Frans Dekker

Triptan overuse in the Dutch general population: A nationwide pharmaco-epidemiology database analysis in 6.7 million people:

Introduction: A population-based observational study was used to assess the prevalence, demographics, risk factors, and costs of triptan overuse, defined as more than 30 (International Headache Society criteria) or 54 (stringent criteria) defined daily doses per 3 months. Methods: Analysis of the Dutch Health Care Insurance Board Database for 2005, which included prescriptions for 6.7 million people (46% of the total Dutch population). Results: Triptans were used by 85,172 (1.3%) people; of these, 8,844 (10.4%; 95% CI 10.2–10.6) were overusers by International Headache Society and 2,787 (3.3%; 95% CI 3.2–3.4) were overusers by stringent criteria. The triptan-specific odds ratios for the rate of International Headache Society overuse compared with sumatriptan were: 0.26 (95% CI 0.19–0.36) for frovatriptan; 0.34 (95% CI 0.32–0.37) for rizatriptan; 0.76 95% CI 0.68–0.85) for naratriptan; 0.86 (95% CI 0.72–1.02) for eletriptan; 0.97 (95% CI 0.88–1.06) for zolmitriptan; and 1.49 (95% CI 1.31–1.72) for almotriptan. Costs for overuse were 29.7 million euros; for the International Headache Society criteria this was 46% of total costs and for stringent criteria it was 23%. Discussion: In the Dutch general population, 1.3% used a triptan in 2005, of which 10.3% were overusers and accounted for half of the total costs of triptans. Users of frovatriptan, rizatriptan and naratriptan had a lower level of overuse.

Prophylactic treatment of migraine; the patient's view, a qualitative study

BackgroundProphylactic treatment is an important but under-utilised option for the management of migraine. Patients and physicians appear to have reservations about initiating this treatment option. This paper explores the opinions, motives and expectations of patients regarding prophylactic migraine therapy.MethodsA qualitative focus group study in general practice in the Netherlands with twenty patients recruited from urban and rural general practices. Three focus group meetings were held with 6-7 migraine patients per group (2 female and 1 male group). All participants were migraine patients according to the IHS (International Headache Society); 9 had experience with prophylactic medication. The focus group meetings were analysed using a general thematic analysis.ResultsFor patients several distinguished factors count when making a decision on prophylactic treatment. The decision of a patient on prophylactic medication is depending on experience and perspectives, grouped into five categories, namely the context of being active or passive in taking the initiative to start prophylaxis; assessing the advantages and disadvantages of prophylaxis; satisfaction with current migraine treatment; the relationship with the physician and the feeling to be heard; and previous steps taken to prevent migraine.ConclusionIn addition to the functional impact of migraine, the decision to start prophylaxis is based on a complex of considerations from the patients perspective (e.g. perceived burden of migraine, expected benefits or disadvantages, interaction with relatives, colleagues and physician). Therefore, when advising migraine patients about prophylaxis, their opinions should be taken into account. Patients need to be open to advice and information and intervention have to be offered at an appropriate moment in the course of migraine.

Preventive treatment for migraine in primary care, a population-based study in the Netherlands

Background Preventive treatment of migraine contributes to reducing the impact of migraine but its extent of use in routine care is unknown. Objective The objective of this article is to assess current use, previous use, duration and course of preventive treatment of migraine in Dutch general practice. Methods We conducted a retrospective cohort study, for the period between 1997 and 2007, in the Interdisciplinary Processing of Clinical Information (IPCI) database, a GP research database in the Netherlands (source population of more than half a million subjects). All prevalent and incident migraine patients (N = 7367) were included. Results About 13% of all migraine patients currently use preventive therapy and almost half of migraine patients have prior use. Of those starting with preventive treatment, 56% (95% CI: 54.3–64.7) still used it after nine months. There was a long delay between migraine diagnosis and preventive treatment start. Forty-four percent (95% CI 43.0–45.7) started preventive therapy in the study period. Conclusion This large primary-care database study shows that a limited number of patients are current users of preventive treatment, but many patients have prior use. After diagnosis there is often an extended time before preventive treatment is applied. Also there is often only one attempt. The continuation in time seems appropriate. Preventive therapy in migraine still deserves focus.

