Hanife Mut

Seed yield and agronomic parameters of cowpea ( Vigna unguiculata L.) genotypes grown in the Black Sea region of Turkey

Nine cowpea ( Vigna unguiculata L.) genotypes (two released cultivars and seven lines) were evaluated for grain yield and agronomic parameters at two locations within the Middle Black Sea region of Turkey for two years (2005 to 2006). Genotypes were evaluated for plant height, first pod height from ground, branches number per plant, main branch diameter, pod length, seed number per pod, thousand seed weight and seed yield. Results indicate that the effect of genotype, year and location were significant (P<0.05) for many of the traits studied. Line G1 had the highest plant height (122.4 cm). Seed number per pod was higher in line G1 (9.9) than in other genotypes. Thousand seed weight ranged between 138.7 and 233.2 g. Seed yield ranged from 1,010 to 1,420 kg ha -1 . The highest seed yield (1,420 kg ha -1 ) was obtained in cultivar Karagoz. Among locations, average values for most variables studied were higher in Samsun than in Kavak. Key words: Vigna unguiculata, seed yield, thousand seed weight, Black Sea

EFFECTS OF CULTIVAR, INOCULATION, AND SOWING DATE IN SEED YIELD AND YIELD COMPONENTS OF LUPIN

This study was conducted to determine effect of cultivar, inoculation, and sowing date and to yield and yield components of the only cultivated local genotype in comparison to new sweet cultivars in the 2006–2008 vegetation period in Turkey (41° 21′ N, 36° 15′ E). Six varieties (‘Bardo’, ‘Fortuna’, ‘Boruta’, ‘Borlana’, ‘Arabella’, and ‘Sonet’) were obtained from Germany, and three varieties were (‘Amigo’, ‘Lolita’, and a local genotype) obtained from Turkey. In these experiments, seed yield, thousand seed weight, plant height, first pod height, number of pods per plant, pod length, number of seeds per pod were investigated. In terms of these investigated features it was determined that there were differences among varieties. The local genotype in regards to seed yield performed better than the introduced sweet cultivars in each year and each treatment. However, annual environmental conditions that changed with the years, inoculation, sowing date, and genotypic (cultivars) differences may affect yield and some of the yield components. Seed yield from the autumn sowing were higher than spring sowing in both years (1.72, 2.49 t ha−1 in autumn sowing, 1.37, 1.69 t ha-1 in spring sowing, respectively), and inoculation of seed also increased seed yield.

Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi

Geliş 15 Mayıs 2018 Kabul 18 Temmuz 2018 Bu çalışma mürdümük “M” (Lathyrus sativus L.) tahıl ikili karışımlarının silaj verimi ve kalitesini belirlenmek amacıyla yürütülmüştür. Tahıl olarak yulaf “Y” (Avena sativa L.) ve arpa “A” (Hordeum vulgare L.) kullanılmıştır. Karışımlar %80:20, 60:40 ve 40:60 tohum oranlarıyla ekilmiş, kontrol olarak mürdümük ve tahılların yalın ekimleri de kullanılmıştır. Hasat yalın tahıllar ve karışımlarda tahıllar süt olum, yalın mürdümükte ise tam çiçeklenme döneminde yapılmıştır. Silaj örneklerinde; fiziksel gözlemler (renk, koku, strüktür) ile kuru madde, ham protein, ham kül, laktik asit, asetik asit, bütirik asit, potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn), kobalt (Co), bakır (Cu), selenyum (Se) ve sodyum (Na) içerikleri belirlenmiştir. Karışımların silaj verimi 703,6 (%100M) – 1939,0 (%80M+%20A) kg/da arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit içeriği %4,078 ile yalın arpada belirlenmiş ancak, %40M+%60Y (%3,198) ve %40M+%60A (%2,937) karışımları da yalın arpa ile aynı grupta yer almıştır. Karışımların asetik asit ve bütirik asit değerleri ise %0,001– 0,187 ve %0,312–1,101 arasında değişim göstermiştir. Mineral içerik bakımından %100M ve %60M+%40Y silajları diğer karışımlardan daha yüksek değere sahip olmuştur. Sonuç olarak, yalın ekime oranla mürdümüğün tahıllarla ekilmesi verimi önemli ölçüde arttırmıştır. Arpa hem yalın olarak hem de karışımlarda yulaftan daha iyi performans göstermiştir. Bu itibarla mürdümüğün arpa ile 60:40 tohum oranında karışık ekilmesi silaj verimi ile kalitesi açısından daha uygun görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Silaj Karışık ekim Mürdümük Tahıl Verim Kalite

