, in such patients.

The Evaluation of Efficacy of the Combination of Acoustic Cavitation and Radiofrequency Lipolysis in Body Sculpturing

DOI: 10.4328/JCAM.2490 Received: 14.04.2014 Accepted: 29.04.2014 Printed: 01.02.2014 J Clin Anal Med 2014;5(suppl 1): 15-8 Corresponding Author: Seval Doğruk Kaçar, Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Deri ve Zührevi Hastalıkları Anabilim Dalı 03100 Afyonkarahisar, Turkey. GSM: +905333133885 E-Mail: sevaldogruk@hotmail.com Özet Amaç: Yeni teknolojilerle beraber estetik dermatolojide non-invaziv vücut şekillendirme yöntemlerinin kullanımı yaygınlaşmıştır. Ancak bu yöntemlerle ilgili bilimsel veriler kısıtlıdır. Çalışmamızda akustik kavitasyon ve radyofrekans kombinasyonunun vücut şekillendirmedeki etkinliği retrospektif değerlendirilmiştir. Gereç ve Yöntem: 2012 Eylül-2013 Eylül tarihleri arasında Afyon Kocatepe Üniversitesi Hastanesi Dermatokozmetoloji Ünitesinde göbek ve bel bölgesi için vücut şekillendirme tedavisi alan hastalar retrospektif değerlendirilmiştir. Kliniğimizde göbek ve bel bölgesi için vücut şekillendirme için kavitasyon ve multipolar radyofrekans lipoliz teknolojileri kombinasyonu, hafta da 2, toplam 10 seans olarak uygulanmaktadır. Tedavi öncesi ve her seans sonu boy, kilo ve perimetrik ölçümler kaydedilir. Tedavi sonu hasta memnuniyeti vizüel analog skalası (VAS) ile 0 (hiç memnun değil, etki hiç yok) ve 5 (çok memnun, çok etkili) arasında değerlendirilmiştir. Bulgular: Toplam 15 bayan hastanın yaş ortalaması 36,4±10,2 (23-52) idi. Kilo ve göbek çevresi perimetrik ölçümlerde (göbek üst-alt ve umblikal çevre) tedavi sonu ve tedavi öncesi değerler arasında istatiksel anlamlı fark vardı (sırası ile p=0,002; diğer üç değer için p=0,001). Hastaların tedavi sonu memnuniyetleri VAS’a göre değerlendirildiğinde hastaların %60’ı tedaviyi memnuniyet verici olarak tanımladı. Kalan hastalar tedavi bir değişiklik oluşturmasına rağmen beklentilerini karşılamadığı belirtti. Tedavi süresince geçici eritem dışında yan etki izlenmedi. Tartışma: Egzersiz ve diyet optimal vücut şekli ve sıkılık için halen en geçerli yöntemlerdir. Bununla birlikte uygun vakalarda invazif ya da non invazif liposuction ve lipoliz ile vücut şekillendirme metodları ile fazla yağ ve deriden kurtulmak mümkündür. Çalışmamıza göre kavitasyon ve radyofrekans kombinasyonu vücut şekillendirmede etkili bir yöntemdir.

Fiks İlaç Erüpsiyonunu Taklit Eden Eritema Multiforme

Erythema multiforme is an acute, sometimes recurrent skin condition with characteristic clinical presentation. Herpes simplex virus infections are the most common trigger. Fixed drug eruption is a form of drug eruption which may simulate erythema multiforme both clinically and histopathologically. We herein present a young girl with a sole, non-targetoid, purpuric lesion recurrent in nature, with herpes labialis history and absence of a preceeding drug history. Although both diseases can not be differentiated from the histopathological point of view, the lesion is accepted as an atypical variant of erythema multiforme with the history and clinical appearence. Key Words: Herpes associated erythema multiforme, differential diagnosis, fixed drug eruption

Gümüş sülfadiazin (Silverdin®) Krem Kullanımına Sekonder Gelişen Akut Gri-Siyah Renk Değişikliği

Argyria, topikal veya sistemik gumus iceren urunlerin kronik uygulanmasi ile ortaya cikabilir. Gumus sulfadiazine antibakteri

Efficacy of 0.1% tacrolimus ointment in chronic plaque psoriasis: A randomized double-blind placebo-controlled study