A proactive approach to migraine in primary care: a pragmatic randomized controlled trial

Background: Migraine is a common, disabling headache disorder that leads to lost quality of life and productivity. We investigated whether a proactive approach to patients with migraine, including an educational intervention for general practitioners, led to a decrease in headache and associated costs. Methods: We conducted a pragmatic randomized controlled trial. Participants were randomized to one of two groups: practices receiving the intervention and control practices. Participants were prescribed two or more doses of triptan per month. General practitioners in the intervention group received training on treating migraine and invited participating patients for a consultation and evaluation of the therapy they were receiving. Physicians in the control group continued with usual care. Our primary outcome was patients’ scores on the Headache Impact Test (HIT-6) at six months. We considered a reduction in score of 2.3 points to be clinically relevant. We used the Kessler Psychological Distress Scale (K10) questionnaire to determine if such distress was a possible effect modifier. We also examined the interventions’ cost-effectiveness. Results: We enrolled 490 patients in the trial (233 to the intervention group and 257 to the control group). Of the 233 patients in the intervention group, 192 (82.4%) attended the consultation to evaluate the treatment of their migraines. Of these patients, 43 (22.3%) started prophylaxis. The difference in change in score on the HIT-6 between the intervention and control groups was 0.81 (p = 0.07, calculated from modelling using generalized estimating equations). For patients with low levels of psychological distress (baseline score on the K10 ≤ 20) this change was −1.51 (p = 0.008), compared with a change of 0.16 (p = 0.494) for patients with greater psychological distress. For patients who were not using prophylaxis at baseline and had two or more migraines per month, the mean HIT-6 score improved by 1.37 points compared with controls (p = 0.04). We did not find the intervention to be cost-effective. Interpretation: An educational intervention for general practitioners and a proactive approach to patients with migraine did not result in a clinically relevant improvement of symptoms. Psychological distress was an important confounder of success. (Current Controlled Trials registration no. ISRCTN72421511.)

Acupunctuur voor preventieve behandeling migraine

SamenvattingContext Aanvalsgewijze migraine betekent een grote ziektelast, zeker wanneer alle aanvallen van een patiënt bij elkaar worden opgeteld.

Aanpak van medicatieovergebruikshoofdpijn

SamenvattingMedicatieovergebruikshoofdpijn (MOH) komt door overgebruik van pijnstillers, NSAID’s en triptanen.

De pil is hoofdpijnneutraal

Het gebruik van orale anticonceptie wordt vaak geassocieerd met hoofdpijn. Het is een veelgerapporteerde bijwerking. Maar om te weten of orale anticonceptie echt hoofdpijn veroorzaakt, moet je ook weten bij hoeveel vrouwen de hoofdpijn erdoor verdwijnt. Anne MacGregor, een bekende Engelse hoofdpijn-neurologe, zocht het uit in een review in Headache.