Bazı Mısır Çeşitlerinin Morfolojik Özellikleri, Verim ve Silaj Kalitelerinin Belirlenmesi

Bu arastirma 9 silajlik misir cesidinin (Arifiye, BC 678, Cadiz, Colonia, DS 0224, Sakarya, Sy Lucrosa, OSSK 596 ve Truva) Yozgat ekolojik kosullarinda morfolojik ozellikleri, ot verimi, silaj verimi ve kalitesini belirlemek amaciyla 2013 ve 2014 yillarinda yurutulmustur. Calisma Tesaduf Bloklari Deneme Desenine gore 3 tekrarlamali olarak kurulmustur. Hamur olum doneminde hasat edilen misir cesitlerinde bitki boyu, govde capi, yaprak eni ve boyu, ilk kocan yuksekligi, kocan uzunlugu, kocan sayisi, kuru madde verimi, ham protein orani ile silaj verimi, laktik asit, asetik asit ve buturik asit icerikleri incelenmistir. Sonuclara gore; bitki boyu 2.17-2.73 m, govde capi 17.21-23.23 mm, yaprak eni 8.46-9.70 cm, yaprak boyu 70.46-91.17 cm, yaprak sayisi 10.41-14.25 adet, ilk kocan yuksekligi 0.88-1.62 m, kocan uzunlugu 26.08-35.46 cm, kocan sayisi 1.00-1.40 adet arasinda degismistir. Kuru madde ve silaj verimi en yuksek Arifiye (24.66 t ha -1 ve 89.32 t ha -1 ), en dusuk Truva cesidinde (18.44 t ha -1 ve 76.88 t ha -1 ) belirlenmistir. Cesitlerin ortalama laktik ve asetik asit icerikleri ise sirasiyla % 1.504 - 2.571 ve % 0.308 - 0.691 arasinda degismistir. Calisma sonucunda, Yozgat kosullarinda silajlik misir yetistiriciliginde genotip seciminin onemli oldugu, Arifiye ve Sakarya cesitlerinin verim ve silaj kalitesi ile daha ustun performans ortaya koyduklari belirlenmistir.

Farklı Silajlık Mısır Çeşitlerinin Hamur Olum Döneminde Silaj ve Tane Özelliklerinin Belirlenmesi

Bu arastirma 9 farkli silajlik misir cesidinin (Cadiz, Colonia, SY Lucrosa, Truva, BC 682, OSSK 596, DS 0224, Arifiye ve Sakarya) bazi silaj ve tane ozelliklerinin belirlenmesi amaciyla 2013 ve 2014 yillarinda yurutulmustur. Silaj ve tane ozellikleri bitkilerin hamur olum doneminde incelenmistir. Bu donemde alinan bitkiler 2 cm boyutunda parcaciklara ayrilmis ve 2’ser litrelik plastik kaplarda 25±2 o C sicaklikta 75 gun sure ile silolanmistir. Daha sonra silaj ornekleri 60 o C’de sabit agirliga gelinceye kadar kurutulmus ve ogutulerek analize hazir hale getirilmistir. Tane ozellikleri icin hamur olum doneminde alinan kocanlar 60 o C’de kurutularak, harmanlanmis ve ogutulerek analizi yapilmistir. Silaj orneklerinde kuru madde orani, ham protein orani, ADF, NDF, K, P, Ca ve Mg icerikleri, tanede ise ham protein kul orani ile nisasta ve yag icerikleri belirlenmistir. Birlestirilmis yillara gore; silaj orneklerinde kuru madde, ADF ve NDF oranlari sirasiyla % 28.36 - 34.58, % 31.30 - 37.47 ve % 50.53 - 60.40, tanede ise nisasta, yag ve kul orani sirasiyla % 60.88 - 68.71, % 4.48 - 5.32 ve % 2.10 - 2.51 arasinda degismistir. En yuksek ham protein orani silajda % 9.09 ile SY Lucrosa, tanede % 11.36 ile Arifiye cesidinde belirlenmistir. Bununla birlikte silaj ve tane ozellikleri arasindaki korelasyon da incelenmis ve silajin kimyasal ozellikleri ile tanenin icerigi arasinda degisen oranlarda iliski oldugu tespit edilmistir.