Türkderm-Deri Hastalıkları ve Frengi Arşivi Dergisi, Galenos Yayınevi tarafından basılmıştır. Turkderm-Archives of the Turkish Dermatology and Venerology, published by Galenos Publishing. Background and Design: Despite the development of effective systemic treatments and new biological agents for psoriasis nowadays, topical medications are still the mainstay of treatment. Topical calcineurin inhibitors are currently used in various skin diseases. We investigated the efficacy and safety of tacrolimus, which is an alternative in topical treatment, in comparison with the present medications in plaque psoriasis. Materials and Methods: This prospective double-blind placebo-controlled study was conducted in 24 patients with the diagnosis of plaque psoriasis who were seen in Uludağ University Hospital dermatology outpatient clinic. 0.1% tacrolimus ointment, 0.1% mometasone furoate ointment, 0.005% calcipotriol ointment and placebo in encrypted bottles were randomly applied under occlusion to 27 psoriatic plaques in test chambers, every other day, for a period of 19 days. Clinic sum scores, side effects, and epidermal thickness measured by superficial ultrasound were noted before and after treatment in all microplaques. Besides, histopathologic scoring and epidermal thickness were measured in 9 patients at the end of the study. Results: The clinic sum scores and ultrasonographic epidermal thickness at the end were both significantly lower than the beginning values in all microplaques (p<0.05). The reduction in these two values with tacrolimus were significantly higher than that with placebo (p<0.001), but no difference was observed with calcipotriol (p=0.287, p=0.813, respectively). On the other hand, the reduction in these values with mometasone Amaç: Günümüzde etkili sistemik tedaviler ve yeni biyolojik ajanlar geliştirilmesine rağmen topikal tedaviler psoriasis tedavisinin halen direğidir. Topikal kalsinörin inhibitörleri bugün pek çok deri hastalığında kullanılmaktadır. Çalışmamızda plak tipi psoriasiste topikal tedavide alternatif bir seçenek olarak takrolimusun mevcut tedavilerle karşılaştırmalı etkinlik ve güvenilirliği araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Prospektif, çift-kör plasebo kontrollü bu çalışma Uludağ Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji polikliniğine başvuran, plak tipi psoriasis tanılı 24 hasta ile yapıldı. Yirmi yedi seçilmiş psoriatik plağa 19 gün boyunca, günaşırı, şifrelenmiş şişelerde %0,1 takrolimus merhemi, %0,1 mometazon furat merhemi, %0,005 kalsipotriol merhemi ve plasebo ayrı ayrı lökotestlerle oklüzyon şeklinde, randomize edilerek uygulandı. Tedavi başlangıcı ve sonunda her bir mikroplakta klinik şiddet skorlaması ve yan etkiler kaydedildi, yüzeyel ultrasonografi ile epidermal kalınlık ölçüldü. Ayrıca tedavi bitiminde 9 hastada mikroplaklardan biyopsi alınarak toplam histopatolojik skor ve epidermal kalınlık hesaplandı. Bulgular: Tüm mikroplaklarda hesaplanan tedavi sonu toplam klinik skor ve ultrasonografik epidermal kalınlık tedavi başlangıcındaki değerlerinden düşüktü (p<0,05). Tedavi sonu takrolimus uygulanan plakta toplam klinik skorda ve ultasonografik ölçümde azalma plaseboya göre anlamlı idi (p<0,001), ancak kalsipotriolle fark saptanmadı (sırasıyla, p=0,287, p=0,813). Öte yandan mometazon furat merhemi ile bu ölçümlerde azalma takrolimus merheme göre istatistiksel anlamlı idi (p<0,05). Tedavi sonu toplam histopatolojik skor ve epidermal kalınlığın plaseboya göre farkları karşılaştırıldığında en etkili mometazon furat bulundu. Sonuç: Plak tipi psoriasisli hastalarda takrolimus merheminin özellikle oklüzyonla uygulandığında topikal tedavide alternatif olabilir. Oklüzyon uygulamaları pratikte hasta uyumu gerektirir. Bu nedenle ilacın kalın psoriasis plaklarından emilimini arttıracak yeni bir formülasyon bulmaya yönelik ileri çalışmalar gerektiği kanısındayız. (Türk derm 2015; 49: 107-11) Anahtar Kelimeler: Psoriasis, takrolimus merhem, topikal tedavi