Advies water drinken: onvoldoende bewijs

Spigt et al. concluderen dat het redelijk lijkt hoofdpijnpatiënten aan te bevelen extra water te drinken.1 Daarvoor is echter vrijwel geen bewijs. De conclusie is gebaseerd op de MSQOL-vragenlijst, een migrainespecifieke vragenlijst. De primaire uitkomst ‘uren met hoofdpijn’ liet geen verschil zien tussen beide groepen. Het is belangrijk te weten of de aanbeveling is gebaseerd op een vooraf belangrijk beoordeelde uitkomstmaat ofwel op een achteraf (post hoc) bevinding op een secundaire uitkomstmaat. De oorspronkelijk beoogde status van de MSQOL blijkt niet uit het artikel en is niet te achterhalen, omdat de RCT niet is opgenomen in een trialregister. De auteurs geven aan dat ze de verandering van de MSQOL als klinisch relevant beschouwen. De gevonden veranderingen zijn echter geringer dan de minimaal vereiste verandering zoals beschreven door Cole.2 Bovendien is de MSQOL alleen gevalideerd voor migraine en niet voor andere soorten hoofdpijn. In H&W is de betekenis van de MSQOL overigens beduidend zwakker geformuleerd dan het origineel in Family Practice.3 Dat verbaast ons omdat het significante verschil op de MSQOL in de Engelstalige publicatie een van de belangrijkste argumenten was voor het nut van veel water drinken. Een andere zorg is dat de primaire uitkomst van ‘uren met hoofdpijn’ is veranderd in ‘dagen met ten minste matige hoofdpijn’. De auteurs betogen dat deze procedure wordt onderbouwd door een post hoc-poweranalyse, die overigens in de publicatie ontbreekt. Post hoc geplande analyses en de uitkomsten daarvan moeten altijd met de nodige voorzichtigheid worden geïnterpreteerd. Dit gemodificeerde primaire eindpunt resulteerde overigens niet in een significante vermindering van het aantal dagen met ten minste matige hoofdpijn. De auteurs beschrijven dat er waarschijnlijk een selectieve uitval voor de uitkomstmetingen heeft plaatsgevonden. Van 28 gerandomiseerde deelnemers (27%) ontbraken vervolgmetingen. Ten opzichte van het Engelstalige artikel zijn diverse resultaten en conclusies weggelaten, waardoor het meer in evenwicht is met ons eerder commentaar in Family Practice.4 Wat ons ten slotte verbaast is dat op de website van het programma Alledaagse ziekten van ZonMW, de financier, dit onderzoek veel meer de suggestie wekt van een ‘negatieve trial’, met name omdat het negatieve resultaat op de primaire uitkomstmaat (ernst van de hoofdpijn) als eerste wordt genoemd. In de spreekkamer moeten ook de adviezen bij voorkeur evidence-based zijn. Wij concluderen dan ook dat er nog onvoldoende bewijs is om patiënten meer water te laten drinken om hoofdpijn te voorkomen. ▪ Frans Dekker, Arie Knuistingh Neven, Pim Assendelft, Leids Universitair Medisch Centrum

Kwalitatief onderzoek abstract gebracht

Doelgroep Patiënten, studenten, paramedici, huisartsen (in opleiding, praktiserend, gepensioneerden). Inhoud Het boek heeft een prettige omvang en lay-out waardoor het makkelijk wegleest. De auteur, Stephen Feldman, heeft dit boek gebaseerd op een verzameling van interviews met 160 huisartsen uit zowel soloals groepspraktijken over een periode van 6 jaar. Hij heeft hiervoor vele uren doorgebracht met de betreff ende huisartsen, zowel tijdens het werk als privé. Deze bundeling van gesprekken geeft de lezer inzicht in de wijze waarop huisartsen in België aankijken tegen onderwerpen als de gezondheidszorg in het algemeen, het voeren van een eigen praktijk, de feminisering van het vak, de verwachtingen van de patiënt en (het uitblijven van of gebrek aan) erkenning als ‘family physician’. Het boek is ingedeeld in negen hoofdstukken. Elk hoofdstuk behandelt een apart onderwerp, zoals ‘Wie wil er arts zijn en huisarts worden? En waarom?’ en ‘Wie is de dokter van de dokter’, waarbij telkens de interviews als leidraad dienen. Derhalve leest dit boek niet als een verhaal, maar meer als een verzameling van meningen, vertaalde gevoelens en inzichten van de geïnterviewden. Ofschoon de huisartsen anoniem blijven valt uit de tekst vaak wel het een en ander op te maken, zoals leeftijd, etniciteit en geslacht. Oordeel Zeker geen must voor de dagelijkse praktijk, maar wellicht een aardige aanschaf voor degenen die op het punt staan het vak te betreden, praktiserend zijn, dan wel de praktijk vaarwel hebben gezegd. Patiënten zullen er niet veel wijzer van worden. Overigens is het systeem van de eerste lijn in België dusdanig anders dan dat van Nederland, dat dit boek ook niet geheel toepasbaar is voor de Nederlandse eerste lijn. Het takenpakket van de Belgische collega is veel beperkter, evenals het aantal patiënten per praktijk. Hierdoor voelt de Belgische huisarts zich vaker een doorgeefl uik van recepten en ziektebriefj es en heeft hij eerder de neiging om de patiënt te ‘pleasen’ om zo de omvang van zijn praktijk in stand te houden en daarmee zijn inkomen te behouden. ▪ Marieke de Brouwer Waardering: ⦁ ⦁ zeer matig ⦁ matig ⦁ ⦁ redelijk ⦁ ⦁ ⦁ goed ⦁ ⦁ ⦁ ⦁ uitstekend ⦁ ⦁ ⦁ ⦁ ⦁